Niet zelden krijgen ze een aai over hun bol, een ‘high five’ of zelfs een zoen, en dat van een wildvreemde. Sommige mensen komen ook met ongevraagd advies: ‘Waarom bieden jullie je zoontje niet aan bij een modellenbureau. Dat levert geld op. Zijn blonde haar en blauwe ogen zijn onweerstaanbaar.’

Interessante ontmoetingen

Meerwaarde van deze ‘aandachttrekkerij’ is dat het regelmatig leidt tot interessante ontmoetingen. Nadat er de nodige wetenswaardigheden zijn uitgewisseld over onze kinderen, komt de vervolgvraag: ‘Waar komen jullie eigenlijk vandaan? En hebben jullie ‘alija’ (als Jood naar Israël verhuizen) gemaakt?’

Wat betreft het laatste moeten we onze gesprekspartners teleurstellen. Dat we echter uit Nederland komen, maakt veel goed. ‘Wow, ik ben er ook geweest; Amsterdam is echt een prachtige stad!’ Navraag leert dat die schoonheid van Amsterdam vaak toch wel wat ijdel is…

Soms eindigt hier het gesprek. In de meeste gevallen volgt er echter nog één vraag: ‘Wat vinden jullie van Israël?’

‘Wat vinden jullie van Israël?’ Ik heb zitten nadenken hoe het komt dat uitgerekend dit zo vaak wordt gevraagd. Ik denk dat ik het weet. Het Joodse volk weet als geen ander volk wat het betekent om verguisd en gehaat te worden. Natuurlijk zijn er miljoenen mensen die Israël door dik en dun steunen. Maar dat is maar een klein clubje in vergelijking met de miljarden mensen op deze aardbol die kritisch tot ronduit vijandig tegenover Israël staan.

‘Wat vinden jullie van Israël?’ Het antwoord op deze vraag is veelzeggend; het maakt je tot vriend of vijand. Het antwoord bemoedigt of bedreigt.

Een voorrecht

‘Wat vinden jullie van Israël?’ Uit volle overtuiging kunnen we aangeven dat we het een voorrecht vinden om in Jeruzalem te mogen wonen. We voelen ons er thuis en genieten samen met de Israëli’s van hun prachtige land. Ondertussen zie je de gesprekspartner stralen. Hij of zij voelt zich gesteund en beseft weer even: als Jood mag ik trots zijn op wie ik ben en op waar ik woon.

Leven in Israël betekent mensen ontmoeten; leven in Israël betekent mensen bemoedigen. Wat een geweldige meerwaarde van het hier present zijn!

Het levert ondertussen ook nog eens wat op. Een belangrijk overheidsdocument moest door een jurist worden ondertekend en voorzien van een stempel. Terwijl de advocaat het document verfraaide met de benodigde krabbels, vertelde ik waarom we hier in Israël zijn en wat we hier doen. Na de formaliteiten vroeg ik tevergeefs om de rekening. ‘Jij houdt van Israël, ik houd van vrienden van Israël. Tot ziens.’

O ja, nog even over dat modellenbureau. We genieten dagelijks optimaal van onze kinderen. Dat anderen ook van onze kinderen genieten, is prachtig. Mits het beperkt blijft tot spontaan enthousiasme op straat. En daar hoeven we niets voor te hebben.

Albert Groothedde woont met zijn gezin in Jeruzalem en is o.a. als presentator betrokken bij het Israël-videoproject 'De Verkenners'. Bekijk hieronder de nieuwste video over Pesach!