Rabbijn van Beth Shemesh

Dave, zo werd hij genoemd, verhuisde in 1973, na de Jom Kippoer oorlog, naar Israël. Daar studeerde hij aan verschillende Joodse leerhuizen en was al snel bekend als een chacham, een geleerde. Hij trouwde en kreeg elf kinderen. In 1998 werd hij benoemd tot rabbijn van Beth Shemesh, een stad gelegen tussen Tel Aviv en Jeruzalem.

Hij was een geliefd mens en stond open voor alle richtingen in de Joodse religie. Een zacht en moedig mens. Ik herinner me hem vooral als aardig, geduldig en met veel humor. Zijn kennis over het religieuze Jodendom was groot. En zo bombardeerde ik hem tot mijn huisrabbijn. Een welverdiende titel. Hij stond me regelmatig bij met Joodse raad en daad. Ook bij verhalen voor Christenen voor Israël.

Na een ziekbed van twee jaar, overleed hij op 58-jarige leeftijd in 2013.

Zijn overlijden kwam niet onverwacht, maar was wel een schok. Zo jong en iemand met nog zoveel te doen in zijn leven. Hijzelf zag het als een teken van het Hogere en sprak er vrij nuchter over.

Straatnaam

Afgelopen week is in Beth Shemesh ‘de Harav Spektor straat’ onthuld. Mijn huisrabbijn is voor altijd geëerd.