Zo vertelde een jonge vrouw dat ze haar autosleutels in huis had laten liggen. Ze ging terug en klopte op de deur. Haar vader deed in paniek open en schreeuwde haar toe: “Hoe kun je nu kloppen, je weet toch wat dat betekent?” De voorzitter van Keren Hayesod, Sam Grundwerg, heeft als reservist de taak om ouders en familieleden van gesneuvelde soldaten als eersten op de hoogte te brengen van het overlijden van hun zoon, dochter of geliefde. Die klop op de deur is waar elk gezin met soldaten in Gaza, het noorden van Israël, of Samaria voor vreest. Hoe kun je troost geven bij zo’n fataal bericht? En toch realiseert elke grootouder, ouder of familie zich dat het de opdracht is ook dit lijden te dragen, ook al is het ondragelijk. ‘Gevallen voor het land’.

Revalidatie

Daarnaast is er ook een groot aantal gewonden (een veelvoud van de tot nu toe gevallen soldaten). Bij Adi Negev revalideren soldaten en anderen na opgelopen verwondingen. Ik sprak een jonge soldaat die ernstige verwondingen aan zijn been heeft opgelopen, maar zich toch het liefst zo snel mogelijk weer bij zijn regiment wil voegen. Het leek mij een onmogelijke opgave toen ik hem bezig zag, maar zijn arts liet echter zien dat hij enorm vooruitgaat. Hij heeft een enorme wilskracht om minimaal zes uur per dag op allerlei toestellen te trainen voor herstel. Christenen voor Israël heeft aan het begin van de oorlog, samen met de Israël Actie in Nederland, al de benodigde revalidatieapparatuur gefinancierd. Adi Negev is normaal gesproken een ‘paradijs’ voor kinderen met een meervoudige beperking, maar reserveert nu, op last van de regering, ruimte om straks de geredde gegijzelden op te vangen. Laat het nog mogelijk zijn, want hun lot is onzeker in de handen van Hamas. Een tragiek die elke Israëli door merg en been gaat.

Wonderen

Weinig goede berichten, maar toch ook kleine en grote wonderen. Een soldaat die zijn gezicht naar Jeruzalem richtte voor gebed en zo een aanslag op zijn kameraden kon voorkomen, omdat hij een de terrorist uit de tunnel zag komen. Zijn kameraden dankten de Eeuwige God die voor bewaring had gezorgd. We spraken met mensen die dagenlang in de schuilkelder van hun huis opgesloten hadden gezeten terwijl Hamasterroristen hun huis plunderden, maar de deur van hun schuilkelder voorbijliepen. Guy, die op het muziekfestival Nova op 7 oktober bijna al zijn vrienden verloor, vertelde over wonderen die hij had meegemaakt. Zijn leven was gespaard, al hing het aan een zijden draad. Zal hij ooit nog kunnen lopen?

Wilskracht

In Karmiel in Galilea is het absorptiecentrum voor jonge mensen uit Oekraïne en de voormalige Sovjetrepublieken. In november arriveerde een groep van dertig jonge mensen van zestien en zeventien jaar die het programma Sela volgen. In Oekraïne was een aantal van hen geholpen door het team van Christenen voor Israël aldaar. En op vliegveld Ben Gurion werden ze verwelkomd door Koen Carlier. De ouders van de jongeren vonden het moeilijk dat hun kind ondanks de oorlog toch naar Israël wilde gaan. De jongeren straalden echter wilskracht en blijdschap uit dat ze in Israël mogen zijn en kunnen bijdragen aan de samenleving.

Project Eden

Ook sprak ik met Ronit en Gal, twee vrouwen die leidinggeven aan zestig meisjes die niet thuis kunnen wonen. Ze woonden in een soort jeugddorp in kibboets Carmya, een paar kilometer van de grens met Gaza. Al jaren wordt deze organisatie ondersteund door Bouwen met Israël, de businessclub van Christenen voor Israël (project Eden). Op 7 oktober waren ze er niet vanwege de Joodse feestdagen, en nu zijn ze in Jeruzalem. Ze worden daar goed verzorgd, maar willen terug naar Carmya, net als de staf. Herbouwen wat verwoest is door een raket. De dag nadat ik er was, werd de grond bouwrijp gemaakt voor twee nieuwe familiehuizen. Ronit en Gal vertelden getuige te zijn geweest van vreselijke taferelen, “maar we zullen er weer zijn voor de meisjes van Eden!”

Troost en verbondenheid

Heel Israël heeft veel trauma’s te verwerken. Het is bijzonder om te zien dat een bezoekje van een paar christenen uit Nederland of de hulp van vele vrijwilligers uit Nederland en andere landen om te helpen bij de oogst of het opruimen van de chaos, troost en verbondenheid geeft.

Licht en duisternis

Ik ontmoette ook Doron Almog, de voorzitter van het Joods Agentschap. Hij verwacht dat er binnen een paar jaar een miljoen Joden naar Israël zal terugkeren. Het Joodse volk is ontsteld over de reacties in de westerse media en van regeringen die licht en duisternis niet meer weten te onderscheiden en terroristen als slachtoffer betitelen. Ik kreeg dan ook voortdurend de vraag of Joden in Nederland nog veilig zijn. Maar als je in Israël bent, hoor en zie je wat in Jesaja 40 staat: “Maar wie de Heere verwachten, putten nieuwe kracht”. 7 oktober is niet het einde. De verlossing zal komen met grote kracht. Dat is de hoop van Israël en van ons.

Dit artikel verscheen eerder in onze maandkrant Israël Aktueel. Klik hier om gratis abonnee te worden!