God is Trouw (11)

De profeet Bileam mag Israël niet verwensen. Hij kan dat ook niet eens. Zijn opdrachtgever zegt wel tegen hem: "Ik weet: wie gij zegent, die is gezegend en wie gij vervloekt, die is vervloekt", maar zonder dat Balak het beseft herhaalt hij daarmee de zegen van God aan Abraham en daar is niets tegen in te brengen.

Bileam kan alleen maar dat zeggen wat de Heere hem laat zeggen. Op de weg naar de velden van Moab heeft hij een merkwaardige ontmoeting met de Engel des Heeren en die zal dat herhalen: "Doch alleen het woord dat Ik tot u spreken zal, zult gij spreken".

En als Bileam dan in het bijzijn van koning Balak zijn mond opent en begint te spreken, is het eerste wat hij zegt: "Hoe zal ik vervloeken, die God niet vervloekt? Hoe zal ik verwensen, die de Heere niet verwenst?" En terwijl hij zijn ogen richt op het volk in de vallei, zegt hij ook dit: "Van de top van de rotsen zie ik hem, van de heuvelen aanschouw ik hem. Zie, een volk, dat alleen woont en onder de natiën zich niet rekent" (Numeri 23:9), om vervolgens Israël te zegenen.

Een volk dat alleen woont

Israël is anders als de rest. In het midden van de verenigde naties neemt het een aparte plaats in. Het Joodse volk is uniek. Dat laat ook de geschiedenis en de actualiteit zien. Geen volk is zo het mikpunt van de andere volken geweest en nog steeds. Iedereen weet dat de meeste resoluties van de VN tegen de Joodse natie zijn. Ze heeft het er maar druk mee.

Ons land ook: Er worden geen protesten gehouden tegen de onderdrukking van moslims in China. Er gaan geen honderdduizenden mensen broederlijk wandelen in de zomerzon omdat ze bewogen zijn door het lot van de mensen in de hoorn van Afrika die al decennia lang lijden onder hongersnood en oorlogen. Zo van: ‘Regering doe er iets aan!!’ Media slikken de berichtgeving van Hamas voor zoete koek, ongecensureerd. Nee, Israël is in veel opzichten uniek. En dat weten de Joden ook wel, als het om mensen gaat, staan ze alleen.

Maar in nog een ander opzicht is Israël een volk dat alleen woont: De Heere heeft het voor Zichzelf geschapen om Hem te eren in deze wereld (Jesaja 43:7). Het is in de eerste plaats Zijn volk! Daarom ook heeft Hij het samengebracht op de navel van de aarde, op de plaats waar God Zijn woning gekozen heeft (Ezechiël 43:7). Op Sion Zijn heilige berg. Daarom zijn Joden ook zionisten. Omdat de Heere Sion liefheeft, is het ook voor hen een bijzondere plaats. Eeuwenlang voordat anderen er interesse voor kregen.

Maar dat niet alleen: Aan Israël heeft God Zijn woorden toevertrouwd. De profeten en de apostelen zijn stuk voor stuk Joden. Met het Joodse volk heeft de Heere Zijn verbonden gesloten en aan hen Zijn beloften geschonken. Israël is de bedding waardoor heen God het heil aan de wereld brengt. Zonder de stem van Israël zouden wij daar niet eens van geweten hebben. We zouden nog steeds vrolijk of ernstig bij volle maan dansen om een heilige eik van Wodan.

Joden hebben ons mogen vertellen dat van Jeruzalem de wet van God zal uitgaan en dat vanuit Jeruzalem de roep zal klinken om de wapens om te smeden tot ploegscharen, vanuit Sion zal de vrede de wereld in stromen en vanuit Sion zal geproclameerd worden dat er maar Eén God is en dat is de HEERE!

Lopen daarom de volken te hoop tegen Israël. Nou ja, de volken…de overste van de wereld natuurlijk. Israël is de bruid van God, Zijn oogappel, Hij is de Leeuw en Israël is de leeuwin (Numeri 23:24 en 24:9). Israël is Gods eerstgeboren zoon.

Wie Israël aanraakt, raakt de Heere aan.

De trouw van God

Weet je wat ik zo opmerkelijk vind, het is in elk geval iets om niet aan voorbij te gaan, is dat de profetieën van Bileam, de woorden van God dus, gesproken worden na het drama met de verspieders in Numeri 14. Je weet wel: Twaalf verspieders worden uitgestuurd om het beloofde land te verkennen en na een poosje komen ze terug en met zoveel woorden zeggen ze dat het er inderdaad prachtig is. Het is een land vloeiende van melk en honing.

Ze dragen de bewijzen met zich mee, enorme druiventrossen. Er is geen woord teveel gezegd door God en Mozes maar…..maar….ze komen er natuurlijk van ze lang-zal ze leven- niet in. Versterkte steden, het wemelt van de -ieten en blijkbaar zijn hun goden sterker dan de God van Israël. En allemaal gaan ze met die visie mee. Er zijn er maar twee, die er anders over denken en God sterker achten, Jozua en Kaleb. Maar die twee gelooft niemand. Ze moeten hun mond houden, anders worden ze gestenigd!

En dan verschijnt de Heerlijkheid van de Heere in het midden van Israël en God stelt Mozes voor alleen met hem verder te gaan en hem tot een nieuw groot volk te maken. En dan pleit Mozes voor het volk door God aan te spreken op Wie Hij is maar ook omwille van Zijn Naam die ontheiligd zou worden als Israël stervend achterblijft in de woestijn.

En dan gaat de Heere toch verder en lezen we prachtige zegeningen van Bileam, hoofdstukken later: Ik kan ze niet vervloeken want zij zijn gezegend. Dat is de trouw van God die door alle zonden heen breekt. Gods beloften worden niet krachteloos gemaakt.

Maar er is nog iets: Het gaat om Zijn Naam.

En dat is nu ook zo. In de actualiteit van vandaag. Israël woont alleen, omringt aan alle kanten met vijanden. We hebben de grote oorlogen gehad tegen Egypte, Syrië. Libanon en Jordanië. En nu is het Hezbollah, Hamas en Iran. De profeet Bileam zegt, een paar keer zelfs, dat de Heere voor Israël zal zijn als de hoornen van een wilde stier (Numeri 23:22; 24:8). Die de vijanden van Zijn volk zal verslinden.

De Heere laat ter wille van de eer en de hoogheid van Zijn Naam zich voor de ogen van de wereld en voor de ogen van Zijn volk gelden als de Heilige Israël. Hij heeft Zijn Naam verbonden met het lot van het Joodse volk.

En als ik dan zo de Bijbel doorga en ik heb nog een hele reis voor de boeg, dan denk ik wel eens: Waar is de kerk? Waar is haar getuigenis? Wat heeft ze bedacht in haar theologie? Dat er een knop is omgegaan? Dat Gods trouw aan Israël verwaterd is? Wie durft er nog te (s)preken over de hoornen van de wilde stier? Wie heeft ons misleid? Waren wij het zelf misschien?