Voor een zakelijke afspraak rijd ik ‘even op en neer’ naar Jeruzalem. Vanuit het noorden is dat een dikke twee uur in de auto. Nadat ik uitgewerkt ben, besluit ik wat te gaan wandelen.
De Gouden Stad laat zich trots zien in al haar glorie, rijkdom, historie en er heerst vooral rust. Ondanks de versoepelingen hebben de toeristen de stad nog niet herontdekt. De sfeer is magisch, vrij en ruim.
Devotie bij de Klaagmuur. Geen flitsende fototoestellen. Wel dansende jongeren. Het is makkelijk om er dichtbij te komen. Met mijn ogen dicht, raak ik de stenen aan die zo veel te vertellen hebben. Naast mij hoor ik het prevelen van gebeden.
Licht geroezemoes in de soek van handelslui die hun waar aanprijzen aan de enkeling die langsloopt. Rustig spelende jonge kinderen in straatjes die normaal te druk zijn om door heen te lopen. Onbekende en bekende plekken zijn makkelijk bereikbaar.
De nog warme zon komt overal en wordt nergens tegengehouden door mensenmassa’s.
De stad is nog even van de bewoners zelf. Heel even. Ik hoop dat u er snel weer kunt rondlopen.
Een impressie.