De strategie omvat het ontwapenen van Hamas, het bevrijden van gijzelaars, het demilitariseren van Gaza en het instellen van Israëlisch veiligheidstoezicht. Een belangrijk onderdeel is de oprichting van een nieuw burgerbestuur dat niet verbonden is met Hamas of de Palestijnse Autoriteit. Netanyahu benadrukte dat Israël geen langdurige bezetting van Gaza nastreeft, maar uiteindelijk de macht wil overdragen aan niet-vijandige Arabische entiteiten.

Naast de militaire operaties worden ook de humanitaire hulpinspanningen opgevoerd. De Gaza Humanitarian Foundation (GHF) heeft het aantal voedseluitdeelpunten uitgebreid en de openingstijden verlengd om in de groeiende behoeften te voorzien. Het Amerikaanse congreslid Josh Gottheimer (D-N.J.), lid van een tweepartijendelegatie die Israël bezoekt, bevestigde Netanyahu's toezegging om permanente heerschappij over Gaza te vermijden. Na een ontmoeting met de premier en een bezoek aan de grensovergang Kerem Shalom en een locatie van de GHF constateerde Gottheimer dat er aanzienlijke hoeveelheden hulpgoederen werden geleverd en prees hij het ordelijke distributiesysteem van de GHF.

Hij veroordeelde Hamas voor het plunderen van 88 procent van de VN-hulpvrachtwagens en het profiteren van gestolen goederen, waarmee de organisatie vorig jaar naar verluidt 500 miljoen dollar zou hebben verdiend. De voormalige Amerikaanse ambassadeur David Friedman verdedigde het optreden van Israël en wees daarbij op de weigering van Hamas om zich over te geven en het uitblijven van een gijzelaarsdeal. Zowel Friedman als Gottheimer hadden kritiek op internationale actoren die hun steun introkken en waarschuwden voor desinformatiecampagnes die het mondiale beeld vertekenen. Netanyahu omschreef de operatie als een bevrijdingsactie – zowel voor Israëli's als voor Gazanen – van het onderdrukkende bewind van Hamas.

Het Israëlische leger en het oorlogsdilemma van het Westen

Generaal Yoav Galant en militair analist John Spencer beschrijven de hypocrisie van westerse democratieën.

Het Israëlische leger krijgt veel kritiek van het publiek, maar blijft een belangrijke bron van militaire informatie voor westerse defensieambtenaren. Achter gesloten deuren zoeken generaals actief naar Israëlische expertise op het gebied van stedelijke oorlogsvoering, inlichtingenintegratie en strategieën om schade aan burgers te minimaliseren – zelfs terwijl politieke leiders de acties van Israël publiekelijk veroordelen. Deze kloof laat een diepere verdeeldheid zien tussen politieke boodschappen en de realiteit.

Sinds het begin van de oorlog in Gaza hebben buitenlandse delegaties Israël bezocht om de militaire tactieken te bestuderen. Ze stellen gedetailleerde vragen, en verzoeken vaak om formele samenwerking. Ondertussen benadrukken politieke leiders terughoudendheid en precisie, waarbij ze voorbijgaan aan de complexiteit van de confrontatie met een hybride vijand die zich in burgergebieden heeft verschanst. Hamas gebruikt opzettelijk civiele infrastructuur – scholen, ziekenhuizen, moskeeën – als schild. Het blokkeert evacuaties, verbergt commandocentra in humanitaire zones en gijzelt mensen. Dit zijn geen toevallige daden, maar strategische keuzes die bedoeld zijn om internationale veroordeling uit te lokken en de reacties van democratische staten te compliceren.

De internationale reacties blijven inconsistent. Terwijl Israël zowel militaire als humanitaire operaties uitvoert, houdt Egypte zijn grenzen gesloten en weigert het onderdak te bieden. Toch heeft geen enkele belangrijke internationale instantie druk uitgeoefend op Caïro om evacuatieroutes open te stellen; de kritiek blijft onevenredig gericht op Israël.

Democratieën moeten hun strategische duidelijkheid terugwinnen. Oorlog – hoe tragisch ook – kan zowel rechtmatig als noodzakelijk zijn. Het leger opereert binnen wettelijke beperkingen, ook al schenden zijn tegenstanders deze regelmatig. Politieke leiders gaan vaak moeilijke waarheden uit de weg en stellen oorlog voor als inherent onrechtvaardig of altijd te vermijden door middel van diplomatie alleen. Deze voorstelling van zaken vertekent het beeld van het publiek en maakt vijanden moediger.

De realiteit van Israël is zowel urgent als existentieel. De aanslagen van 7 oktober, waarbij 1200 Israëli's omkwamen, onderstrepen de urgentie van zelfverdediging. Democratieën moeten het publieke discours afstemmen op de realiteit. Illusies en selectieve verontwaardiging beschermen burgers niet en schrikken dreigingen niet af – ze nodigen uit tot mislukking. Militaire leiders begrijpen deze waarheden. Het is tijd dat politieke leiders ze onder ogen zien – eerlijk, consistent en met strategische vastberadenheid.

Het mediafront in de oorlog tegen de beschaving

Er is journalistieke fraude gepleegd ten dienste van een zeer groot kwaad.

