Als je Jesaja 51:1-5 gelezen hebt merk je iets opvallends: Dat de woestijn zal worden als Eden en haar wildernis als de hof des Heeren. Het is een belofte voor het land dat leeg en haveloos is achtergelaten toen Juda in ballingschap gevoerd werd.
Ondertussen raken we hier wel de kern van de zaak. Het land waar de Heere Abram en vrouw naar toe brengt heeft een heel bijzonder geheim. En dat is ook de reden dat Abram en Saraï niet in Ur of Haran kunnen blijven nu God met hen aan iets groots begint.
Het paradijs
Dat er iets bijzonders met het land is waar God hen heenbrengt, lezen we later ook bij Mozes. De Heere laat hem het land zien dat Hij de kinderen van Israël beloofd heeft. Daar gaan ze naartoe na de ballingschap in Egypte, daar zal God in het midden van Zijn volk wonen. God zegt tegen Mozes dat dit land anders is, het wordt niet gevoed door een grote rivier zoals de Nijl van Egypte, nee, het wordt gedrenkt met water uit de hemel. Met andere woorden: Hier moet je bidden om regen en vruchtbaarheid.
Het is een land waar God Zelf voor zorgt. Het is een land waar de ogen van de Heere op gevestigd zijn van het begin van het jaar tot aan het einde (Deut.11: 11,12).
De wijzen van Israël vertellen dat het land in feite het verloren gewaande paradijs is. Het is de navel van de aarde en in het bijzonder de stad die in het midden van het land ligt: Jeruzalem. Het is Gods bruggenhoofd op aarde.
In het midden van het paradijs was of beter gezegd is een bron en uit die bron ontspringen vier rivieren: De Eufraat en de Tigris die in het Oosten liggen en de Pishon en de Gichon, die in het Westen liggen. De rabbijnen leggen dan uit dat de stromen die uit de bron komen in het paradijs dan ondergronds gaan en in het Oosten en Westen bij de genoemde rivieren weer aan de oppervlakte komen. Nu tussen die rivieren, precies in het midden ligt het land waar God Abram heen brengt.
Als je tegenwoordig de oude stad van David bezoekt aan de voet van de tempelberg vind je daar nog steeds een stroom die de naam Gichon heeft.
De profeten vertellen dat de bron nog steeds aanwezig is onder de plaats van de tempel en dat van daaruit weer een prachtige rivier zal gaan stromen die zelfs het water van de dode zee gezond zal maken (Ez.47, Joël 3:18, Zach. 13:1 en 14:8).
Middelpunt van de wereld
Het is ook logisch dat dit de plaats van de bestemming is, waar anders? De Bijbel openbaart dat het Gods eigen bezit is (Lev.25:23). Het is de voetbank van Zijn voeten (Ez.43:7). Dus daar boven zijn de poorten van de hemel. Eigenlijk is God zelf de bron (Jer.17:13) want vanuit de hemel, vanuit Hem stroomt het leven en de zegen de wereld in.
Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat de Heere Abram en Saraï naar Zijn huis brengt, voordat Hij begint aan de grote heilsgeschiedenis. Hier gaat het allemaal gebeuren. Hier zal de verzoening met de mensheid plaats vinden en hierheen ook zullen de volkeren van de wereld heen stromen om de Heere te aanbidden. En op de weg daar naartoe zal God gediend en geëerd worden door het volk dat Hij Zelf tot leven roept (Jes.43:7, Ez.43:7).
Hij riep de naam van de Heere aan
Lot, de neef van Abram, reist mee en als zij bij het land komen, is hij zo onbeleefd om het mooiste gedeelte voor zichzelf op te eisen. De streek doet zelfs denken aan de Hof des Heeren (13:10). Het is het groene land langs de Jordaan dat zich uitstrekt tot diep in het zuiden. De naam Lot betekent zoveel als ‘sluier’. Met andere woorden: hij ziet het niet scherp en dat dit niet alleen een gebrek aan zijn ogen is, is duidelijk. Later zal blijken dat hij gekozen heeft voor Sodom en Gomorra (zo dom!).
Al eerder klonk in de geschiedenis een andere werkelijkheid door. In Genesis 12 lezen we dat Abram Sichem bereikt en dan doorreist naar het zuiden totdat hij bij Bethel komt. Daar verschijnt de Heere aan Hem met de belofte dat heel het land Abrams kinderen zal toebehoren. Daar bouwt Abram dan een altaar en roept hier de Naam van de Heere aan.
Het is de eerste keer dat we dat van Hem horen. De plaats is veel betekenend in de getalswaarde van de letters (in deze tijd worden de letters nog gebruikt voor getallen, net zoals bij de Grieken en de Romeinen). Abram zet zijn tent op tussen Bethel (443) en Ai (85). Hij bevindt zich op dat moment in de ruimte van 358 (443-85) en dat is het precies het getal van Messias.
Als hij zijn tent in het midden daarvan opzet heeft hij aan beide zijden 179 (2 x 179=358). Dat is de optelsom van de letters van ‘De Hof van Eden’(!). Op die weg bevindt hij zich dus, de man die de Heere als zijn God aanroept. Het is hier ook dat je komend vanuit het noorden voor het eerst de contouren van Jeruzalem in de verte ziet.
Lees voor de volgende keer Psalm 48
Het is een land waar God Zelf voor zorgt. Het is een land waar de ogen van de Heere op gevestigd zijn van het begin van het jaar tot aan het einde.
Meer in deze Bijbelstudiereeks
Bijbelstudie: God is Trouw
Bijbel
25 april 2025
Bijbelstudie: God is Trouw (7)
Deze maanden van het kerkelijk jaar hebben iets van de reis van het...
Bijbelstudie: God is Trouw
Bijbel
10 april 2025
Bijbelstudie: God is Trouw (6)
We naderen Pesach en Pasen en daarom is het goed om iets van de tro...
Bijbelstudie: God is Trouw
Bijbel
27 maart 2025
Bijbelstudie: God is Trouw (5)
We volgen de weg van God met Israël in de Bijbel en verlaten de ges...
Bijbelstudie: God is Trouw
Bijbel
20 maart 2025
Bijbelstudie: God is Trouw (4)
Als God Abram voor de eerste keer aanspreekt, geeft Hij hem een paa...
Bijbel
Bijbelstudie: God is Trouw
13 maart 2025
Bijbelstudie: God is Trouw (3)
Het hart van Gods eigen land is Jeruzalem. Voordat we terug keren n...
Aanbevolen artikelen
Bijbel
18 april 2025
Pasen: De komst van het Koninkrijk
In deze tijd rond Pasen wordt het lijden, sterven en de opstanding ...
Bijbel
17 april 2025
Lijden om de Naam
De titel van dit artikel is ontleend aan Handelingen 9:16. Drie kee...
