Vorige week berichtte ik over de escalerende spanningen in het Midden-Oosten. Dit nadat Iranese onbemande aanvalsvliegtuigen (UAV’s) een schip in de Golf van Oman, dat indirect in handen is van een Israëlische miljardair, hadden aangevallen. De Iranese dreiging richting Israël en de rest van de wereld neemt toe. Internationale waterwegen zoals de Perzische Golf, de Golf van Oman en de Arabische Zee zijn niet langer veilig, vooral voor Israëlische en Amerikaanse schepen.

Iran ontkende natuurlijk dat het iets te maken had met de brutale aanval op de olietanker Mercer Street. Echter, Israël stuurde onweerlegbaar bewijs dat Iran de aanval had uitgevoerd naar de regeringen van de Verenigde Staten (VS), Groot-Brittannië en Roemenië. Laatstgenoemde landen waren erbij betrokken omdat de twee slachtoffers van de aanval van Iran op de Mercer Street, de kapitein en een veiligheidsbeambte, burgers van Roemenië en Groot-Brittannië waren.

De Mercer Street is eigendom van een bedrijf in Japan, maar Zodiac Maritime, een in Londen gevestigd bedrijf, exploiteert de olietanker. Zodiac Maritime maakt deel uit van de Zodiac Group, een conglomeraat dat eigendom is van de Israëlische miljardair Eyal Ofer.

Israëlische reactie op Iranese agressie

De Israëlische reactie op de Iranese aanval was een poging om de internationale gemeenschap te mobiliseren tegen het Iranese regime. Hierbij maakte de Joodse staat gebruik van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.

Israël drong aan op een veroordeling van Iran door de VN-Veiligheidsraad en stuurde brieven waarin het bewijs van de verantwoordelijkheid van Iran voor het bombarderen van de Mercer Street werd geleverd. Die brieven waren geschreven door Gilad Erdan (Israëlische ambassadeur bij de VS en de VN), Benny Gantz (Minister van Defensie) en Yair Lapid (Minister van Buitenlandse Zaken). CENTCOM, het Amerikaanse Centrale Commando in het Midden-Oosten, bevestigde later dat Israël de waarheid sprak. De commando zei dat het had vastgesteld dat Iranese UAV’s de aanval hadden uitgevoerd.

Een krachtig internationaal en Israëlisch antwoord op de terreurdaad van Iran in internationale wateren moet echter nog komen. De Israëlische premier Bennett heeft weliswaar gezegd dat Israël indien nodig alleen de aanval zal vergelden. Tot nu toe heeft hij echter zijn woorden nog niet in daden omgezet.

Nieuwe agressie van Iran

Iran bleef Israël echter provoceren en voerde vorige week zijn agressie tegen de Joodse staat op via zijn partners Hamas en Hezbollah.Hamas hervatte de aanvallen met brandende ballonnen vanuit Gaza en stuurde een delegatie van hoge functionarissen naar Teheran voor besprekingen met de pas geïnstalleerde president Ibrahim Raisi.

Hezbollah deed hetzelfde en stuurde vorige week ook een delegatie naar Raisi, terwijl de terreurorganisatie op woensdag en vrijdag Israël aanviel met ongeleide raketten. In tegenstelling tot wat de Israëlische media meldden, was de eerste aanval de reactie van Hezbollah op een nieuwe mysterieuze explosie op een Iranese basis. Dit gebeurde in de buurt van Damascus, in de vroege uren van woensdag vorige week.

De rol van de nieuwe Iranese president

De afgevaardigden van de terreurorganisaties waren de eerste buitenlandse functionarissen die Raisi uitnodigde voor overleg nadat hij president van Iran was geworden. Dit, samen met het feit dat Raisi een massamoordenaar is die in de tachtiger jaren van de vorige eeuw duizenden politieke gevangenen liet ophangen in Teheran, voorspelt niet veel goeds voor de toekomst van Israël.

Door functionarissen van deze terreurorganisaties te ontmoeten in de dagen direct na zijn inauguratie als president van Iran, liet Raisi zien dat hij in de eerste plaats de leider is van de zogenaamde as van verzet. Deze as bestaat uit Hezbollah, Iran, Hamas, Palestijnse Islamitische Jihad, Sjiitische milities in Syrië en Irak, het Assad regime in Syrië en de Ansar Allah of Houthi militie in Jemen.

Al in 2017, tijdens een rondreis langs de grens met Israël en Libanon, riep Raisi uit dat ‘de bevrijding van Jeruzalem nabij is’ en moedigde hij Hezbollah aan ‘een rol te spelen in verschillende en diverse taken bij het opbouwen van een islamitische cultuur’.

