Al meer dan twee jaar bidden we als Christenen voor Israël voor de vrijlating van de gijzelaars en een einde aan de oorlog in Gaza. Daarom zijn we dankbaar voor de recente ontwikkelingen: het lijkt erop dat er eindelijk een akkoord komt waardoor de laatste 48 gijzelaars, levend én overleden, kunnen terugkeren naar huis. Dat vervult ons met diepe vreugde. Het is onzeker hoe de overlevenden er lichamelijk en mentaal aan toe zijn.

Wat er sinds 7 oktober 2023 is gebeurd, heeft diepe sporen nagelaten. Het leed dat Hamas heeft veroorzaakt, de oorlog die daarop volgde en de pijn van de afgelopen jaren hebben diepe wonden geslagen. Het Joodse volk viert nu Soekot, het Loofhuttenfeest. Israël denkt terug aan hun reis door de woestijn, op weg naar het Beloofde Land. Elke loofhut heeft een opening naar de hemel: een teken van hoop. In de verhalen van de gijzelaars die al bevrijd zijn komt altijd weer terug: dat ze daarnaar zochten, dat ze hoop hielden. Die hoop wijst de weg.

Het is op dit moment nog onzeker of de terreurbeweging Hamas zich aan de afspraken zal houden en wat de vervolgstappen zullen zijn. Zal het hele plan uitgevoerd worden? Wat betekent dat voor de veiligheid van Israël en voor iedereen die Sion liefheeft? We weten het niet. Wij blijven bidden om troost in alle verdriet, om bekering waar haat is, om genezing waar zoveel trauma’s zijn. De bevrijding van de gijzelaars en het einde aan het oorlogsgeweld geeft nieuwe hoop. We bidden dat de vrede van Jeruzalem spoedig daar zal zijn.