In een wereld die verscheurd wordt door oorlogen, natuurrampen, uitbuiting en haat, nu woorden van de Heiland over de laatste dingen in Mattheus 24 voor onze ogen steeds zichtbaarder worden, lijkt de kerk niet verder te willen komen dan kritisch kijken naar Israël. Zelfs een journalist als Aad Kamsteeg schreef nog een nabrander in het Nederlands Dagblad om de ChristenUnie erop te wijzen de - zijns inziens onrechtvaardige - daden van het Joodse volk in Israël en de omstreden gebieden publiekelijk te veroordelen. De ChristenUnie moest meer pro-Palestijns worden, dat is in zijn ogen de beste manier om “vriend” van Israël te zijn. Wij christenen moeten echt Israël op het goede spoor zetten…

Het deed me denken aan een vrijwilliger van EAPPI (een NGO-organisatie van de Wereldraad van Kerken die christenen mobiliseert om misstanden in Israël aan de kaak te stellen, sic) die mij eens in een openhartig gesprek vertelde dat hij op vrijdagmiddag in Jeruzalem had meegedaan aan een demonstratie bij het huis van de premier van Israël. Dit was de wekelijkse demonstratie van buitenlandse activisten op het pleintje bij het Kings-hotel. Daar hoef je overigens in een Arabisch ander land niet om te komen, om bij de premier van een ander land voor de huisdeur te demonstreren. Je was allang in de gevangenis beland of het land uitgezet. In Israël echter niet: lang leve de democratie!

De EAPPI-man had een spandoek meegezeuld voor een vrij Palestina en recht voor Palestijnen. Een oude Joodse man kwam naast hem staan. Toonde zijn arm met het getatoeëerde nummer van Auschwitz en stelde hem de volgende vraag: “Jullie hebben ons in Europa vervolgd, verdreven en vermoord en kom je ons nu hier vertellen wat recht is en hoe wij dat moeten doen?”. Hij heeft zijn spandoek opgerold en is naar zijn hotel gegaan om daarover na te denken. Wellicht eerst maar eens de balk uit onze eigen ogen verwijderen voordat we Israël gaan bekritiseren.

'Verslag van de reis'

Het bestuur van de Raad van Kerken, onder leiding van hun voorzitter de heer van Dartel en de scriba (secretaris) van de Protestantse kerk in Nederland de heer de Reuver, bezocht in november 2022 ‘hun Palestina’. Het doel is dat hún Palestina óns Palestina gaat worden. Minder Israël en meer Palestina. Op de website van de Raad van Kerken doen zij verslag. De titel van het relaas luidt: “Verslag van de reis naar Palestina en Israël van de Raad van Kerken in Nederland”. Helaas zijn ze aan Israël niet toegekomen maar blijven ze steken in de vredes- en leugenindustrie van NGO’s (internationale ontwikkelingsorganisaties) die met de tientallen miljoenen van Europese belastingbetalers ervoor zorgen dat de Palestijnse Autoriteit haar systeem van corruptie en Jodenhaat in stand kan houden. Een misleidingsindustrie die Europa al decennialang financiert. De gesprekken vonden dan ook niet plaats in de paleizen van de bestuurders van de Palestijnse Autoriteit of in de centra van welvarende steden als Hebron, Ramallah of Qalqiliya maar op plekken waar een hetze tegen Israël gevoerd wordt zoals de graven van de aartsvaders Abraham, Izaäk en Jacob, de zogenaamde Tent of Nations, de ‘afscheidingsmuur’, de checkpoints en de bisschoppelijke onderkomens. Zich niet realiserend dat Arabische christenen geen enkel goed woord over Israël kunnen uiten omdat de Palestijnse Autoriteit en Hamas voortdurend meekijken met wat ze doen. Een aantal jaren geleden werd de broer van ds. Naim Khoury uit Bethlehem op de Olijfberg vermoord omdat hij positief over het Joodse volk sprak. Ook op ds. Naim Khoury zelf zijn aanslagen geweest en de intimidatie wordt voortdurend opgevoerd tegen zijn gemeente in Bethlehem.

Op de één na laatste dag van de Raad van Kerken-reis stond een bezoek aan Yad Vashem op het programma. Dode Joden kunnen we nog omhelzen: Abraham, Mozes, David en de apostelen, en ook nog wel de vermoorde Joden uit onze tijd. Maar tijd om de Israëlische samenleving en de levende Joden te leren kennen en daarvan te leren was er niet. De gezamenlijk conclusie na het bezoek aan Yad Vashem was dan ook, en ik citeer uit het reisverslag: “Yad Vashem toont het onvergelijkbare kwaad en leed van de Holocaust. We zijn ons dit heel goed bewust. En toch - tegen wil en dank - roepen de beelden van scheiding en ‘Verboden voor Joden’ associaties op met wat we de afgelopen dagen hebben gezien. De oproep van Palestijnse christenen echoot na in onze oren: vertel wat je hebt gezien!”

Het bezoek aan Yad Vashem heeft de delegatie dus geholpen om zich straks uit te gaan spreken tégen de Joodse staat en vóór de Palestijnen. Een bizarre conclusie en wellicht heeft dat iets te maken met wat de secretaris van de Gereformeerde Bond eens noemde: ‘notoir antisemitisme en verzet tegen de God van Israël dat in het hart van iedere christen heeft postgevat’.

Israël-Palestina nota

De Protestantse Kerk in Nederland gaat dit jaar haar Israël-Palestina nota herzien. Van de oorspronkelijke tekst uit een lang verleden waarin de onvervreemdbare verbondenheid met Israël werd uitgesproken is toch al niet meer veel over. Het kan allemaal nog wel een graadje erger. Anti-Israël organisaties als EAPPI, Sabeel, Kairos, Amnesty International moeten een dominante plek gaan krijgen in de kerk. Ook woorden als apartheid, bezetting, nederzetting en kolonist zullen waarschijnlijk in de volgende Israël-Palestinanota gebezigd worden. Als het aan dit reisgezelschap ligt zullen zij daar in ieder geval aan werken en erover spreken. Hoe ver zal de Kerk gaan? Totdat haar kroon volkomen is weggenomen?

Wellicht durft de Raad van Kerken en het Moderamen van de Protestantse Kerk het aan om met mij “ons Israël” te bezoeken waarin ze worden uitgedaagd om Israël echt te leren kennen? Hierbij van harte uitgenodigd!