Israëlisch diplomatiek offensief

Om te begrijpen waarom Israël bezorgd is over de situatie in Libanon, hoef je alleen maar te kijken naar recente diplomatieke activiteiten van Israëlische topdiplomaten en militairen. Op dinsdag 16 maart kwamen president Rivlin en Aviv Kochabi, de stafchef van het Israëlische leger (IDF) aan in Europa. Ze spraken met Europese leiders over de toenemende dreiging van Iran via Hezbollah in Libanon.

Rivlin en Kochavi spraken met de Duitse president Steinmeier en Heiko Maas, de Minister van Buitenlandse Zaken van Duitsland. De Israëlische leiders waren ook in Frankrijk, waar zij spraken met president Macron.

Macron is goed op de hoogte van de situatie in Libanon en heeft maandenlang geprobeerd om te bemiddelen in de Libanese crisis. Het doel was om zo een stabiele regering te krijgen in het door crisis geteisterde land. De Franse president maakt nu echter de indruk dat hij zijn pogingen om een oplossing voor de Libanese crisis te vinden heeft opgegeven. Libanon is al geruime tijd zonder regering. Dat wordt vooral veroorzaakt door Hezbollah, dat het vormen van een regering tegenhoudt.

Contact met Rusland

Terwijl Rivlin en Kochavi in Duitsland waren vloog Gabi Ashkenazi, de Israëlische Minister van Buitenlandse Zaken, naar Moskou om daarover hetzelfde onderwerp te spreken met zijn Russische collega Sergei Lavrov.

De Russische Minister van Buitenlandse Zaken had twee dagen daarvoor een hoge Hezbollah-delegatie ontvangen. Lavrov sprak toen met Mohammed Raad, de leider van het Hezbollah-blok in het Libanese parlement. Hij riep hem dringend op om akkoord te gaan met de vorming van een nieuwe regering onder de leiding van Saad Hariri, die eerder premier van Libanon was.

Terreurbeweging Hezbollah

Hezbollah houdt de vorming van een regering onder leiding van Hariri tegen, omdat het niet de controle over Libanon wil verliezen. Integendeel, de door terreurbeweging zoekt nu totale dominantie over Libanon. Hezbollah bedreigt niet alleen de Libanese bevolking en Israël, maar ook de regionale stabiliteit. Deze conclusie trok niet alleen het Israëlische Ministerie van Buitenlandse Zaken, maar ook de Verenigde Naties. De VN publiceerde recentelijk een uitgebreid rapport over de situatie in Libanon.

Het rapport verklaart onomwonden dat Iran haar destructieve rol in de regio voortzet door de Hezbollah terreurorganisatie financiële steun te geven. Daarnaast steunt Iran Hezbollah ook via wapens en training van terroristen. Het VN-rapport beschrijft verder de situatie in Zuid-Libanon en bekritiseerde Hezbollah voor de voortdurende schendingen van resolutie 1701 van de Veiligheidsraad. Deze resolutie maakte een einde aan de Tweede Libanonoorlog in 2006. De VN riep verder de (niet-bestaande) Libanese regering op om UNIFIL haar werk te laten doen. Volgens Antonio Guterres, de Secretaris-Generaal van de VN, belemmert Hezbollah UNIFIL bij de uitvoering van haar taken.

De rol van Iran en Nasrallah

Nu Libanon steeds verder afglijdt in de richting van een totale ramp, lijken Iran en Hezbollah slechts geïnteresseerd in een totale overname van het land. Hezbollah-leider Nasrallah maakte dit goed duidelijk in een recente toespraak vanuit zijn bunker. Hij uitte bedreigingen aan het adres van iedereen die aandringt op hervormingen in Libanon. Daarnaast bedreigde hij zelfs de Libanese bevolking, die al geruime tijd op grote schaal protesteert tegen de schrijnende situatie.

IDF-officieren denken dat Iran en Nasrallah de situatie in Libanon verder zullen uitbuiten om hun plan uit te voeren. Het plan is om uiteindelijk Libanon om te vormen in een basis van waaruit Israël zal worden aangevallen. Het was daarom niet toevallig dat een aantal IDF-officieren een artikel publiceerden in de krant Yediot Acharonot. In het artikel schreven de officieren dat de IDF alles weet over Nasrallah en dat de Hezbollah-leider hiervan op de hoogte is. Het artikel was duidelijk bedoeld als een waarschuwing voor Nasrallah.

Gezien de situatie in Libanon en de opstelling van Hezbollah en Iran, is het nu goed te begrijpen waarom Israël een diplomatiek offensief richting Europa en Rusland lanceerde.

De catastrofale situatie in Libanon zou kunnen eindigen in een scenario zoals we dat eerder in Syrië zagen. Het verschil zal zijn dat Iran en Hezbollah Libanon op een presenteerblaadje krijgen aangeboden. Dit is dan ook de reden dat Rivlin, Kochavi en Ashkenazi naar Europa en Rusland reisden.

Libanese crisis

Europa en Rusland zouden meer moeten doen om het tij in Libanon te keren. Het land wordt geteisterd door een ongekende economische crisis die het best werd beschreven door de Libanese analiste Sara el-Yafi. Aan het begin van een interview met France 24 gaf el-Yafi een onthutsend beeld van de situatie in Libanon. Ze zei dat de crisis elke seconde verergert en dat de heersende politieke elite niets heeft ondernomen om de situatie te keren.

De Libanese munt, de lira, heeft 85 procent van haar waarde verloren en de reserves van de Centrale Bank drogen op, zei el-Yafi. Hierdoor zullen de noodzakelijke importen onmogelijk worden en dat zal de crisis alleen maar verergeren. Tegelijkertijd is het werkloosheidcijfer gestegen van elf procent naar veertig. De inflatie is met honderd procent toegenomen en het minimum inkomen is gedaald van 400 dollar naar 40 per maand. Prijzen zijn echter gestegen met 300 tot 400 procent.

El-Yafi uitte zware kritiek op de regerende elite, die niets heeft ondernomen om investeringen aan te moedigen en om het lot van de bevolking te verbeteren. In plaats daarvan stalen de “maffia-koningshuizen", zoals de Libanese analiste het aanduidde, het geld van de Libanese bevolking.

Vijftig procent van de Libanese bevolking leeft nu onder de armoedegrens volgens el-Yafi die de heersende klasse een ‘blik tumor verwekkende wormen’ noemde. De Libanese bevolking is radeloos en wordt met het uur wanhopiger.

Amerikaans en Europees initiatief

De Amerikaanse regering is nu in contact met de Europese Unie om de crisis in Libanon te beteugelen. Volgens een krant in Libanon zullen de twee grootmachten op maandag een virtuele bijeenkomst houden om het Libanese dossier te bespreken. Op de agenda staat ook het invoeren van sancties tegen partijen die de vorming van een nieuwe regering in het land tegenhouden.