Sluiten

Zoeken.

Ons eerste thuis in een kibboets in Zuid-Israël

Door Valeria Zakharova - 

3 december 2021

First Home in the Homeland 1

Straatbeeld van de Sovjet-Unie, begin jaren '90. Foto: JAFI

“Hij zal zijn als een boom, die bij water geplant is, en die zijn wortels laat uitlopen bij een waterloop. Hij merkt het niet als er hitte komt, zijn blad blijft groen. Een jaar van droogte deert hem niet, en hij houdt niet op vrucht te dragen.” – Jeremia 17:8

Snezhana Ginzburg

Dit artikel gaat over Snezhana Ginzburg , de nieuwe coördinator van het integratieprogramma ‘First Home in The Homeland’ (FHITH). Dit programma helpt olim (nieuwe immigranten) te integreren in de Israëlische samenleving. Snezhana Ginzburg maakte 30 jaar geleden via dit programma zelf alija en helpt nu olim in het Eshkol-gebied in Zuid-Israël. Ze kwam officieel bij FHITH in augustus 2021, maar eigenlijk heeft ze altijd al deel uitgemaakt van dit project. Haar moeder Galina hielp nieuwe olimfamilies in kibboets Zeelim en Snezhana deed alles wat ze kon om haar te helpen. Helaas is Galina Ginzburg op 20 november overleden.

We delen vaak de verhalen van onze olim met jullie, maar wie zijn de mensen achter de verhalen? Wie zijn de begeleiders van nieuwe gezinnen en waarom blijven zij betrokken? Het is geen geheim dat Israël een soort smeltkroes is waar Joden die alija hebben gemaakt uit verschillende delen van de wereld, samenleven. En elk van hen heeft zijn of haar eigen verhaal.

Israël is een soort smeltkroes, waar Joden die alija maakten vanuit de hele wereld, samenleven.

Snezhana’s en haar ouders waren pioniers. Natuurlijk, het programma was een beetje anders, maar de missie was hetzelfde. "We maakten alija uit de voormalige Sovjet-Unie in 1993. Ik was toen 4 jaar oud. De Sovjet-Unie was ingestort en we bevonden ons in een onbekend land zonder toekomstperspectief. Bovendien waren alle familieleden van mijn vader in 1991 naar Israël verhuisd. Mijn ouders maakten toen dezelfde keuze, die ons leven voorgoed zou veranderen. Sinds die tijd woon ik in de kibboets Zeelim", herinnert Snezhana zich.

Haar familie maakte alija via "First Home in the Homeland", omdat ze deel wilden uitmaken van de Israëlische samenleving. En dat deden ze.

(tekst gaat onder de foto verder)

Shezhana, samen met haar ouders, tijdens de worteloogst in 1994. Foto: JAFI

"Dankzij FHITH kreeg ik een geweldige opvoeding in de kibboets en onderwijs van hoge kwaliteit. We vierden alle Joodse feestdagen en namen de Joodse tradities van dag tot dag in ons op. Na het programma verbleven we twee jaar in Zeelim en daarna woonden we in Ofakim (een stad die vlakbij ligt)."

(tekst gaat onder de foto verder)

Shezhana plant samen met haar ouders een boom op Tu Bishvat, 1994. Foto: JAFI

“Mijn vader werkte als chauffeur en mijn moeder werkte op de kleuterschool in Zeelim als onderwijsassistente. We woonden 6 jaar in Ofakim en daarna keerde ik met mijn ouders terug naar de kibboets. Ik vierde mijn bat mitswa en maakte mijn school hier af. Mijn zus is in de kibboets geboren", zegt Snezhana.


(tekst gaat onder de foto verder)

Snezhana's moeder Galina met haar kleinzoon in 2017. Foto: JAFI

Zoals alle Israëlische meisjes diende Snezhana in het leger en bekeerde zich tijdens haar diensttijd tot het Jodendom.

Snezhana: "Mijn vader is een Jood, maar mijn moeder is Russisch. Het was daarom moeilijk voor mij om te identificeren wie ik was. Toen ik 18 was, bezocht ik mijn ‘moederland’ met mijn familie. Het was een erg belangrijke stap voor mij. Daar realiseerde ik me duidelijk dat de Sovjet-Unie mijn geboorteplaats was, terwijl Israël mijn vaderland was.”

(tekst gaat onder de foto verder)

Snezhana plant samen met haar moeder en twee zoontjes een boom op Tu Bishvat, 2019. Foto: JAFI

Na haar diensttijd woonde Snezhana een tijdje in Ashdod en Ashkelon, waar ze haar man ontmoette. Toen ze in verwachting waren en op het punt stonden om ouders te worden, wisten ze al dat ze hun kinderen in de kibboets wilden opvoeden.

Snezhana vertelt: "Ik keerde weer terug naar Zeelim. Het was mijn derde thuiskomst in de beste plek om mijn kinderen op te laten groeien. Nadat we in 1993 alija hadden gemaakt, voelden we ons als een ‘Russisch gezin in Israël’, maar zonder vooroordelen van de gemeenschap in de kibboets. Ik ben er zeker van dat alles anders zou zijn geweest als we naar de stad waren verhuisd in plaats van de kibboets.”

(tekst gaat onder de foto verder)

Snezhana, samen met haar man en kinderen in kibboets Zeelim. Foto: JAFI

Na 28 jaar in Israël is Snezhana een deel van de First Home-familie geworden. Eigenlijk is ze dat altijd al geweest.

"Mijn moeder was lange tijd vrijwilliger in onze kibboets. Ze hielp nieuwe olimgezinnen om zich aan te passen aan het nieuwe leven. Ik deed wat ik kon om haar te helpen. Voor mij is coördinator zijn voor olim dus veel meer dan alleen een baan. Deelnemers aan ons programma blijven naar Israël verhuizen om verschillende redenen. Ik denk dat het onze missie is om hen te laten zien dat er diep binnenin hen nog iets anders is dat hen hiertoe aanzet. We moeten hen helpen om te voelen dat ze bij het Joodse volk horen en om een echt thuis te vinden in het Heilige Land!"

Vorig jaar emigreerden zo'n 23.000 Joden vanuit de hele wereld naar Israël. Vanaf het moment van aankomst start de integratie, zodat Israël het land is waar ze zich thuis voelen. Het project 'First Home in the Homeland' helpt hen daarbij: het vormt een 'eerste thuis in het thuisland'. Christenen voor Israël ondersteunt dit programma. Meer weten? Klik dan op de knop hieronder.

Anonieme auteur artikelen

De auteur

Valeria Zakharova

Valeria Zakharova is coördinator van het integratieprogramma First Home in the Homeland.

Doneren
Abonneren
Agenda