Als concurrent van seculiere terreurorganisaties, zoals de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) en het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina, specialiseerde het in 1987 opgerichte orthodox-islamitische Hamas zich vanaf 1990 in het plegen van zelfmoordbomaanslagen op Israëlische burgerdoelen, waaronder autobussen en horecagelegenheden. Bovendien worden sinds 2003 vanuit de Gazastrook steeds massalere raketaanvallen op Israëlische burgerdoelen uitgevoerd.

Succesvolle terroristen wordt het islamitische paradijs in het vooruitzicht gesteld; dito aan aspirant ‘martelaars’. Daarvan zijn er inmiddels ontelbare. Hele generaties Gazanen zijn vanaf de kleuterleeftijd door Hamas systematisch gehersenspoeld (daarbij geholpen door VN-organisatie UNRWA) met de notie dat het beter is te sterven in de heilige oorlog tegen de Joden dan te leven voor Palestina.

Ongewenst verkiezingsresultaat

In 2005 trok Israël zich volledig terug uit de Gazastrook. Het jaar daarop werden verkiezingen uitgeschreven voor de Palestijnse Nationale Raad in de toen door de Palestijnse Autoriteit (PA) bestuurde gebieden in Judea en Samara plus de Gazastrook. Deze werden gewonnen door Hamas, niet in de laatste plaats vanwege de impliciete maar overduidelijke Hamasboodschap dat de Oslo-akkoorden passé waren en dat de strijd tegen de Joodse staat tot de vernietiging ervan moest worden opgevoerd. Het verkiezingsresultaat werd niet geaccepteerd (ook niet door Israël, EU en VS), hetgeen leidde tot gewelddadige confrontaties tussen de oude garde van Fatah enerzijds en Hamas anderzijds. Uiteindelijk wist Hamas volledige controle te krijgen over de Gazastrook en bleef de PA/PLO aan de macht in de ‘Palestijnse’ delen van Judea en Samaria.

Het democratische experiment is vanzelfsprekend niet herhaald. Zeker nu, met de triomf van 7 oktober op het vaandel, zou Hamas verkiezingen met overmacht winnen. Onder Hamasbewind werd de Gazastrook met militaire hulp van Iran en met financiële hulp van Qatar vanuit het welwillend faciliterende buurland Egypte omgebouwd tot een reusachtige terreurbasis. Van daaruit werden Israëlische burgerdoelen met steeds zwaardere raketten steeds massaler onder vuur genomen. Dit leidde in 2008-2009, 2012, 2014 en 2021 tot beperkte Israëlische tegenoffensieven en eind 2023 tot de verwoestende oorlog die momenteel nog aan de gang is.

Moslimbroederschap

Hamas staat niet op zichzelf, en vooral dat verklaart het grote succes ervan. Het is een speer van de wereldwijd actieve Moslimbroederschap, die wordt aangestuurd vanuit Qatar. Dat steenrijke olie- en gasstaatje is sinds jaar en dag in financieel, ideologisch, logistiek en politiek opzicht ook de belangrijkste steunpilaar van Hamas, naast NAVO-lidstaat Turkije, Iran en Israëls ‘vredespartner’ Egypte. Qatar is Hamas, het dirigeert en huisvest Hamasinstituties en leiders in alle openheid. Qatarese zegslieden en media hebben de slachting van 7 oktober zelfs openlijk als ‘heroïsch’ toegejuicht. Tegelijkertijd treden de Qatari’s namens Hamas op als ‘nobele’ onderhandelaars over de vrijlating van al dan niet al vermoorde Israëlische gijzelaars.

Wereldkalifaat

Dat alles is niet verrassend. Centrale actiepunten in de ideologie van de door Qatar aangevoerde Moslimbroederschap zijn het met alle mogelijke middelen wereldwijd verspreiden van de orthodoxe variant van de soennitische islam; de vernietiging van de Joodse staat Israël; en het wereldwijd uitroeien van de Joden, inclusief die in Amstelveen, Amersfoort en Soest. In zijn handvest (1988) noemt Hamas zichzelf “een van de vleugels van de Moslimbroederschap in Palestina” en worden de moslims opgeroepen om alle Joden te vermoorden.

Het is onnozel en gevaarlijk om Hamas te typeren als een nationalistische organisatie die uit is op de vestiging van een onafhankelijke Palestijns-Arabische staat naast Israël. Het concept van (natie)staten is strijdig met de fundamentele islamitische doctrines en (bijgevolg) met de compromisloze hoofddoelstelling van de Moslimbroederschap: de vestiging van een wereldkalifaat.

Al-Jazeera

Het door Qatar exporteren van de wereldomspannende Moslimbroederagenda voltrekt zich onder andere via het met financiële middelen corrumperen van westerse universiteiten en via de internationaal opererende mediaorganisatie Al-Jazeera, die het meertalig verspreiden van doortrapte anti-Israëlische, antiwesterse en islamitische propaganda tot een ware kunst verheven heeft. ‘Journalisten’ van Al-Jazeera waren ook zichtbaar actief bij de gruwelen van 7 oktober, alsook bij de nasleep daarvan. Zo werd de op 6 juni 2024 door Israelische commando’s bevrijde gijzelaar Noa Argamani vastgehouden in de woning van Al-Jazeera-journalist Abdallah Aljamal, die de bevrijdingsactie gewapenderhand probeerde te voorkomen en daarbij omkwam. Qatar is Hamas, een dodelijke vijand van het Joodse volk en de westerse beschaving.

Koning Willem-Alexander

In dit verband zijn de volgende woorden van koning Willem-Alexander niet alleen verwonderlijk maar meer nog ernstig verontrustend. Ze werden op 24 juni 2024 uitgesproken tijdens het staatsbezoek van de Qatarese emir Al Thani aan Nederland: “Qatar heeft zich bewezen als een stabiele steunpilaar van de internationale rechtsorde en een betrokken partner binnen de multilaterale instellingen. […] In het bittere conflict tussen Israël en Hamas, dat met zóveel gruwelijkheden gepaard gaat, blijft u onvermoeibaar zoeken naar manieren om het geweld te beëindigen. Qatar en Nederland streven hetzelfde doel na: vrede in de regio. […] Uw bezoek bevestigt de zich steeds verbredende en verdiepende relatie tussen onze landen. Deze band is ons dierbaar.”

Dit artikel verscheen eerder in onze maandkrant Israël Aktueel. Klik hier om gratis abonnee te worden!