Sluiten

Zoeken.

Waarom de wereld niet zeurde over de in Gaza ´verdwenen´ miljarden

Door Wim Kortenoeven - 

13 maart 2024

2021 CVI website (5)

Hulpgoederen worden uitgedeeld vanuit het UNRWA-hoofdkwartier in Gaza. Maar een groot deel van de hulpgoederen die op dit moment Gaza bereiken worden direct in beslag genomen door Hamas om vervolgens weer verkocht aan de Gazanen. | Foto: Flash90

In 2005 trok Israël zich terug uit de Gazastrook. Alle 21 Joodse dorpen werden ontruimd, de bewoners gedeporteerd en zelfs de Joodse graven geruimd. Het bestuur kwam in handen van de Palestijnse Autoriteit, maar in 2007 werd de macht overgenomen door de populaire islamitische terreurorganisatie Hamas. Daarmee werd de Gazastrook feitelijk de tweede onafhankelijke Palestijns-Arabische staat (na Jordanië in 1946), maar wel een staat die afhankelijk was van inkomsten uit criminele activiteiten en internationale subsidies.

De internationale gemeenschap negeerde systematisch en volledig dat een groot deel van de naar Hamas vloeiende hulpgelden en andere inkomsten verdween in de zakken van corrupte bestuurders en terroristen, of werd aangewend voor haatonderwijs en de aanleg van de grootste (ondergrondse) terreurbasis ooit.

De situatie in de Gazastrook is na ‘7 oktober’ in alle opzichten dramatisch veranderd. Het sindsdien gevoerde Israëlische militaire offensief tegen de boven- en ondergronds in steden en dorpen opererende terreurorganisaties Hamas en Islamitische Jihad heeft enorme verwoestingen aangericht. Ruim de helft van de meer dan twee miljoen zielen tellende Arabische bevolking is ontheemd geraakt. Het herstel van woningen en infrastructuur zal naar verwachting jaren gaan duren en de hamvraag is hoe de Gazanen die (inmiddels zoveelste) herstelfase in sociaaleconomisch opzicht moeten gaan overleven. En, natuurlijk, wie de astronomische rekening moet gaan betalen, als de bereidheid daartoe überhaupt nog zal bestaan.

Gazanen nergens welkom

De Arabische en westerse landen beweren voortdurend ten zeerste met de Gazanen begaan te zijn, maar ze zijn dat in werkelijkheid helemaal niet. De grens met het Arabische broederland Egypte blijft potdicht voor ontheemden die zich niet de betaling van exorbitante steekpenningen kunnen veroorloven. En geen enkel ander Arabisch land heeft aangeboden Gazanen op te vangen. Ook koning Abdallah van de Palestijnse staat Jordanië heeft resoluut geweigerd zijn klemzittende en verkommerende Palestijnse broeders en zusters op zijn grondgebied soelaas te bieden. De majesteit participeerde als piloot van een vrachtvliegtuig van zijn luchtmacht wel hoogstpersoonlijk in een propagandistische voedseldropping boven de Gazastrook, nadat hij publiekelijk verklaard had dat de ontheemden evenmin toegang tot het veilige Egypte zou moeten worden geboden. Geen enkel land heeft die gewetenloze opstelling veroordeeld.

Geen Europese veerboten

Ook van de Europeanen hoeven de Gazanen niets te verwachten. Vrijwel alle Europese leiders, inclusief premier Mark Rutte, hebben wel van Israël geëist dat de militaire operaties tegen de terreurorganisaties worden opgeschort of zelfs helemaal gestaakt, om de in het zuiden van de Gazastrook geconcentreerde Gazaanse ontheemden niet in gevaar te brengen. En ze waarschuwden daarbij voor een massaslachting, een hongersnood, epidemieën en andere vreselijke toestanden.

Maar de Europeanen hebben ondanks hun dramatische voorspellingen tot nu toe niets gedaan om de Gazanen daadwerkelijk uit de gevarenzone te bevrijden. Egypte en Jordanië werden niet onder druk gezet om hun grenzen te openen en er werden geen veerboten gestuurd om de feitelijk door Hamas gegijzelde ontheemden te evacueren en naar veilige Europese asielbestemmingen over te brengen.

Alleen de islamitische premier van Schotland, Humza Yousaf (wiens schoonfamilie in Gaza woont), brak een lans voor een ruimhartig Europees toelatingsbeleid en hij bood zelfs aan om te beginnen met het openstellen van de Schotse grenzen. Maar zijn voorstel kon niet rekenen op instemming vanuit Londen en de andere Europese hoofdsteden. De ontheemden mogen beslist niet naar elders vertrekken, maar moeten om politieke redenen in desolate omstandigheden creperen – want Israël mag hier niet mee wegkomen, zo luidt de onuitgesproken consensus.

En zo werd ook deze fase van de door Hamas en de Islamitische Jihad veroorzaakte ondergang van de Gazanen onderdeel van het door Iran, de Arabische landen en de terreurorganisaties beoogde ultieme propagandawapen in de strijd tegen de Joodse staat.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Een ontheemde vrouw bivakkeert in armoedige omstandigheden door de oorlog in Gaza, maar ze kan niet naar een ander land vertrekken omdat niemand de Gazanen (tijdelijk) wil opvangen. | Foto: Flash90

'Singapore aan de Middellandse Zee'

Al vóór 7 oktober was de Gazastrook een sociaaleconomisch rampgebied. Dat lag niet aan Israël, waarvan achtereenvolgende regeringen zich serieus hadden voorgenomen het te helpen veranderen in ‘Singapore aan de Middellandse Zee’ en er in dat kader onder andere industrieparken vestigden.

