Met liefde ingepakt • Oekraïnedagboek Renske, Dag 2
Door Renske -
16 december 2025
Wanneer ik ’s ochtends wakker word, verraadt de spierpijn in mijn armen dat ik de dag ervoor (wat) lichamelijke inspanning heb geleverd. Plastic tas na plastic tas, gevuld met etenswaren, is door mijn handen gegaan. Er moesten namelijk weer 1300 voedselpakketten worden samengesteld, om vervolgens verspreid te worden door heel Oekraïne.
Die ochtend zet een taxi ons af bij een kleine loods in Vinnytsja. Het vrachtwagentje met het logo van Christenen voor Israël en een grote afbeelding van voedselpakketten staat al klaar. De laadbak is nog leeg, maar binnen korte tijd zal deze gevuld zijn met honderden pakketten. Zo’n vijftien Oekraïense vrijwilligers staan ons al op te wachten, dik ingepakt in jassen, mutsen en sjaals. Die zullen niet veel later deels worden uitgetrokken, want van hard werken krijg je het snel warm.
Naast het vrachtwagentje staan pallets met verschillende voedselproducten al gereed: van bloem tot spaghetti en van rijst tot bakolie. Na een korte introductie gaan we aan de slag. Iedereen heeft zijn eigen taak. Een aantal vrijwilligers staat bij de pallets en stopt de producten in de plastic tassen van degenen die langslopen. De mannelijke vrijwilligers zorgen ervoor dat alles netjes en stevig wordt opgestapeld in het vrachtwagentje.
Het is meteen duidelijk dat deze mensen dit werk al langer doen. Alles verloopt gestroomlijnd en efficiënt. Op de vraag hoe lang ze dit al doen, vertellen ze dat ze het precieze aantal jaren niet weten. “Ergens voor de oorlog al,” luidt het antwoord. Misschien tel je de jaren niet meer als je je met zoveel enthousiasme en liefde ergens voor inzet. Daar draait het immers niet om; het gaat om de mensen die je kunt helpen.Let op! Tekst gaat verder onder de foto's.
Foto's: CvI
In de loods klinkt op de achtergrond vrolijke muziek uit de boxjes. De ene keer een Oekraïens lied, waarbij sommige vrijwilligers zachtjes meezingen, de andere keer, geheel passend bij de tijd van het jaar, een kerstlied over vrede op aarde.
De vrijwilligers werken onvermoeibaar door. Jong en oud zet zich vol overgave in. Op een gegeven moment gaat een wat oudere vrijwilligster even zitten op een pallet. Met handgebaren maakt ze duidelijk dat haar benen moe beginnen te worden. Haar energie blijft echter onverminderd. Elke keer als ik met een plastic tas langskom, stopt ze er met een warme glimlach een pak spaghetti in. Je kunt gerust zeggen dat deze voedselpakketten met veel liefde worden samengesteld.
Na een paar uur zit het vrachtwagentje tot de nok toe vol. Er past niets meer bij. De motor wordt gestart en we nemen afscheid van de vrijwilligers, die twee tot drie keer per maand klaarstaan om duizenden voedselpakketten in te pakken. Hun werk is onmisbaar voor veel Oekraïners die deze hulp hard nodig hebben, zeker nu de winter voor de deur staat. In deze week van Chanoeka zijn zij lichtpuntjes in de duisternis die zoveel Oekraïners ervaren.
We rijden met het vrachtwagentje mee tot in de buurt van Kiev, waar we overnachten, om de volgende dag onze reis voort te zetten naar Tsjernigov om daar de mensen te verblijden met de komst van het vrachtwagentje vol voedselpakketten.
Renske is deze week met haar collega Marijke Terlouw in Oekraïne om het werk van Christenen voor Israël te bezoeken. Voor de website houden ze beiden regelmatig een dagboek bij.
Deze winter hopen we 50.000 voedselpakketten te kunnen uitdelen. Deze voedselpakketten zijn bestemd voor Joodse ouderen in nood, Holocaustoverlevenden, arme families en interne vluchtelingen. Help deze Oekraïners door de winter heen en klik op onderstaande knop om te doneren!