Bed of bank?

Het dorp is groot en in het midden loopt een grote, brede straat, met aan weerszijden aaneensluitend winkels, waar van alles te koop wordt aangeboden. Kort na de bestelling werd ik al gebeld dat mijn bank er was. Bank? Ik heb een bed besteld. Het was een vergissing, de bank was voor iemand anders uit het dorp waar ik woon.

Gisteren bedacht ik me dat er inmiddels vier weken verstreken zijn en dat ik eens polshoogte moest gaan nemen.

Toen ik mijn beddenwinkel binnenstapte, zaten daar, vlak bij de ingang, twee dames achter een bureau. Ik vertelde ze dat ik nog steeds niets had gehoord en dat het bed er inmiddels toch moest zijn. Ze keken me wat verschrikt aan en vroegen of ik een kopje koffie wilde. De thermoskan plus plastic kopjes staan altijd klaar, in iedere Arabische winkel, voor iedere al of niet calamiteit.

Ik drink nooit koffie, maar een Arabisch aanbod afslaan is onbeleefd, dus ging ik aan de koffie.

Onduidelijkheid

Ondertussen begon hun speurwerk. Ze vroegen mijn naam, het nummer van mijn identiteitskaart en waar ik woon. De computer ging aan. Tien minuten later. Ik was inmiddels aan koffie nummer twee. In de computer werd niets gevonden. Toen verdween een van de dames naar een andere ruimte en kwam terug met twee grote ordermappen. Een half uur verder. Koffie nummer drie.

Ik werd inmiddels wat geïrriteerd. Dat begrepen ze. En ze besloten om de eigenaar van het bedrijf te bellen. Hij had vier weken geleden de verkoop gedaan, alleen, legden ze me uit, hij was met vakantie en kwam pas eind van de week weer terug.

Hij nam meteen op en nadat ze hem mijn naam en het probleem hadden uitgelegd, bleek dat mijn bed pas over een week zou worden bezorgd.

Oeps...

Blij met het verlossende woord dankte ik de dames voor hun bijzondere en geduldige service. Ik vroeg ze of ik nog even naar een stoel mocht kijken, die ik had gezien toen ik het bed kocht. Op verdieping drie. ‘Verdieping drie? We hebben hier geen verdiepingen.‘ Plots realiseerde ik me dat ik niet in mijn eigen beddenwinkel stond...

Totale verwarring alom. Hoe die eigenaar kon vertellen dat mijn bed volgende week zou arriveren? Daar heb ik me verder niet in verdiept.

Vervolgens ging ik op weg naar mijn eigen beddenwinkel, een paar honderd meter verderop. Het is een grote zaak, met veel verdiepingen. En ergens, tussen alle bedden, banken en stoelen, staat een groot bureau met een computer en een televisie erachter, waar de baas zich heeft opgesteld. Weer koffie. Weer ordners met bestellingen. Koffie nummer vier van deze dag. Ook koffie nummer vijf. Ik heb een moeilijke achternaam blijkbaar. Maar daar was dan écht mijn bestelling.

En toen hoorde ik voor de tweede keer binnen een uur, dat mijn bed over een week zou worden bezorgd.

Ik wacht af… Wordt vervolgd.