Dat alles diametraal anders verliep, is primair de schuld van de ironisch genoeg door de Gazaanse bevolking zelf in democratische verkiezingen aan de macht geholpen Hamasbeweging. Het is secundair de schuld van de internationale gemeenschap, Nederland incluis, die decennialang heeft getolereerd dat Hamas Gaza ombouwde in een alsmaar groeiende terroristische basis van waaruit Israëlische burgerdoelen systematisch met raketten werden beschoten en op 7 oktober vorig jaar een massale terreuraanval op Israëlische burgers werd gepleegd.

Die ramp was voorspelbaar. De internationale gemeenschap heeft willens en wetens genegeerd dat via de VN-organisatie UNRWA miljarden aan hulpgelden werden aangewend voor het radicaliseren van hele generaties Gazanen in de notie dat het beter is te sterven in de strijd tegen Israël dan een normaal leven op te bouwen. Via het door UNRWA verzorgde onderwijssysteem werden kinderen al vanaf vierjarige leeftijd gehersenspoeld en opgeleid tot Hamasstrijders. Nederland is een belangrijke donor van UNRWA.

Obsceen rijke elite

Intussen werden de Gazanen op kosten van de westerse belastingbetalers massaal gehospitaliseerd in de uitzichtloze positie van niet-productieve uitkeringstrekkers. Volgens de UNCTAD was de werkloosheid in de Gazastrook in 2022 ruim 43 procent (andere bronnen, zoals Globes, spreken zelfs over 60 procent), tegen 24 procent in de door de PLO/PA bestuurde delen van Judea en Samaria. Het bruto nationaal product bedroeg 1.257 dollar, tegen 4.458 dollar in de PLO/PA-gebieden.

De kloof tussen arm en rijk was en is enorm en nauwelijks onoverbrugbaar. Aan de ene kant de meerderheid van sociaaleconomisch kansloze uitkeringstrekkers, aan de andere kant een relatief welvarende middenstand en een veelal obsceen rijke, met Hamas en de Islamitische Jihad gelieerde corrupte elite, die woont in schitterende villa’s met uitzicht op de Middellandse Zee.

Hamasmiljonairs

In 2012 werd bekend dat er toen al ruim zeshonderd miljonairs in Gaza woonden. De meesten vergaarden hun rijkdom met de exploitatie van de honderden smokkeltunnels die onder auspiciën van Hamas werden gegraven onder de grens met Egypte. Hamas hief 20 procent invoerrechten op de waarde van alle goederen die via dat tunnelsysteem werden aangevoerd. De tunnels waren ook de voornaamste aanvoerlijn voor door Iran en andere schurkenstaten geleverde wapens, explosieven, munitie en onderdelen van raketten. De smokkel van die goederen werd en wordt geen strobreed in de weg gelegd door de corrupte Egyptische autoriteiten, die met steekpenningen worden afgekocht.

Ook de bekendste Hamasleiders, Yehia Sinwar, Ismael Haniyeh, Mohammed Deif en Khaled Mashal, zijn miljonair. Mashals vermogen wordt zelfs geschat op bijna vijf miljard euro. Haniyeh en Mashal wonen in Doha, de hoofdstad van Qatar, naast Iran de belangrijkste politieke steunpilaar en financier van Hamas. Weer andere Hamas-kopstukken wonen met hun families in grote welstand in steden als Istanboel en Beiroet. Ook zij geven helemaal niets om het lot van de Palestijnse Arabieren die zij zeggen te vertegenwoordigen.

Crimineel project

Alles overziend kan de Gazastrook worden betiteld als een crimineel project van de internationale gemeenschap. Als het echt de bedoeling was geweest de inwoners van de strook te helpen, zouden er andere beslissingen zijn genomen, was er een deugdelijke controle uitgeoefend op de besteding van hulpgelden, en was dwingend en effectief ingegrepen toen vele jaren geleden al duidelijk werd dat het fout ging.

Waarom die wil er niet was en niet is, kan herleid worden tot de eis die in de nasleep van 7 oktober opnieuw luidkeels aan Israël wordt gericht: er moet en zal een onafhankelijke Palestijnse staat komen op basis van de voor Israël onverdedigbare wapenstilstandslijnen van 1949. Als breekijzer daarvoor is het ‘Palestijnse vluchtelingenvraagstuk’ decennialang kunstmatig door de internationale gemeenschap in leven gehouden, primair in de Gazastrook. Dat was een miljardeninvestering die in politiek opzicht zijn geld moet opbrengen. Daarbij paste en past strategisch stilzwijgen over de immorele en criminele wijze waarop met die miljarden is omgesprongen.

Deze overdenking verscheen eerder in onze maandkrant Israël Aktueel. Klik hier om gratis abonnee te worden!

wimkortenoeven-150x150

De auteur

Wim Kortenoeven

Wim Kortenoeven is Midden-Oostenspecialist en freelance publicist. Hij schrijft regelmatig voor onze krant Israël Aktueel en onze website.

Doneren
Abonneren
Agenda