Sluiten

Zoeken.

Artikelen

Activiteiten

Kennisbank

Podcasts

Projecten

Publicaties

Videos

Overig

Leven met verwachting: hoe doe je dat?

Door Christenen voor Israël - 

30 juni 2021

Leven verwachting eindtijd wederkomst

In het voorjaar gingen we voor ons blad Profetisch Perspectief in gesprek over het onderwerp ‘Leven met verwachting’. Het is mooi als je je leven zo kunt typeren. Maar wat zou dat kunnen inhouden? Om deze vraag te beantwoorden spraken we met een jongere en een oudere. We vroegen hen wat ‘leven met verwachting’ voor hen betekent. De ‘oudere’ maar zeker jong van geest was Gert van de Kamp, 66 jaar en met pensioen. Daarvoor was hij hoofd bij een productielaboratorium van Sanquin en procestechnoloog. De jongere maar zeker iemand met levenswijsheid was Lieke Swinkels (24 jaar), zij is nu bezig met de master van de studie consumentenwetenschappen in Wageningen en lid van een christelijke studentenvereniging. Lees hieronder een samenvatting van het bijzondere gesprek.

Wat betekent ‘leven met verwachting’ voor jullie? Is het typerend voor jullie leven?

Gert: Tien jaar geleden zijn mijn vrouw en ik voor het eerst naar Israël gegaan en daar is voor mij de verwachting begonnen. Natuurlijk hadden we daarvoor vanuit het geloof wel een beeld van waar het naar toe gaat met de wereld maar in Israël zijn we bepaald bij de boodschap van de profeten. Een bijzonder moment was toen ik de Gouden Poort in Jeruzalem zag in combinatie met de tekst uit Ezechiël 44:1-3 over de Oostpoort. Ik ben gaan inzien dat veel profetieën in de Bijbel nog hun vervulling moeten krijgen. De verwachting van het koninkrijk is voor mij toen zo’n realiteit geworden dat ik nu tegen christenen zeg die er niet hetzelfde instaan: het staat zo duidelijk in de Bijbel, het is toch geen sprookje?
Lieke: U zei dat u de profeten anders ging lezen nadat u in Israël was geweest. Het was dus zo dat u de teksten uit de profeten wel kende?
Gert: Veel teksten kende ik wel maar alleen vanuit de visie van de vervangingstheologie. Bijvoorbeeld de tekst ‘Zie, Ik heb u in beide handpalmen gegraveerd’ (Jes. 49:16) is een hele bekende tekst maar ik heb lange tijd alleen maar gehoord dat het over alles behalve Israël ging.
Lieke: Als ik de vraag over verwachting voor mijzelf beantwoordt, dan denk ik meteen aan een andere vraag, namelijk de vraag ‘wat geeft mij echt vreugde in het leven’?  Het antwoord is het leven met verwachting. Gert, u zei dat u het jammer vindt dat sommige christenen niet met die verwachting leven. Daar ben ik het mee eens, je gunt die mensen ook de vreugde die uitstijgt boven waar je vandaag mee bezig bent, ook als dingen even niet lekker lopen. De verwachting zet alles in perspectief.

In hoeverre beïnvloedt de coronacrisis jullie kijk op de toekomst?

Gert: Ik heb een groot deel van m’n leven achter de rug. Lieke, jij bent volop aan het studeren, maar ik heb dat allemaal gehad. Ik ben bewust wat eerder gestopt met werken zodat ik de jaren die ik nog gezond ben, kan gebruiken voor andere dingen. En verder kijk ik met verlangen naar de toekomst. Misschien is het heel naïef maar ook voor de grote verdrukking waar veel mensen het over hebben ben ik niet bang. Het neemt niet weg dat ik gevaren zie. Niet voor een vaccin maar voor wat je nu ziet gebeuren in de wereld, dat mensen ontevreden, onrustig, bang en opstandig worden. In deze hele georganiseerde wereld zie je dat als je één pilaartje wegtrekt, de hele boel instort. Daar ben ik veel banger voor maar nog steeds dan denk ik: het gaat de goede kant op. Gods koninkrijk komt. We lezen toch nergens in de Bijbel dat we als christen bang moeten zijn? Er staat wel dat wanneer rampen beginnen, je mag proberen om ze te ontvluchten. Maar als dat niet lukt, dan is er een goede ruil.
Lieke: Het zou misschien ook gek zijn als geen van de rampen waar de Bijbel over spreekt zouden gebeuren. Dan zou je haast denken dat de Bijbel onwaar is. Nu zien we hetgeen de Bijbel schetst steeds meer realiteit worden. Als ik terug ga naar de vraag of de coronacrisis invloed heeft op mijn toekomstverwachting, dan merk ik wel dat ik als jongere er anders tegen aan kijk. Het valt me een beetje tegen van mezelf, maar ik merk dat ik het best onrechtvaardig vind dat ik waarschijnlijk mijn hele master in coronatijd moet doen waardoor ik veel minder kan genieten van het studentenleven. Ik merk dat ik veel bezig ben met het moment dat corona voorbij is zodat ik weer naar feesten en bruiloften kan. Ik vind dit wel lastig van mezelf, eigenlijk zou m’n focus moeten zijn: het maakt niet uit wat er nu gebeurt, m’n verwachting is dat de Heer snel terugkomt.
Gert: Je hebt toch ook je verlangens en je ambities. En je doet een studie met een bepaald doel. Ik begrijp het wel.
Lieke: Het is denk ik zo dat ik de vreugdevolle momenten op aarde soms concreter kan voorstellen dan de vreugde van de nieuwe aarde. Tijdens corona mis ik de vreugde van feestjes en het dansen bijvoorbeeld.

