Met tachtig christenen uit twintig verschillende landen waren mijn man Willem en ik in Jeruzalem voor een conferentie van Christians for Israël International. Een van de meest indrukwekkende gebeurtenissen van de conferentie was ons bezoek aan het ‘autokerkhof’ en het terrein van het Novafestival in het zuiden van Israël, waar op 7 oktober 2023 de meest gruwelijke misdaden plaatsvonden.

Vroeg in de ochtend gaan we met twee bussen op weg naar het zuiden van Israël. Hoe dichter we bij de grens met Gaza komen, hoe meer gele vlaggen we zien. Geel, de kleur die herinnert aan de gegijzelden. Overal langs de weg hangen ze. Evenals de gele plastic molentjes, die waaien in de wind. We rijden op dezelfde weg die op 7 oktober bezaaid lag met lijken van jonge mensen, die wanhopig trachtten de afgrijselijke gebeurtenissen te ontvluchten.

Ze probeerden weg te komen met hun auto of op de motor. Vaak werden ze in hun auto vermoord. Al deze auto’s zijn bijeen gebracht als een monument ter herinnering: honderden auto’s, waarvan vele volledig verbrand zijn, terwijl de slachtoffers er levend inzaten. Overal op het ‘kerkhof’ zijn kunstig gemaakte anemonen geplaatst.

De anemoon is de nationale bloem van Israël. Hij staat symbool voor veerkracht, hoop en groei, vanwege zijn vermogen om te bloeien in barre omstandigheden. In de lente kleuren de velden in het zuiden van Israël helemaal rood.

Het ‘autokerkhof’ bestaat uit honderden uitgebrande, opgestapelde auto’s. Daarnaast staan andere, door kogels doorzeefde auto’s naast elkaar opgesteld. We zien een totaal uitgebrande ambulance. Alle inzittenden werden vermoord. Even verderop staat een minibusje. In dit busje zaten twaalf ouderen. Ze hadden een uitstapje gepland, maar zijn nooit aangekomen. Allemaal werden ze vermoord.

Tussen deze uitgebrande auto’s is ook een Toyota pick-up neergezet. Daarop stond een mitrailleur die alles en iedereen wegmaaide. Deze behoorde aan de terroristen. Opdat wij niet vergeten! Rondom de uitgebrande en vernielde auto’s zijn de anemonen geplaatst. Uit onze gesprekken met enkele inwoners van de kibboetsen blijkt wel hoe toepasselijk de anemoon op hen is: ze zijn veerkrachtig, vol hoop en bouwen hun vernietigde kibboetsen weer op.

Foto's: Marianne Glashouwer

Zo veerkrachtig en blijmoedig zijn ook Nachman, Valerie en hun zoon Shmuel Dyksztejn. Als vrijwilligers van ZAKA waren ze alle drie betrokken bij de plekken waar de demonische terreur plaats vond op 7 oktober 2023. Twee weken lang hebben ze met hun team gezocht op het terrein van het Novafestival en de omringende kibboetsen. Ze hebben de slachtoffers met grote zorg, eerbied en diep respect geborgen. Zelfs elk druppel bloed, het kleinste botje en stukjes vlees werden verzameld.

Shmuel heeft geholpen op het Novaterrein. Hij vertelt hoe de hulpverleners van ZAKA aankwamen en de gevolgen van de onvoorstelbare terreuraanvallen zagen, die daar hadden plaats gevonden. Als we op het terrein aankomen, zien we honderden foto’s van de jonge mensen die zijn vermoord. Op deze plaats stonden hun tentjes. Sommigen lagen nog te slapen in de vroege ochtend van 7 oktober. Velen werden vermoord of gekidnapt. Het is een indrukwekkend monument.

We vragen ons af hoe zij en de vele andere hulpverleners dit moeilijke werk hebben kunnen verrichten. Het was heel zwaar voor hen en sommigen hebben moeite om het allemaal te verwerken. Velen moesten vroegtijdig worden afgelost. Het werd ze teveel, meer dan ze ooit hadden meegemaakt. Maar de veerkracht van al die duizenden vrijwilligers van ZAKA komt voort uit hun geloof in de Allerhoogste en de vaste overtuigging dat het licht de duisternis zal overwinnen. Ze brengen in praktijk wat er staat in Spreuken 24:11 – “Red hen die ten dode gegrepen zijn, wend u niet af van hen die ter slachting wankelen.”

Het is bijna niet voor te stellen dat de kleine, tengere Valerie zij aan zij met haar man dit fysiek en geestelijk zware werk heeft gedaan. “Ik ben niet verbitterd”, zegt ze “maar ik doe dit werk met liefde. Mijn glimlach is mijn wapen!”

Als voorzitter van Christians for Israël International schreef mijn man aan de deelnemers van de conferentie: "Wat een geweldige en inspirerende tijd hebben we gehad op het Forum in Jeruzalem. Zeer indrukwekkende en soms hartverscheurende bezoeken hebben we gebracht aan de locaties van de demonische aanvallen door Hamas en het onvoorstelbare lijden van de Joodse slachtoffers en hun families. Maar de God van Israël zal nooit ophouden hen goed te doen op Zijn eigen manier, en op Zijn eigen tijd zal Hij alle verbonden en beloften nakomen die Hij aan Israël en het Joodse volk heeft gegeven. En aan ons."

Willem schreef er onlangs een brochure over met 40 eeuwige beloften van de God van Israël voor Israël en voor ons. Om ons allen te troosten in deze dagen van nepnieuws en antisemitische aanvallen op Israël. Hij is de God van Israël, de God van Abraham, Isaak en Jakob, de Vader van onze Here Jezus Christus, de Joodse Verlosser van de wereld en de komende Koning der Koningen en Heer der Heren.

Er is zoveel negatief nieuws over Israël. Daarom is het bemoedigend om te weten hoe God denkt over Zijn oogappel en over Zijn trouw aan Israël, ook aan ons. Am Israël chai!

U kunt de brochure De God van Israël verkrijgen bij onze Israëlwinkel in Nijkerk.