Open winkeldeuren

Overal donkere winkels, maar gek genoeg sommige met de deur op een kier. Ik zag er mensen naar binnen gaan, zoals bij de beddenwinkel (u wel bekend uit een eerder blog), de brillenman en ook bij de kantoorboekwinkel.

Ik had een agenda nodig en stopte bij een winkel met van alles en niets. Ook hier was het licht uit. De deur was dicht. Teleurgesteld wilde ik verder rijden, maar tegen beter weten in, morrelde ik wat aan de deurknop. Maar die was echt dicht. Ik wilde net wegrijden, toen de agendaverkoper plotseling naast mijn auto stond. Hij was wel open, vertelde hij me met een grote glimlach.

De taartenwinkel met het meest heerlijke gebak uit de buurt was er blijkbaar van overtuigd dat zijn waar van levensbelang was. Want hier brandden de lichten, stonden de deuren meer dan wagenwijd open en op de stoep leidde een van de medewerkers voorbijgangers naar binnen.

Alternatieven

Bij de ijzerwarenwinkel waren de lichten gewoon aan en was de deur open. Maar een tafel versperde de ingang en diende als toonbank. Ook een aantal restaurants en de humus-tent hadden voor verkoop bij de ingang gekozen.

Op de terugweg zag ik dat de bloemist ook voor een alternatieve oplossing had gezorgd. Toen ik binnenstapte, deed hij het licht voor mij aan. Het voelde alsof ik een grote overtreding beging, maar ik besloot hem, de kleine ondernemer, te ondersteunen en trakteerde mezelf op een fleurige bos gemengde rozen.

Vaccinatietoerisme

Mijn tripje door het dorp leek een ontspannen uitstapje met zelfs wat lichte humor. Maar het is een in en in trieste toestand en niet alleen in Israël, maar over de hele wereld. Klaarblijkelijk is het moeilijk om je aan regels te houden.

Laten we hopen dat het nieuwe vaccin het oude normaal weer doet herrijzen.

Als u dit blog leest, zijn in Israël ruim 1 miljoen mensen reeds voor de eerste keer ingeënt. Familie en vrienden in het buitenland zijn jaloers op me en willen graag naar Israël komen om ingeënt te worden. Mijn nieuwe woord voor deze week: vaccinatietoerisme.