Hij begint de brief door te benadrukken dat wij door God zijn uitverkoren:

Hij heeft ons vóór de grondlegging van de wereld in Hem uitverkoren heeft, opdat wij heilig en smetteloos voor Hem zouden zijn in de liefde (Efeze 1:4).

Hij heeft ons voorbestemd om als Zijn kinderen aangenomen te worden (vers 5).

In Hem zijn wij ook een erfdeel geworden, wij, die daartoe voorbestemd waren, naar het voornemen van Hem Die alle dingen werkt overeenkomstig de raad van Zijn wil (vers 11).

Hier wordt niets gezegd over de keuze van de mens of een eventuele menselijk verdienste. Vanaf het allereerste begin is het Gods initiatief. Het uiteindelijke doel is dat wij heilig en onberispelijk zijn voor God in liefde. Wie kan dat in eigen kracht bereiken?

Iedere gelovige ontdekt dat heiligheid niets te maken heeft met godsdienstig activisme. De sleutel naar een vruchtbaar leven als christen is niet iets onze eigen kracht, maar eenheid. Jezus zei: ‘Ik ben de wijnstok, jullie zijn de ranken’. Heb je ooit een rank gezien die uit alle macht druiven probeert voort te brengen? Zoiets is natuurlijk belachelijk. Druiven komen vanzelf als de rank verbonden is aan de wijnstok. De sleutel naar een heilig en vruchtbaar leven is verbondenheid met Jezus. In zijn aanwezigheid kan de Heilige Geest je karakter vormen.

Dat brengt ons op een belangrijk punt wat vaak vergeten wordt: zoals God omgaat met Israël, zo gaat hij ook om met de leden van het lichaam van Christus. In beide gevallen is het God die kiest en bestemt. Christenen die ontkennen dat God een onherroepelijke keuze voor Israël heeft gemaakt, ondermijnen onbewust de basis van hun eigen relatie met God. Israël en de kerk zijn allebei afhankelijk van de soevereine, onverdiende gunst van God.

En gelukkig zijn de genadegaven en de roeping van God onberouwelijk (Romeinen 11:29).