Sluiten

Zoeken.

Van schaapherder tot doctor

Door Tal Hartuv - 

4 november 2020

2020 Website CVI (4)

Amal Elsana Alh'jooj spreekt over empowerment voor Bedoeïense vrouwen. Foto: screenshot YouTube

Amal Elsana Alh’jooj heeft een bijzonder leven geleid. Ze groeide op in een bedoeïenendorp in de woestijn de Negev, waar in de traditionele bedoeïenengemeenschap jongens de voorkeur hebben boven meisjes. Amal legt uit dat volgens haar ouders het krijgen van een babymeisje bijna een tragedie was. Haar moeder en vader hoopten dat nadat zij al vier dochters hadden, Amal de familie eer zou brengen door als jongetje geboren te worden. Na deze ‘mislukking’ verwachtte haar moeder dat haar man haar zou verlaten. In plaats daarvan noemde hij de baby ‘Amal’, wat in het Arabisch ‘hoop’ betekent. Hij deed dit als een teken dat de dingen ooit anders zouden zijn. En inderdaad, de dingen veranderden; na Amal kreeg haar moeder vijf jongens.

Het verhaal van Amal

Amal groeide op met een frustrerend gevoel van ongelijkheid, dat hoogtij vierde in haar traditionele cultuur. Niemand wist wat ze met haar aan moesten. Er waren al genoeg meisjes om in de keuken te helpen, dus werd ze op vijfjarige leeftijd de wijde omstreken ingestuurd om in haar eentje de schapen te hoeden. Nadat ze de kudde had laten grazen, liep ze gehaast drie kilometer naar school om zich daarna weer terug te haasten om de kudde te hoeden. In deze jaren van eenzaamheid was haar grootmoeder haar reddende genade. Zij liet haar zien hoe herderlijk hoeden een praktische les is in het nemen van verantwoordelijkheid. De woestijn is taai. Je moet sterk zijn. Wat je ook doet in het leven, je moet sterk zijn.

Hierdoor werd Amals zelfvertrouwen versterkt. Op haar veertiende begon ze de andere bedoeïenenmeisjes van haar stam diezelfde geletterdheid bij te leren. Op haar zeventiende had ze al de allereerste organisatie opgericht die voor gelijkheid voor bedoeïenenvrouwen opkwam. Ze keek nooit achterom. Nadat ze voor het recht op onderwijs had gevochten, begon ze haar studie aan de Ben Gurion Universiteit in Beersheba en twintig jaar later behaalde ze een doctoraat aan de McGill Universiteit in Canada!

Op haar zeventiende had ze al de allereerste organisatie opgericht die voor gelijkheid voor bedoeïenenvrouwen opkwam.

Een centrum voor Bedoeïenenvrouwen

Vloeiend in Arabisch, Hebreeuws, Frans en Engels, keerde de nu ‘Doctor’ Amal terug naar Israël, waar ze in de Negev een centrum oprichtte voor de economische empowerment van Bedoeïenenvrouwen. Het project wil de positie van vrouwen versterken zonder de traditionele structuur van leven en gebruiken te schaden. Ervan overtuigd dat als vijftig procent van de samenleving werkloos is en als waardeloos wordt gezien, de samenleving niet gezond kán zijn, heeft Amal van het project haar vlaggenschip gemaakt.

Een van haar creatieve ideeën die ze met de organisatie tot stand brengt, is de opleiding van alleenstaande moeders om kleine bedrijfjes te runnen, zoals restaurants, het maken van sieraden en modeontwerp. Haar meest onconventionele en originele initiatief tot nu toe is het aanbieden van een dj-cursus! Een van haar meest belangrijke projecten is de mobiele boekenbibliotheek voor bedoeïenenkinderen in woestijngemeenschappen, omdat Amal weet dat geletterdheid de sleutel tot empowerment is.

Bekijk onze

publicaties

Strijd voor gelijkheid

Eerlijk tot in de kern en met veel respect van alle Israëlische gemeenschappen, werkt ze ook aan Arabisch-Joodse gelijkheid, te beginnen met de afschuwelijke cultuur van eerwraak onder de aandacht van de Israëlische autoriteiten te brengen. De Israëlische autoriteiten zijn onwillig om in te grijpen in bedoeïenenaangelegenheden en hebben de neiging deze misdaad te verwaarlozen en het als een onveranderlijk feit in de bedoeïenencultuur af te schrijven. Amal wil dat ze het zien voor wat het is: een gruwelijke misdaad die kan worden gestopt. Ongegeneerd zegt ze dat als eerwraak in de Joodse samenleving zou plaatsvinden, er geen excuses gemaakt zouden worden en de daders voor hun misdaden zouden betalen.

Het is een lange weg geweest voor Amal. Van alle kanten heeft ze weerstand ondervonden omdat ze mensen uit hun comfortzone haalde. Maar haar harde werk heeft zijn vruchten afgeworpen. Niet alleen in de verwezenlijking van haar werk, maar ook in de erkenning ervan. In 2005 was ze een van de 1000 genomineerde vrouwen voor de Nobelprijs voor de Vrede en is ze terecht door twee invloedrijke Israëlische tijdschriften op de lijst voor Vrouw van het Jaar geplaatst.

Kay-Wilson_avatar

De auteur

Tal Hartuv

Tal Hartuv groeide op in het Verenigd Koninkrijk, maar maakte alija naar Israël waar ze onder meer werkte als gids. In 2010 overleefde ze een gruwelijke aanslag waarbij haar vriendin,...

Doneren
Abonneren
Agenda