Afgelopen week was ik even in Nederland en bezocht de zomertentoonstelling in Nijkerk. Gids Janiv neemt je mee en spreekt je toe in korte filmpjes.  Het ene moment sta je in een moderne wereld, het andere moment waan je je in een andere tijd. Een reis door de geschiedenis van het Joodse volk. Van het verhaal van Abraham, de tien geboden, de Ballingschap, het vallen en opstaan van het Joodse volk, de twaalf stammen, de verwoesting van de tempel, het ontstaan van het rabbijnse Jodendom, de Ballingschap tot een eigen staat.

Op gepaste afstand van elkaar, lopen jong en oud te kijken en te lezen. Sommigen raken met elkaar in gesprek, want het is een verhaal waar we nooit over uitgepraat raken.

Een virtuele reis langs prachtige plaatjes, teksten en symbolen. Over strijd, liefde en geloof. Het doorlopen van eeuwen geschiedenis voelde ook als een innerlijke reis. Het verhaal dat in ons allen zit, komt tot leven. Met respect en liefde. Het is heel veel tekst die tot je komt. Het zet je aan tot denken. Met als stevige basis het eeuwenoude geloof.

Voor mij is de staat Israël er altijd geweest. Ik ken niet anders. Toch ervaar ik dat nooit als een vanzelfsprekendheid en ben ik mij bewust van wat eraan vooraf is gegaan. Het is groots, soms te groot om te bevatten.

Zoals in de tentoonstelling staat: ‘… een van de grootste wonderen die zich vandaag rond Israël afspeelt, is de terugkeer van het volk Israël naar het Beloofde land. Vanuit de hele wereld keren Joden terug, zoals G’d al voorzegde aan Mozes in Deuteronomium …’

Onderdeel zijn van een belangrijk stuk geschiedenis en dat al eeuwen lang … ervaar het zelf door, als u nog niet bent geweest, de tentoonstelling te bezoeken. Eigenlijk is het zo heel veel meer dan een tentoonstelling: het is uw en mijn geschiedenis.