Quality of life

Quality of life komt tegemoet aan de behoeften van gezinnen die onder de armoedegrens leven. De stichting helpt niet door geld te doneren, maar gaat met een team van acht klusjesmannen de huizen langs om dingen als druppende kranen, losgeraakte kastdeuren, kapotte leidingen en ramen die niet goed sluiten te repareren.

Leven in een huis dat uit elkaar valt, tast de waardigheid en het zelfrespect van een mens aan. In religieuze gezinnen waar noch de mogelijkheid, noch het geld bestaat om dingen te repareren, heeft dit vaak gevolgen voor het huwelijk en creëert het stress die een sneeuwbal-effect heeft op alle gezinsleden. Veel kinderen hebben toegegeven dat ze zich schamen om vrienden mee naar huis te nemen, omdat de tafels en stoelen wiebelen, de lichten het niet doen, of de deurklinken ontbreken. Tot nu toe hebben deze orthodoxe doe-het-zelvers meer dan 10.000 huizen in heel Israël bezocht en opgeknapt.

Het ligt in de aard van de godsdienstige gemeenschap om de Heilige van Israël de eer te geven wanneer er iets verbetert. Een alleenstaande moeder vertelde dat toen haar zoon thuiskwam van school en alle reparaties zag, hij zo verbaasd was dat hij haar vroeg of de profeet Elia op bezoek was geweest. Een andere dame die alleen woonde, huilde van geluk en wist dat de Heerser van het Universum over haar waakte. Hoe zou dit niet van de Heer kunnen komen? Het was de eerste keer in jaren dat haar huis goede verlichting had.

Moshe Klein

Een van de klusjesmannen, Moshe Klein, gelooft dat hij zijn leven te danken heeft aan het feit dat hij in staat is om via zijn werk daden van vriendelijkheid te verrichten. Op een dag, toen hij met zijn vrouw en vier kinderen in de auto zat, ontsnapten ze ternauwernood aan een zwaar ongeluk. Hoewel ze in botsing kwamen met een tegemoetkomende auto, slaagde Klein erin te vertragen en een beetje uit te wijken, wat voldoende was om ernstig letsel te voorkomen. Hij schrijft hun ontsnapping toe aan het feit dat hij diezelfde auto gebruikt om van huis naar huis te rijden, om huizen te helpen opknappen. Klein weet dat hij een gebod vervult door het leven van zijn broeders en zusters op te fleuren. Hij vindt dus dat hij hun levens te danken heeft aan de goede daden die God hem heeft laten doen.

Eens per jaar gaan de klusjesmannen samen uit eten. Ieder van hen rapporteert over grote voldoening in het werk en spirituele groei. Ze zijn ervan overtuigd dat klusjesmannen nergens anders ter wereld zoveel plezier hebben in wat ze doen. Hun salaris is normaal voor het werk dat ze doen, maar hun grootste beloning is tweeledig: de opwinding waarmee ze begroet worden als ze bij een huis verschijnen en de dankbaarheid voor God die hun werk teweegbrengt bij zoveel behoeftigen. Zowel voor deze klusjesmannen als voor de begunstigden is het gebod van ‘Heb uw naaste lief’ een win-win situatie.