Mijn dagelijkse ochtendwandeling. Ik loop naar buiten richting avocadogaarden. Ik hoor ze, overal om me heen. De kraanvogels.
Kraanvogels
Sinds een paar dagen is het in ons dorp een ware Hula Vallei. Duizenden, duizenden kraanvogels, vanuit noordwest Rusland waarschijnlijk op weg naar het zuiden. Stiekem hoop ik dat ze blijven overwinteren.
Hun vleugels hebben een spanwijdte van twee meter, ze vullen het luchtruim en nemen de velden van ons dorp over. Imposant. Prachtige, sierlijke, slanke vogels.
Al van heel ver hoor je ze aankomen. Een kakafonie van rauwe en niet rauwe snavelklanken. Het is weer eens iets anders dan de huilende jackhalzen en de klepperende ooievaars.
Aan lopen kom ik amper meer toe. De kraanvogels zijn zo prachtig om te begluren. In de lucht, maar ook op het veld. Het maakt dat ik me nietig voel en even vergeet wat er verder in de wereld omgaat.
Duizenden, duizenden kraanvogels, vanuit noordwest Rusland waarschijnlijk op weg naar het zuiden.
Trouwe dieren
Een weetje: kraanvogels zijn de trouwste dieren op aarde. Een mannetje en een vrouwtje blijven hun leven lang bij elkaar. De jongen groeien op in het gezin en verlaten hun ouders als ze oud genoeg zijn om letterlijk en figuurlijk uit te vliegen.
Het kraanvogelmannetje weet dat hij zijn vrouwtje steeds weer moet veroveren. En een of twee keer per jaar geeft hij haar een takje of een bloem cadeau. Hier kunnen we allemaal iets van leren.