We lezen toch nergens in de Bijbel dat we als christen bang moeten zijn? Er staat wel dat wanneer rampen beginnen, je mag proberen om ze te ontvluchten. Maar als dat niet lukt, dan is er een goede ruil.

Verwachten jullie de komst van Jezus nog in jullie leven mee te maken?

Lieke: Ik hoop het wel heel erg.
Gert: De Bijbelse tekenen zijn er, helemaal als je kijkt naar Israël! Maar hoe oud word ik? Lieke heeft meer kans dan ik, ik ben nu 66. Ik heb het vermoeden dat net zoals met Jezus’ eerste komst, het met Zijn tweede komst heel anders zal gaan dan wij denken. Het mooie van Zijn eerste komst vind ik dat het zo onopvallend ging. Ik houd me dan ook niet vast aan het idee dat de grote verdrukking eerst nog moet komen. Jezus kan vandaag nog komen. Als ik kijk naar deze wereld die doorjakkert in een tempo dat bijna niet bij te houden is, waar de energie opraakt en waar de overbevolking toeneemt dan denk ik dat het niet lang meer goed kan gaan. Dan komt Jezus terug en gaat Hij het overnemen.
Lieke: Daar ben ik het mee eens. Ik ben altijd geïnspireerd door mensen die zeggen dat Hij vandaag nog kan komen, of die hopen dat Hij vandaag nog komt. En ik ben het ook met u eens dat we inderdaad voor ogen moeten houden dat God de manier bepaald waarop Hij terugkomt.

In het Bijbelboek Openbaringen wordt natuurlijk ook veel over de toekomst gesproken. Hoe kijken jullie tegen dit Bijbelboek aan?

Lieke: Openbaringen zie ik als een aansporing om je met de toekomst bezig te houden. In Openbaringen lees je wat de ontknoping van alles zal zijn en dat alles tot een goed einde zal komen. Ik snap wel dat het boek voor sommige mensen overweldigend kan zijn. Ik vind het zelf fijn dat ik in m’n leven mensen heb gehad die het boek toegankelijker hebben gemaakt. M’n opa zei pas nog tegen me na het Bijbellezen dat als je de Bijbel goed leest, je merkt dat God bij heel veel moeilijke onderwerpen zelf al uitleg geeft, uitleg die je mist als je heel snel gaat lezen.
Gert: Zelf heb ik me nog nooit echt in Openbaringen verdiept en ik wil dat wel graag doen. Maar ik weet ook dat elke eindtijdbeschrijving die men geprobeerd heeft te maken op basis van Openbaringen wel ergens mank gaat. Ik denk dat God opzettelijk een stuk raadsel in Openbaringen laat bestaan zodat we in verwachting blijven leven.
Lieke: Daar ben ik het zeker mee eens. Openbaringen is inderdaad een raadsel waardoor het continu fascinerend blijft en waardoor je je er mee bezig blijft houden.

Lieke en Gert

Lieke en Gert bij een schilderij van de Gouden Poort in Jeruzalem

Als het over de toekomst gaat, dan kan dat soms gevoelens van onzekerheid of angst oproepen. Welke Bijbelgedeeltes of Bijbelteksten stellen jullie gerust en houden jullie voor ogen?

Gert: Een mooi Bijbelgedeelte vind ik de intocht van Jezus in Jeruzalem. Ik vind dat zo profetisch, ik word er helemaal blij van als ik dat lees. Dan denk ik: ‘Hij heeft het daar al een beetje gedaan en straks zal Hij het nog een keer doen en dan zal iedereen het zien!’
Lieke: Zelf vind ik het allerlaatste hoofdstuk uit de Bijbel heel bemoedigend. Echt een soort droom waarvan je weet dat het werkelijkheid gaat worden. Als ik aan dat Bijbelgedeelte denk in combinatie met de liefde die ik ervaar als ik in Israël ben, dan kan ik al iets proeven van datgene waarnaar ik verlang.

Zouden ouderen en jongeren denken jullie van elkaar kunnen leren als het gaat om ‘leven met verwachting?’ En op welke manier?

Lieke: Ik denk dat de oudere generatie de jongere generatie perspectief kan bieden door in gesprek te gaan over de onderwerpen waar wij het ook over hadden. Ik merk dat veel mensen in kerken niet de diepte in durven te gaan omdat ze bang zijn dat de jongeren weglopen maar ik denk dat dat een gemiste kans is. Ik denk dat goed onderwijs in deze tijd juist nodig is en dat het belangrijk is dat jongeren zien dat er mensen zijn bij wie het geloof elke dag houvast geeft.
Gert: Ja, en dat is net zo belangrijk voor de ouderen. Ook ouderen hebben meer diepgang nodig in de kerk en ook meer onderwijs over de christelijke hoop en de verwachting van het koninkrijk.
Lieke: Wat je elkaar dus kunt bieden is elkaar enthousiast maken over de hoop en over die hoop aan elkaar vertellen. Van dit gesprek word ik ook enthousiast en zo hoort het denk ik te zijn!

Dit artikel is een verkorte versie van een artikel dat verschenen is in het voorjaarsnummer van Profetisch Perspectief. Profetisch Perspectief is een kwartaalblad van Christenen voor Israël en zoomt in op de geschiedenis en de actualiteit. Klik hieronder voor meer info over het lidmaatschap.

Word lid van

Profetisch Perspectief

Favicon CVI

De auteur

Christenen voor Israël

Doneren
Abonneren
Agenda