Samengevat kan ik zeggen dat het een jaar geweest is waarin veel van mijn vooroordelen en verwachtingen uiteengespat zijn. Ik heb veel geleerd van deze ervaring. Het was niet altijd gemakkelijk en heeft me vaak in situaties gebracht waar ik omringd was door mensen die totaal anders waren dan ik, zowel wat hun achtergrond betreft als hun opvattingen.

Dit is het verhaal van Ali Drabu.

Moslim, antizionist en BDS-aanhanger

Je kunt je afvragen hoe en waarom een Engelse moslim betrokken raakte bij het Israëlische-Palestijnse conflict en als gevolg daarvan uiteindelijk onderwijs ging geven over Israël. Toen ik opgroeide hoorde ik vaak over de Palestijnen en de noodzaak hun strijd te steunen. Dit hoorde ik in mijn plaatselijke moskee en tijdens gesprekken met vrienden of familie.

Toen ik me meer bewust werd van politiek, greep het onderwerp me aan. Het oppervlakkige standpunt dat alles van Israël slecht was, nam me volledig in beslag. Zo begon heel fanatiek de BDS-beweging te promoten. BDS staat voor ‘boycot, desinvestering en sancties voor Israël’. In 2014, speciaal tijdens de Gazaoorlog, nam ik regelmatig deel aan demonstraties in Manchester. Op dat moment noemde ik mezelf een antizionist en beweerde ik trots dat met zo’n politieke overtuiging niks mis was.

Op reis naar Israël en de Palestijnse gebieden

Op een gegeven moment kreeg ik de kans om Israël en de Palestijnse gebieden (Palestina) te bezoeken omdat ik een reischeque gewonnen had. Ik ging op reis en bezocht onder anderen de grote Israëlische stad Tel Aviv en het Palestijnse Ramallah. Daar ontmoette ik veel verschillende soorten mensen. Nu ik iets ervaarde van beide kanten, leerde ik eigenlijk dat degenen die een zwart-witverhaal van het conflict naar voren brengen, de echte complexiteit van deze beide volken over het hoofd zien.

Dit conflict kan niet simpelweg onderscheiden worden door ‘goed’ tegenover ‘slecht’, of ‘goede kant’ tegenover ‘slechte kant’. Misschien was het reizen naar Sederot waar ik een groep protesterende Israëli’s bij de grens met Gaza aantrof, wel een van de meest verbazingwekkende ervaringen voor mij. De redenen voor de demonstratie? Ze verlangden naar het einde van geweld en de Israëlische blokkade. Mijn overtuiging onderging een fundamentele verandering. Beiden, zowel Palestijnen als Israëli’s, hebben absoluut het recht op een staat, vrijheid en gerechtigheid.

Onkunde en onbegrip

Voor de eerste keer was ik in staat om op een rijtje te krijgen dat Israël niet een eenduidige staat was waar iedereen altijd elke regeringsdaad steunde. Er waren veel Israëli’s die het niet eens waren met hoe het ging en die een verandering wilde van de status-quo van de ‘bezetting’ of van andere onderwerpen die beide samenlevingen aangaan. Het werd me duidelijk dat ‘pro-Palestijns’ niet hoeft te betekenen dat je ‘anti-Israël’ bent.

Toen ik weer thuis was en discussies aanging over dit onderwerp, raakte ik behoorlijk van de kook vanwege de absolute onkunde en het onbegrip van sommigen. Onkunde die soms neerkwam op antisemitisme, eenvoudigweg omdat mensen alleen maar dogmatische en op het gevoel werkende verhalen over Israël en de onderwerpen eromheen hoorden. Dit frustreerde me nogal.

Wat bijzonder vervelend was, was dat ik het etiket kreeg van ‘verrader’ of ‘lafaard’ wanneer ik wilde praten over het Israëlische verhaal en mijn ervaringen met het Joodse volk. Ik werd uitgescholden om mijn pogingen Israël - de andere kant - menselijk voor te stellen. Een kant die het lijden, de ontheemding en onderdrukking van een ander volk met zich meebrengt.

Langzamerhand realiseerde ik me dat de meest vergiftige elementen van dit conflict - de absolute scheiding van twee volken, de ophitsing en haat van de ander - de huidige discussie over Israël en de Palestijnse gebieden verziekt hadden. Mensen hielden zich vast aan hun haat voor ‘de andere kant’ en het werd onmogelijk om een menselijk perspectief van de ander te zien.

StandWithUs

De Emerson ‘club’ zag ik als een uitdaging om onderwijs te krijgen waar ik al zo lang naar op zoek was. StandWithUs Emerson is een platform waar ik mensen uit verschillende achtergronden werkelijk heb kunnen ontmoeten en de moeilijkste onderwerpen kon bediscussiëren. Ik geef toe dat ik er wel tegen opzag me in te schrijven. Ik was bang dat niemand naar mij wilde luisteren. Maar het tegenovergestelde gebeurde. We waren allen in staat om openlijk onze standpunten te delen, te verdedigen en van elkaar te leren.

Een van de interessantste colleges werd gegeven door Charlotte Korchak, die alle concepten en misvattingen over zionisme besprak. Ondanks de diepgaande discussies kon niet iedereen het eens worden over een definitie van wat zionisme eigenlijk inhoudt. Dit was een duidelijk bewijs van hoe complex de onderwerpen zijn. Een andere sessie werd gedaan door een jonge Palestijnse activist die een discussie over zijn leven en werken op de Westoever uitlokte. Heel leerzaam, vond ik.

Toekomstperspectief

Ook voelde ik me tijdens een conferentie als enige moslim welkom in het gezelschap. Dit gaf me het vooruitzicht dat onze generatie de toekomst in zou kunnen gaan zonder littekens van trauma’s uit het verleden, met een open blik en bereid om met ‘de andere kant’ te communiceren en te jagen naar vrede.

Zes jaar geleden dacht ik heel anders. De StandWithUs Emerson Fellowship heeft me persoonlijk veel opgeleverd. Ergernis, angst en frustratie zijn vervangen door een gevoel van hoop. Ik heb vrienden kunnen maken met mensen overal vandaan op de wereld waarvoor ik heel dankbaar ben. Als laatste een citaat van een Joodse wetenschapper, Albert Einstein: “Vrede kan niet afgedwongen worden, maar alleen bereikt worden door inzicht.” Dit wens ik allen toe die in de toekomst SWU Emersons clubjaar voortzetten en mensen blijvend inspireren.

* De StandWithUs Emerson Fellowship is een belangrijk eenjarig studie programma voor pro-Israël studentenleiders op universiteiten in Noord-Amerika en Engeland. Met de bedoeling andere studenten te inspireren over Israël en hen te activeren om antisemitisme en BDS te bestrijden. StandWithUs Nederland bestaat ook.

Ali Drabu heeft Internationale Relaties gestudeerd en focust in zijn werk op campagne voeren tegen antisemitisme en islamfobie. Dit artikel is geschreven door Ali Drabu, en stond 8 september 2020 op de website van The Times of Israel. Vertaling: Evelien van Dis