Het maakt me verdrietig als ik reacties van mensen op sociale media lees. Israël is de grote schurk, de kindermoordenaar, de onderdrukker. De Palestijnen zijn de dupe van wat Israël doet. De daden van Hamas worden goedgepraat, want de rakettenregen is een begrijpelijke reactie op de uitzetting van Palestijnen in Oost-Jeruzalem en het geweld van de Israëlische politie bij de Al-Aqsamoskee.

Het is triest dat de hele wereld zijn gal spuwt over Israël en dat je ziet dat antisemitisme wereldwijd enorm toeneemt. Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik wil heel graag reageren op al dit onrecht. Het liefst met gestrekt been. Ik wil mensen eens goed de waarheid vertellen, hen door elkaar rammelen en hen met de neus op de feiten drukken.

Spreuken 20:3 zegt: ‘Het strekt een man tot eer zich buiten onenigheid te houden, maar iedere dwaas zal zich er juist in mengen’. Ik vind dat best lastig om te lezen. Moeten we dan maar niets zeggen over wat er gebeurt? Moeten we onze mond houden en ons vooral niet mengen in de discussie?

Ik denk niet dat dat is wat Spreuken bedoelt. Het is juist belangrijk om in deze tijd een tegengeluid te laten horen. Om onjuiste argumenten en redeneringen te weerleggen en te laten zien dat je Israël en het Joodse volk steunt en voor hen bidt. Als we ons niet zouden mogen uitspreken tegen het onrecht wat hen aangedaan wordt, dan was Christenen voor Israël misschien nooit opgericht.

Maar, wat wordt er dan bedoeld?

Terechte boosheid

Het is heel begrijpelijk om boos, gefrustreerd en verontwaardigd te zijn. Sterker nog: verontwaardiging is zeer op z'n plaats. Het laat zien dat je begaan bent met Israël. Maar het is niet handig en zeker niet meewerkend om vanuit die emoties te reageren. Een goed voorbeeld hiervan is wat mensen op sociale media zeggen. Het gaat hard tegen hard. De haatdragende reacties zijn eindeloos en iedereen geeft zijn of haar ongezouten mening.

In mijn ogen gaat het daar mis. Als we reageren vanuit boosheid, dan werkt dit alleen maar averechts. Het is beter om jezelf te beheersen en vanuit een liefdevolle houding te reageren. Dat is ontzettend lastig en daarom wil ik wat handvatten geven voor hoe je dat aan kunt pakken.

In de eerste plaats is het goed om je te realiseren dat veel mensen geïndoctrineerd worden om Israël te haten en te veroordelen. De media zet Israël neer als boosdoener en de Palestijnen als slachtoffer. Als je dag in dag uit hoort dat Israël kinderen vermoordt, dan kan ik begrijpen dat je daar heel boos om kan worden. Als je alleen maar meekrijgt dat Palestijnen onderdrukt worden en je geen weet hebt van de context, dan snap ik dat je daar woedend om bent. Niet dat je dan maar alles goed moet praten, maar wel dat je kan relativeren dat mensen ‘niet beter weten’.

Vervolgens is het verstandig om niet hetzelfde te reageren als de ‘tegenpartij’ doet. Ik snap dat die neiging er wel is. Om hard te reageren op de grove beschuldigingen en mensen lik op stuk te geven. Maar waarschijnlijk weet u ook wel dat dat niet werkt. Een discussie op Facebook over Israël is nog nooit geëindigd in wederzijds begrip.

Wat kunnen we wel doen?

Reageren op elke anti-Israëlreactie op Facebook is onbegonnen werk. Helemaal niks zeggen is ook geen optie. Laat zien dat je vindt dat Israël het recht heeft om zichzelf te verdedigen en leg uit waarom. Op veel positieve reacties hoef je dan niet rekenen, maar je doet het voor die ene persoon die door de reacties scrolt en zich laat inspireren door je warme woorden.

Het is daarom belangrijk om je te verdiepen in de situatie. Probeer een eerlijk beeld te vormen van de situatie en zet de feiten op een rij. Door kennis te hebben van wat er aan de hand is, kan je beter onder woorden brengen waarom Israël zo onrechtvaardig behandeld wordt. Door woorden te geven aan je verontwaardiging, maakt dat je niet onredelijk wordt.

Lees: 7 ‘ja, maars’ van Israëlcritici weerlegd

Praat alleen met mensen die openstaan om de andere kant van het verhaal aan te horen. Dat zijn mensen die in staat zijn hun eigen boosheid opzij te zetten om te luisteren naar jouw verhaal. Het is belangrijk dat je jezelf dan weet te beheersen en een liefdevolle houding aanneemt. Het is een prachtige kans om te vertellen hoe jij tegen de situatie in Israël aankijkt.

Wat ik zelf een geruststellend idee vind, is dat wij het niet hoeven op te lossen. De oplossing voor het conflict hangt niet af van onze reactie. God is trouw aan Israël. Hij heeft de touwtjes in handen en wij mogen tot Hem bidden om vrede voor Jeruzalem. Tegelijkertijd mogen wij onze steun uitspreken voor Israël en het Joodse volk. Het is veel beter hen een hart onder de riem te steken dan (geestelijk) op de vuist te gaan met mensen die Israël veroordelen.

Terugkomend op de vraag of je boos mag worden op de situatie in Israël. Ja, dat mag. Het is een hele begrijpelijke reactie. Het is echter belangrijk wat je met die boosheid doet. Reageer niet vanuit die emotie, probeer jezelf te beheersen en benader mensen met liefde. Laten we christenen zijn met een biddende houding, in de wetenschap dat onze hemelse Vader alles in handen heeft.

‘Word boos, maar zondig niet.’ – Efeze 4:26

Meer tips? Bekijk: Do's en don'ts in het Israël-debat