Het hart van Gods eigen land is Jeruzalem. Voordat we terug keren naar de geschiedenis van Abraham, nog even ‘inzoomen’ op Jeruzalem.
Als Mozes na de redding bij de Schelfzee God prijst, noemt hij de plaats waarheen God zijn volk brengt: ‘Gij brengt hen en plant hen op de berg die uw erfdeel is; de plaats die Gij Here tot uw woning gemaakt hebt, het heiligdom, Here, door uw hand gesticht’ (Ex. 15:17). Hier woont God in het midden van zijn volk (Ez.43:7), het is de plaats van zijn troon (Jer.3:17). En het is duidelijk dat hiermee Jeruzalem en de berg Sion bedoeld wordt.
De eeuwige stad
Er is veel over Jeruzalem gezegd of juist niet, zeker nadat veel later in de tijd van de vroege kerk Jeruzalem en de tempel door de Romeinen verwoest werd. Zo zei men dat de tijd van Jeruzalem voorbij was. Zeker, er zouden tijden aanbreken dat het evangelie zou uitgaan van Rome en Constantinopel en van Geneve maar dat zou altijd een afgeleide blijven van de beweging vanuit Jeruzalem naar de wereld. ‘Het heil is uit de Joden’ (Joh. 4:22) en dat is in feite altijd zo gebleven.
Als Paulus spreekt over de gelovigen uit de heidenen dan zegt hij dat het wilde takken zijn die tegen hun natuur in de edele olijfboom ingeënt zijn (Rom. 11:24). Of om het met de woorden van Noach te zeggen: Jafeth zal wonen in het huis van Sem en niet omgekeerd.
Dat het aardse Jeruzalem slechts een voorbode is van het hemelse Jeruzalem is ook niet waar. Rabbijnen geven een mooie uitleg van Psalm 122, waar staat dat de stad Jeruzalem ‘wel samengevoegd is (vs. 3). Dat heeft drie betekenissen, zeggen zij. De eerste is dat de stad mooi gebouwd is. De tweede is dat de stad de stammen van Israël samenvoegt. Daarom wordt er twee keer gezegd, dat de stammen opgaan naar Jeruzalem (vs. 4). De laatste en hoogste betekenis is dat er een Jeruzalem hierboven is en een Jeruzalem hierbeneden en dat de eenheid van de stad straks in het Messiaanse rijk zichtbaar zal worden. Met andere woorden, er is wel een hemels Jeruzalem maar dat zal het aardse Jeruzalem nooit vervangen.
Dat Jeruzalem van iedereen is, is ook te vlug gezegd. Psalm 87 zegt: ‘Van Sion wordt gezegd, ieder van hen is in haar geboren […] de Here telt bij het opschrijven der volken: deze is daar geboren’ (vs. 5 en 6). Het is alleen de vraag of de betekenis daarvan is dat Babel en de Filistijnen in Jeruzalem geboren zijn. De Joodse uitleg is dan ook, dat we van Babel en de Filistijnen weten waar ze geboren zijn, namelijk in Babel en in Filistea. Maar dat als God de volken opschrijft, hij precies weet wie in die smeltkroes uit Jeruzalem afkomstig is.
Dat neemt niet weg dat de profeten zeggen dat ooit de volken God in Jeruzalem zullen aanbidden. De profeet Jesaja voorzegt: ‘Duisternis zal de aarde bedekken en donkerheid de natiën, maar over u zal de Here opgaan en zijn heerlijkheid zal over u gezien worden. Volken zullen opgaan naar uw stralende licht en koningen naar uw stralende opgang’ (Jes. 60:2,3).
Maar daarmee is niet gezegd dat Israël opgaat in de volkerenwereld of dat Jeruzalem ophoudt de stad te zijn waar God voor eeuwig in het midden van de kinderen van Israël woont (Ez. 43:7). God heeft lang geleden de grenzen der volken vastgesteld naar het aantal van de zonen van Israël (Deut.32:8). Die grenzen zullen in de toekomende eeuw ook zijn.
Jeruzalem, het spirituele hart van de wereld
Jeruzalem werd verwoest en de tempel werd vernietigd en meer dan ooit werden de Joden verstrooid over de wereld.
Maar de Heere blijft de God van Israël en Hij heeft gezegddat Hij een keer zal brengen in het lot van Juda en van Jeruzalem (Joël 3:1, Zef.3:20). En ik geloof dat God dat gedaan heeft. Na de bittere nacht van de Shoa keren de kinderen van Israël van de einden der aarde terug naar Jeruzalem. De ballingschap neemt een einde en zij neemt een einde omdat God terug keert naar Sion. Het evangelie heeft bijna alle volken aangedaan en de tijd van het vertrappen van de stad is voorbij aan het gaan. Jeruzalem was het spirituele midden van de aarde en zal dat straks opnieuw zijn. En misschien moet je zeggen: Eigenlijk is zij dat altijd gebleven. Ze heeft de kleren van een weduwe gedragen, ze was eenzaam en is gekrenkt door de naties van de aarde, maar altijd is zij blijven wachten.
Een belegerde stad
Wie dat altijd als eersten doorhebben zijn de boze geesten in de hemelse gewesten. Dat zagen we ook toen Jezus als Heiland rondging. Toen deden zij het eerst hun mond open en daarmee onthulden zij in wezen als eersten zijn geheim.
Ik ken geen stad die zo omstreden is als Jeruzalem, de volken van de aarde proberen met vereende kracht Jeruzalem van haar plaats te tillen en een andere bestemming te geven. Er wordt gedaan alsof Jeruzalem niets met de God van Israël te maken heeft, , er wordt geschreeuwd dat het verlangen naar Sion, een ketterij en een misdaad is. Maar de aanval van de wereld op Jeruzalem laat alleen maar zien wat de stad is: de stad van de grote Koning (Ps. 48:3), de heiligste onder alle woningen van de Allerhoogsten (Ps. 46:5), het geestelijke middelpunt van de wereld. De navel van de aarde (Ez.38:12) en de bruid van God (Jes.62:5).
Lees voor de volgende keer Jesaja 62:1-5
Meer in deze Bijbelstudiereeks
Bijbelstudie: God is Trouw
Bijbel
20 maart 2025
Bijbelstudie: God is Trouw (4)
Als God Abram voor de eerste keer aanspreekt, geeft Hij hem een paa...
Bijbel
Bijbelstudie: God is Trouw
13 maart 2025
Bijbelstudie: God is Trouw (3)
Het hart van Gods eigen land is Jeruzalem. Voordat we terug keren n...
Aanbevolen artikelen
Bijbel
19 maart 2025
Hoop in Donkere Tijden
In de verwarrende en moeilijke tijden - die we in en buiten Israël ...
Bijbel
3 maart 2025
De God van Israël is een levende God
“Al bevonden uw verdrevenen zich aan het einde van de hemel, toch z...
