De alija van Zev Vilnai

Wandelen door, en klimmen in het Land is niet beperkt tot deze zeldzame Europese winterdagen, maar voor veel Israëli’s de favoriete tijdbesteding – weer of geen weer. Deze hedendaagse honger om het Land te ontdekken, vond zijn geboorte bij Zev Vilnai, een Israëlische geograaf en auteur, die met zijn ouders vanuit Kishinev in het toenmalige Russische Tsarenrijk, naar het Heilige Land emigreerde.

In een dodelijke pogrom die door priesters werd aangemoedigd, werden 49 Joden in koele bloede, door de menigte afgeslacht. Drie jaar later maakten Zev en zijn gezin alija. De pogrom schokte niet alleen de wereld, maar het zette dramatisch genoeg Theodor Herzl ertoe aan, in wanhoop Oeganda voor te stellen als de oplossing voor een Joods thuisland.

Zwerftochten

Eenmaal veilig in Israël, werd Zev gefascineerd door het idee het Land van de Bijbel te ontdekken. Door zijn zwerftochten schreef hij vele boeken over de plaatselijke folklore, parabels en legenden. Hierin beschrijft hij ook Joodse bronnen met een doorlopende historische rode draad, die de antieke geschriften met het oorspronkelijke Joodse Volk verbindt. Vaak citeerde hij de Talmoed, die zegt dat iedereen die drie of vier cubits (minder dan 2 meter) door Israël loopt, een plaats in de toekomstige wereld verdient.

Archeologische ontdekkingen

Toen Israël in 1948 tot staat werd uitgeroepen, zette Premier David Ben Goerion een comité op dat verantwoordelijk was voor benamingen voor de overvloed aan nieuwe kibboetsiem, moshaviem, steden en dorpen. De intentie van het comité was, het vastleggen van hoe dicht deze nieuwe plaatsen bij Bijbelse locaties lagen. Als historische bronnen de echtheid van de Bijbelse plaats aangaven, en archeologisch historisch onderzoek dit ook onderschreef, werd de nieuwe Joodse locatie naar de Bijbelse plaats genoemd. Zev’s baanbrekend onderzoek naar de authenticiteit en identiteit van Bijbelse plaatsen verschafte hem een doctoraat, wat op zichzelf al een enorme bijdrage was aan de stichting van de Land van Israël Studies, een gecertificeerd thema op alle Israëlische universiteiten.

Een van de meest gedenkwaardige archeologische ontdekkingen vond plaats in 1928. Door het uitdrogen van het Kabara-moeras tussen de voet van de berg Carmel en de Middellandse Zee, ontdekte Zev een Romeins aquaduct met inscripties van het Romeinse legioen dat het had gebouwd. Zijn waardevolste literaire werk schreef hij met medewerking van zijn vriend Zvi Berger, een Israëlische kunstenaar. Drie jaar lang werkten de mannen aan de publicatie van het boek met 56 lithografieën. Vilnai droeg een schat aan kennis van de Israëlische achtergrond bij aan het boek en Berger maakte de kunstwerken. Het kunstboek werd uiteindelijk in het Engels vertaald, onder de titel “Israëlische horizonnen”. In 1965 won het zelfs een zilveren onderscheiding op het 6^e Kunstalbum Festival in Milaan.

Onderscheidingen

Vilnai werd onderscheiden met de Bialik Prijs voor Joodse Gedachten, en in de zeventiger jaren sleepte hij de zeer gerespecteerde Israël Onderscheiding voor zijn kennis en liefde voor het Land Israël binnen. Voor zijn dood schreef hij zijn testament met de wens te worden begraven tussen Tzora en Esthaol, het gebied van Samson. Zijn hele leven lang was Vilnai onder de indruk van, en geïnspireerd door het leven en de kracht van Samson.

Vilnai overleed in 1988, twee zoons achterlatend. Matan werd generaal bij de IDF, het Israëlische leger, en lid van de Knesset, het Israëlische Parlement, en Oren werd een expert in structurele techniek. Oren zorgde  ook voor de publicatie van de Engelstalige “Vilnai Gids voor Israël”, die tot op vandaag deel uitmaakt van de onontbeerlijke bibliotheek van elke gids. Het is onmogelijk om vandaag een tocht door Israël te maken zonder de herinnering aan de onverschrokken ontdekkingsreiziger, Zev Vilnai.