Al sinds de oudheid siert de acaciaboom de Arava woestijn in het zuiden van Israël en zorgt hij voor een ecologisch evenwicht.
Takken
Als een warme, beschermende parasol
Stoer en sterk
Verhalen van
toen er nog weinig was
Gevormd door de woestijnwind
De afgelopen 60 jaar is de Arava steeds bewoonbaarder gemaakt; stukken land werden en worden gebruikt voor huisvesting en landbouw. Dat vormt een gevaar voor de acaciaboom en ook voor de migratie van miljoenen vogels die over de Arava vliegen – de grootste doorvliegroute van het Midden-Oosten en Europa. De vogels verliezen al veel energie doordat ze naar beneden moeten voor voedsel. Als er dan geen bomen zijn, komt hun leven in gevaar.
Het acacia project
Hila Elbaz, bewoonster van Idan en coördinatrice van het acacia project: ‘De acaciabomen dragen het hele ecologische systeem. Zijn zij er niet, dan is dat een ramp voor de natuur. De bomen zorgen immers voor voedsel voor vogels, insecten en reptielen. Ze beschermen tegen de felle zon en geven schaduw aan mens en dier. We zoeken steeds weer een evenwicht tussen de groei van landbouw en dorpen aan de ene kant, en de natuur aan de andere kant. Dat doen we op een paar manieren.
Evenwicht
Ten eerste is het verboden acacia’s om te hakken. Of ze blijven staan of ze worden verplaatst. Ten tweede zijn er nieuwe aanplantingen: sinds we in 2009 met dit programma zijn gestart, zijn er vierduizend nieuwe acacia’s geplant. Voor de jonge boompjes gebruiken we zaden van de oude bomen. In JNF-kwekerijen worden die uitgezet en gekiemd om vervolgens te worden geplant in hun oorspronkelijke natuurlijke omgeving. En tenslotte werken we hard aan het educatieve gedeelte. Want de jongeren van vandaag zijn de bewoners van de Arava van morgen. We betrekken ouders en kinderen bij het planten van nieuwe bomen. We maken er feestelijke gebeurtenissen van: we planten niet alleen met zijn allen de bomen, maar vertellen ook over de natuur in de woestijn en hoe je daarmee behoort om te gaan.'