1. Ja, maar Israël voert disproportionele luchtaanvallen uit op Gaza

Hamas, dat internationaal beschouwd wordt als terreurorganisatie en de Gazastrook bestuurt, is begonnen met het afschieten van honderden raketten op Israël. Elk land heeft als eerste plicht zijn eigen burgers te beschermen. Dus als honderden raketten op steden van Israël worden afgevuurd, met als doel burgers te doden, dan moet Israël reageren. Zoals elk land zou doen. Dit ook onder druk van de Israëlische bevolking die wanhopig schreeuwt om ingrijpen.

2. Ja, maar waarom vermoorden ze onschuldige burgers van Gaza?!

Helaas beschiet Hamas Israël vanuit woongebieden, letterlijk vanuit scholen, ziekenhuizen enzovoort. Hamas schuilt dus achter zijn burgers en ziet haar eigen burgerslachtoffers als martelaars. Israël daarentegen doet er alles aan om geen burgerslachtoffers te maken in Gaza. Voordat ze een bombardement uitvoeren op een post van Hamas, waarschuwen ze via telefoon, flyers of via een zogenaamde 'roofknock' de bevolking om te evacueren. Welk land gaat zo ver in het beschermen van de bevolking van de vijand?

Helaas komen er ook bij de bombardementen alsnog burgers om het leven. Dat is ongekend tragisch, iets wat helaas in elke oorlog gebeurt.

Het is ook goed om te weten dat bijna 20% van de raketten van Hamas in eigen grondgebied terecht komt! Volgens Israël zijn daardoor ook vele burgers van Gaza omgekomen. Wie (terecht) met Gaza bewogen is, zou dus Hamas als eerste moeten veroordelen. Besef goed dat HET doel van Hamas is om Israël te vernietigen. Daar winden ze zelf geen doekjes om.

3. Ja, maar het is een oneerlijke strijd! Israël is veel sterker, heeft schuilkelders en Gaza heeft die niet!

Dat klopt, Israël zou heel Gaza met de grond gelijk kunnen maken, maar dat doen ze gelukkig niet. Stel je voor dat Hamas ditzelfde bij Israël kon doen...

En gelukkig heeft Israël schuilkelders, dat heeft veel levens gered. Hamas heeft geen schuilkelders. Nee, hun geld (o.a. door Europa gefinancierd) steken ze helaas niet in de opbouw van Gaza, maar verbruiken ze voor een groot gedeelte aan terreurtunnels richting Israëls grondgebied, raketten en andere vormen van terreur.

Het is heel simpel, zoals weleens treffend wordt gezegd: “Als de Arabieren hun wapens neerleggen, dan zal er geen oorlog meer zijn. Als Israël zijn wapens neerlegt, dan zal er geen Israël meer zijn.”

4. Ja, maar Gazanen zitten opgesloten! Zij voeren een vrijheidsstrijd!

Vijfentwintig jaar geleden, toen Israël nog betrokken was in Gaza, was Gaza veel opener, werkten veel Gazanen in Israël en konden ze vanuit Gaza bij wijze van spreken zo naar het strand in Tel Aviv gaan.

Onder internationale druk heeft Israël in 2005 zijn eigen Joodse nederzettingen in Gaza met geweld ontruimd en weggehaald. Israël heeft zich toen helemaal teruggetrokken uit Gaza en kreeg daar helaas oorlog voor terug. Sinds Gaza onder volledige verantwoording van Hamas staat, is het alleen maar bergafwaarts gegaan. Als er geen geweld meer zou zijn, dan zou Israël graag de grenzen opengooien. Als er één volk is dat nooit meer in een getto, omringd door dichte grenzen wil leven, dan zijn het de Joden.

5. Ja, maar het hoofdprobleem is de bezetting van Palestina door Israël!

Wie de geschiedenis kent, weet dat er nooit een Palestijns volk is geweest. Drieduizend jaar geleden was het land al van het Koninkrijk Israël onder koning David. 'Palestina' (afgeleid van Israëls oervijand de Filistijnen) is de naam die de Romeinse keizer Hadrianus 1900 jaar geleden bedacht voor het gebied, nadat de Joden uit het land werden verjaagd. Sinds die tijd is men iedereen die in het land woonde 'Palestijn' gaan noemen. Zo had je 100 jaar geleden Joodse Palestijnen en Arabische Palestijnen.

Palestina was dus niets meer dan een gebiedsaanduiding. Pas de laatste halve eeuw hebben de Arabieren in Israël deze naam als een natie/volksnaam overgenomen. Maar feit blijft dat er nooit een Palestijns volk is geweest. De mensen die nu Palestijnen worden genoemd komen oorspronkelijk veelal uit Jordanië. Ook is het een feit dat er altijd Joden in Palestina zijn blijven wonen.

6. Ja, maar Israël heeft Oost-Jeruzalem en de Palestijnse gebieden toch veroverd en bezet in 1967!?

Dat klopt. Maar op wie? Dat wordt er nooit bij verteld. Er wordt gedaan alsof Israël dit afgepakt zou hebben van de Palestijnen, maar Israël heeft het veroverd op de Jordaniërs, nadat die in 1967 de Joodse staat aanvielen samen met Egypte en Syrië. En Jordanië had het op zijn beurt in 1948 veroverd en bezet; een illegale bezetting die zelfs door de Arabische landen niet werd erkend!

Dat hoor je ook nooit.Voor die tijd viel het namelijk onder Brits Mandaat. Dus Israël heeft in 1967 een einde gemaakt aan de illegale bezetting door Jordanië. En in tegenstelling tot Jordanië (dat het gebied in 1948 gelijk ‘Judenrein’ maakte en alle synagoges in de Oude Stad van Jeruzalem verwoestte) laat Israël de inwoners, waaronder Arabieren, er gewoon wonen.

7. Ja, maar waarom zet Israël zomaar een Palestijnse familie uit hun huis in Jeruzalem?

De Joodse eigenaren van deze huizen werden tijdens de Jordaanse bezetting (1948-1967) verdreven. Zij, of hun rechtsvoorgangers, hadden deze grond al sinds 1875 in bezit. De Palestijnen die na 1948 in deze huizen zijn gaan wonen, betalen al sinds 1993 geen huur meer. De rechters oordeelden dat het niet betalen van de huur aan de rechtmatige eigenaren een terechte grond is voor uitzetting. Net als het dat in Nederland zou zijn.

Israël wil trouwens alle vluchtelingen laten compenseren. Dit zou alle vluchtelingen moeten betreffen die ontstonden rond de stichting van Israël, in 1948. Dus ook de één miljoen Joodse vluchtelingen uit de Arabische landen. Die lieten een veel groter bezit achter dan de Arabische vluchtelingen. De Arabische landen zijn daar niet toe bereid.

In Israël wonen veel Arabieren (21% van de bevolking). In de Arabische landen om Israël heen wonen geen Joden meer, die zijn helemaal 'Judenrein'. In Israël kunnen Arabieren en Joden rechtszaken voeren over grondbezit. Onder de Palestijnse Autoriteit is het verboden om land te verkopen aan Joden, op straffe van levenslange dwangarbeid.