Ik neem u even mee terug naar een jaar geleden. Op 21 februari vorig jaar kwamen we met alle medewerkers van Christenen voor Israël Oekraïne bijeen in onze pas ingerichte grote opvangplaats. We hadden een tijd van gebed en namen nog eens alle puntjes door in geval van...

We hadden namelijk al sinds november 2021 allerlei voorbereidingen getroffen. Ons motto was toen nog: we bidden voor het beste, maar bereiden ons voor op het ergste.

En toen begon het

Een paar dagen na onze bijeenkomst werd de nachtmerrie werkelijkheid. We waren waakzaam en stonden op scherp.

De eerste paniektelefoontjes, de eerste vluchtelingen die ons smeekten om hulp, de evacuatiebussen die dag en nacht families op de vlucht gingen ophalen... De grote keuken met twaalf vrijwilligers werkte de klok rond en onze drie grote opvangplaatsen waren snel helemaal vol. Vluchtelingen konden daar een dag of twee verblijven voordat ze naar Moldavië en Roemenië (en uiteindelijk Israël) werden gebracht.

Mariupol

Onze grootste zorg was het oosten van Oekraïne en dan vooral de stad Mariupol. We deden wat we konden, in samenwerking met rabbijn Mendel, met wie we al jaren goede contacten onderhouden. De bombardementen waren echter zo hevig en de verwoestingen zo groot dat de situatie onhoudbaar en onveilig werd. Wie weg kon vluchtte, al was het te voet, maar voor velen was het dan eigenlijk al te laat.

Dan maar schuilen in de enorme kelder van het grote theatergebouw in het centrum van de stad, maar ook dat gebouw werd met de grond gelijk gemaakt.

Een ouder Joods echtpaar die ook in die kelder schuilde bracht het er levend vanaf en kwam uiteindelijk via een lange omweg en sluipwegen in onze opvang terecht. Totaal getraumatiseerd. Uiteindelijk zijn ook zij via Moldavië naar Israël gevlogen.

De oorlog heeft zijn sporen duidelijk achtergelaten in Oekraïne:

Duizenden Joden - vooral moeders, kinderen, ouderen (blind en doof) en Holocaustoverlevenden - hebben we geëvacueerd en via de buurlanden naar Israël gebracht. Het was een droevig, vreselijk, maar ook een historisch jaar wat betreft de terugkeer van de Oekraïense Joden naar Israël. Maar liefst 15.213 Joden uit Oekraïne hebben in 2022 letterlijk de Bijbeltekst 'vlucht uit het Noorderland en red u naar Sion' ervaren.

Een triest, maar ook bijzonder verhaal

In april vorig jaar vluchtten Michael en zijn vrouw Elena uit Mariupol en kwamen in onze opvangplaats terecht. Ze hadden slechts twee plastic zakjes bij hen. Het was alles wat ze in een paar minuten bij elkaar hadden kunnen zoeken.

Met onze grote evacuatiebus brachten we hen en vele anderen naar de grens met Moldavië. Daar gingen alle vluchtelingen te voet over een lange brug de grens over om daarna in een andere evacuatiebus te stappen richting Kishenov, de hoofdstad van Moldavië.

Valeria en haar baby

Op 1 februari dit jaar brachten we een jongedame Valeria met haar drie maanden oude baby Sofia vanuit Kiev naar Moldavië. Een paar dagen geleden kregen we een bijzondere foto die deze verhalen met elkaar verbindt. Wat we toen nog niet wisten is dat Valeria met haar man vanuit Mariupol waren gevlucht naar Kiev, om daar de geboorte van hun eerste kindje af te wachten.

Valeria besloot om samen met de drie maanden oude Sofia de lange reis naar Israël te maken, waar haar schoonouders al sinds april waren. Ze smeekten hun schoondochter om ook te komen, voordat een tweede offensief zou losbarsten en het dan praktisch onmogelijk zou zijn om nog uit Oekraïne weg te komen.

Valeria stond voor een moeilijke beslissing, omdat haar man vanwege de mobilisatiewet het land niet mag verlaten. Maar wat ze hadden meegemaakt in Mariupol wilden ze niet nog een keer beleven. Valeria keek eens goed naar haar paar maanden oude baby en dacht: ga ik mijn kindje hier grootbrengen of in Israël? De beslissing was toen snel gemaakt. Het werd Israël.

De foto die we nu kregen uit Israël was hartverwarmend!

Gezinshereniging in het beloofde land, waar rabbijn Mendel Cohen inmiddels ook woont en zo goed mogelijk zijn gevluchte kudde uit Mariupol probeert te hoeden.

Hoe nu verder?

Daar willen we niet teveel aan denken... Het is vooral gissen in welke richting de oorlog zich zal ontwikkelen. Wat we wel weten is dat de oorlog een immens leed en verwoestende impact heeft gehad op miljoenen Oekraïners. Tienduizenden gebroken gezinnen; onmacht en haat die generaties lang aanwezig zal blijven.

Een paar dagen geleden kregen we als bemoediging een vers mee uit Psalm 60:13 - Help ons tegen de vijand, want hulp van mensen stelt niets voor. Dit vers is in de eerste plaats bedoeld voor de vijanden van Israël, van het Joodse volk.

Met gemengde gevoelens blikken we terug op een jaar oorlog in Oekraïne. Wat overheerst is de dankbaarheid voor Gods bescherming, Zijn uitredding van Zijn Volk en dat we in tijden van nood beroep konden doen op zoveel trouwe vrijwilligers en donateurs!

Gisteren is er weer een vlucht met Joodse vluchtelingen vanuit Kishenov veilig geland in Israël. Begin maart staat er weer een vlucht gepland. Komende dagen staan er tal van ritten gepland om Joodse vluchtelingen in veiligheid te brengen en gereed voor vertrek naar Israël. De Rode Zee is nu immers nog open, de hindernissen kunnen we nu nog omzeilen en we blijven een hand uitreiken aan Joodse families in nood, op weg naar Israël. Daar hopen we de komende tijd mee door te gaan!

Breng de Joden thuis

In Jesaja 43:6 vinden we de opdracht om Gods volk thuis te brengen, in Israël. Er staan vele beloften in de Bijbel over de terugkeer van de Joden. Als Christenen voor Israël zijn we dankbaar dat we hier een actieve bijdrage aan kunnen leveren.

Wilt u dit mede mogelijk maken? Voor €135,- kunnen we een Jood in Oekraïne helpen met het verzamelen van de benodigde papieren en het vervoer naar het consulaat en uiteindelijk de luchthaven. Elk bedrag is welkom, maar maakt u precies het bedrag van €135,- voor Oekraïne over, dan krijgt u een certificaat thuisgestuurd met de naam van degene die u heeft geholpen thuis te komen in Israël. We weten dat veel mensen deze certificaten gebruiken als gebedsherinnering.