De westerse media hebben een centrale rol gespeeld in het versterken van de propaganda van Hamas en het vormgeven van een wereldwijd narratief dat Israël in een kwaad daglicht stelt en de realiteit van het conflict in Gaza verdoezelt. Uit onderzoek van Duitse media is gebleken dat een aantal veel verspreide foto's – waarop zogenaamd uitgehongerde Gazanen te zien zijn – in scène zijn gezet door fotografen die banden hebben met Hamas. Een van hen, Anas Zayed Fteiha, wiens werk in grote internationale publicaties is verschenen, heeft een gedocumenteerde geschiedenis van anti-Israëlactivisme.

In Gaza houdt Hamas strakke controle over de productie van beelden, zodat deze zijn politieke doelstellingen dienen. Westerse media publiceren routinematig door Hamas verstrekte slachtofferaantallen en beeldmateriaal, waarbij ze bewijzen negeren dat Hamas zich richt op burgers, hulpgoederen steelt en afwijkende meningen onderdrukt. Foto's van uitgemergelde kinderen zijn bijvoorbeeld verkeerd voorgesteld; velen van hen leden aan aangeboren ziekten, niet aan ondervoeding. Deze manipulatie weerspiegelt een dieperliggend patroon van vooringenomenheid in de media. 

Voormalig AP-journalist Matti Friedman onthulde hoe nieuwsorganisaties systematisch positieve berichten over Israël weglaten en oorzaak en gevolg omdraaien om het slachtofferschap van de Palestijnen te promoten. Deze verhalen worden verder versterkt door ngo's, academici en internationale instellingen, waardoor een zichzelf versterkende echokamer ontstaat die vijandig staat tegenover Israël.

Journalisten in Gaza werken onder censuur van Hamas en hebben geen vrijheid om onafhankelijk verslag te doen. Onbeperkte toegang zou de propaganda waarschijnlijk nog versterken. De voortdurende afschildering van Joden als schurken speelt in op lang bestaande westerse vooroordelen, die Hamas vakkundig uitbuit. Als gevolg daarvan zijn de media een instrument geworden in een bredere cognitieve oorlog tegen Israël, die extremistische agenda's dient en de waarheid en de beschaving ondermijnt.

VS-plan beoogt ontwapening van Hezbollah tegen einde van het jaar

De Verenigde Staten hebben een vierfasenplan voorgesteld om Hezbollah tegen het einde van het jaar te ontwapenen en de terugtrekking van Israëlische troepen uit Libanon te vergemakkelijken. Het initiatief, onder leiding van de Amerikaanse gezant Tom Barrack, heeft tot doel het in november 2023 tot stand gekomen staakt-het-vuren te stabiliseren, nadat Hezbollah aanvallen op Israël had uitgevoerd ter ondersteuning van Hamas.

Fase 1 roept de Libanese regering op om zich binnen 15 dagen formeel te verbinden tot de ontwapening van Hezbollah, gevolgd door een opschorting van de Israëlische militaire operaties.

Fase 2 omvat de uitvoering van ontwapeningsmaatregelen en de inzet van de Libanese strijdkrachten.

Fase 3 omvat de volledige terugtrekking van het Israëlische leger en internationale steun voor de wederopbouw.

Fase 4 schrijft de inbeslagname van de resterende zware wapens van Hezbollah voor, naast een internationale economische conferentie om het herstel van Libanon te ondersteunen.

Hezbollah heeft het voorstel zonder meer verworpen. Secretaris-generaal Naim Qassem beschuldigde Barrack van intimidatietactieken en verklaarde dat Hezbollah bereid is Israël militair te confronteren. Hoewel de Libanese premier Nawaf Salam een nationaal veiligheidsplan heeft goedgekeurd dat in overeenstemming is met het Amerikaanse voorstel, heeft Hezbollah het besluit van de regering als onwettig van de hand gewezen.

Laten we bidden voor de politieke en militaire leiders van Israël, die onder enorme druk staan en voor complexe beslissingen staan. Vraag de Heere om hen onderscheidingsvermogen, helderheid en moed te geven om rechtvaardig en wijs te handelen.

Bid voor het volk van Israël. Moge Gods vrede, die alle begrip te boven gaat, hun harten en gedachten bewaken. Bid voor genezing, bescherming en herstel in het hele land.

Bid dat christenen over de hele wereld geestelijk alert blijven en zich bewust zijn van de geestelijke strijd rondom Israël. Mogen we vasthouden aan het Woord van God, elke krantenkop toetsen aan Zijn waarheid, valse verhalen weerstaan en standvastig blijven in onze Bijbelse overtuiging.

Laten we waakzaam en trouw zijn en volharden in het gebed – in het vertrouwen dat God soeverein is en dat Zijn beloften standhouden.

De oorlog tussen Hamas en Israël is een van de vele conflicten in het Midden-Oosten. Zal er ooit vrede komen in deze regio? Zal Israël ooit vrede kunnen sluiten met zijn Arabische buurlanden? In deze podcast bespreken Paola en Raouf dit onderwerp. 

Deze podcast is ook te beluisteren via Spotify en Apple Podcasts.