Hezbollah’s aanval

Het was dan ook geen verrassing dat Hezbollah afgelopen vrijdagochtend een grote aanval lanceerde op noord Israël door negentien raketten op de Joodse staat af te vuren na de ontmoeting met Raisi in Teheran.

Hezbollah nam dit risico ondanks de wetenschap dat het zou kunnen eindigen in een nieuwe bloedige oorlog met het Israëlische leger. Daarnaast woedt er een ongekende economische crisis in Libanon, waar de bevolking tekenen begint te vertonen dat het genoeg heeft van de oorlogszuchtige activiteiten van de terreurgroep. Dit werd duidelijk nadat Druzen in Zuid-Libanon een Hezbollah-eenheid aanvielen die een aantal raketten had gelanceerd. Vier leden van het Hezbollah team werden korte tijd vastgehouden terwijl de raket lanceerinstallatie in beslag werd genomen.

De Libanese terreurorganisatie beweerde later dat ze er bewust voor had gekozen om de raketten te lanceren in de richting van open velden in de regio Har Dov op de Golan Hoogvlakte.Dit was echter een flagrante leugen, aangezien het Israëlische leger (IDF) het Iron Dome antiraket schild gebruikte om 10 van de 19 raketten neer te halen die door Hezbollah waren afgevuurd.

De IDF gebruikt het Iron Dome systeem alleen om raketten te onderscheppen die op bevolkingscentra worden afgevuurd. Raketten die op weg zijn naar open velden waren nooit het doelwit van Iron Dome.

Test voor nieuwe Israëlische regering

De brutale aanval van Hezbollah was blijkbaar bedoeld om de nieuwe regering van Israël, die wordt geleid door Naftali Bennett, op de proef te stellen.Toen Bennett nog in de oppositie zat, riep hij altijd op tot meer krachtige Israëlische reacties op terreuraanslagen door zowel de Palestijnse terreurgroepen in Gaza als die van Hezbollah.

Dit was dan ook de reden waarom hij, nadat hij de premier van Israël was geworden, de Israëlische luchtmacht (IAF) beval om aanvallen uit te voeren op Hamas doelen in Gaza wanneer de terreurgroep brandende- of met explosieve materialen geladen ballonnen gebruikt om velden en bossen in het zuiden van Israël in brand te steken.Hezbollah is blijkbaar een ander verhaal voor Bennett, aangezien de verwachte sterke reactie op de raketaanvallen van vrijdag niet kwam.

De enige Israëlische militaire actie die werd geregistreerd, was een artilleriebombardement op de plaatsen vanwaar de raketten werden gelanceerd in Zuid-Libanon. Ook was de IAF vrijdagavond laat actief in Noord-Israël.

Afname van afschrikkingskracht

Er werd in Israël gespeculeerd dat de Israëlische premier geen oorlog wilde riskeren op het moment dat duizenden Israëli's hun vakantie in Noord-Israël doorbrachten. Zo werd de lokale toeristenindustrie geholpen om de COVID-19-crisis te overleven.De Hebreeuwse media in Israël hadden echter een andere verklaring voor het ontbreken van een krachtig Israëlisch antwoord op de agressie van Hezbollah.

De N12-nieuwssite van de Israëlische tv-zender Arutz 12 meldde dat de extreemlinkse partij Meretz en de islamitische Ra'am partij, beide lid van de coalitie van Bennett, hadden gewaarschuwd dat de regering zou vallen als het Israëlische leger zou beginnen een grootschalige actie tegen Hezbollah.

“Bennett weet dat wanneer de regering een militaire confrontatie aangaat, de coalitie zal vallen, omdat noch Meretz noch Ra’am daarmee instemmen. De aanwezigheid van Meretz en Ra'am in de coalitie beperkt de scherpte van elke militaire beslissing", vertelde Jida Rinawi-Zoabi, Meretz' Arabische lid van de Knesset, aan de Israëlische radio.

Door deze verklaring af te leggen speelde Rinawi-Zoabi zowel Hezbollah als Iran in de kaart. Deze vijanden van Israël beweerden de laatste dagen dat de afschrikkingskracht van Israël ernstig was geschaad door het uitblijven van een krachtige reactie op de raketaanval van vrijdag.

Dit is wat het regime in Teheran denkt na de gebeurtenissen van de afgelopen twee weken:

“Recente confrontaties tussen het zionistische regime en de verzetsgroepen wijzen op een significante zwakte en achteruitgang van de inlichtingencapaciteiten van dit regime. Dit toont op zijn beurt aan dat de ontwikkeling van de verzetsgroepen op het gebied van inlichtingen sterk verbeterd is.”