“Het is volledig gebaseerd op de leugencampagne van Hamas en het door anderen klakkeloos overnemen van die leugens,” zei Oren Marmorstein, woordvoerder van het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken. “De IAGS heeft niet eens de meest basale taak van onderzoek uitgevoerd: het verifiëren van de informatie.”

Volgens Reuters werd de resolutie gesteund door 86 procent van de IAGS-leden, maar volgens IAGS-lid Sara Brown waren het er slechts 129 van de 500 – dus 25 procent. De resolutie somde een reeks beschuldigingen tegen Israël op: van het begraven van duizenden mensen onder het puin, het aanvallen van artsen, journalisten en hulpverleners, tot het onthouden van voedsel, medicijnen en water aan de bevolking.

“Bovenal heeft de IAGS hiermee een historisch precedent geschapen: voor het eerst beschuldigen ‘genocidewetenschappers’ juist het volk dat zelf slachtoffer van genocide was – ondanks Hamas’ poging tot genocide tegen het Joodse volk, waarbij 1.200 mensen werden vermoord, vrouwen werden verkracht, gezinnen levend verbrand, en Hamas verklaarde dat het doel is om elke Jood te doden. Schandelijk,” aldus Marmorstein.

De resolutie riep Israël op onmiddellijk te stoppen met daden die zouden neerkomen op genocide, oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid tegen Palestijnen in Gaza.

Ook werden lidstaten van het Internationaal Strafhof opgeroepen om hun verplichtingen na te komen, samen te werken met het Hof en personen waarvoor arrestatiebevelen zijn uitgevaardigd, uit te leveren. (Het Strafhof heeft arrestatiebevelen uitgevaardigd tegen de Israëlische premier Benjamin Netanyahu en voormalig minister van Defensie Yoav Gallant.)

Daarnaast drong de resolutie er bij alle staten op aan het internationaal recht te handhaven, inclusief het Genocideverdrag, het Wapenhandelsverdrag en het humanitair recht in relatie tot Israël en “Palestina.”

De academische vereniging verwees ook naar de terreuraanval van Hamas op 7 oktober, die zij “internationale misdaden” noemde. In de resolutie werd Hamas echter niet opgeroepen om de gijzelaars vrij te laten.

Sara Brown, auteur van Gender and the Genocide in Rwanda en regionaal directeur van het American Jewish Committee in San Diego, leverde felle kritiek op zowel de resolutie als het proces waarmee die tot stand kwam.

“Wie zichzelf genocideonderzoeker noemt, zou zich voor deze stemming moeten schamen,” schreef ze op X, als onderdeel van een reeks berichten waarin ze haar afkeer uitte.

“Ik ben al meer dan tien jaar lid van IAGS en kan bevestigen dat het proces van begin tot eind een fiasco was. Wij die tegen de resolutie waren, probeerden onze zorgen voor discussie in te dienen, maar werden door het bestuur tegengehouden,” schreef ze.

Volgens haar was er een virtuele townhall-bijeenkomst beloofd, zoals gebruikelijk is bij controversiële resoluties, maar de voorzitter van de vereniging trok die belofte in.

“De vereniging weigert bovendien bekend te maken wie de auteurs van de resolutie zijn,” voegde ze toe.

“Deze resolutie richt echte schade aan door roekeloos het woord ‘genocide’ te gebruiken voor deze oorlog, en geeft munitie aan mensen die deze resolutie zullen gebruiken om geweld tegen Joden te rechtvaardigen,” aldus Brown.

“De resolutie is onjuist in haar beoordeling van Israëls optreden in Gaza. Ze bevat veel ongefundeerde beweringen, is slecht onderbouwd (met sterk bevooroordeelde, twijfelachtige bronnen), en houdt bewust een vertekende analyse van de oorlog tussen Israël en Hamas in stand,” vervolgde ze.

Anderen wezen eveneens op de bronnen die in de resolutie werden gebruikt, waaronder organisaties die bekendstaan om hun uitgesproken anti-Israëlische houding: Amnesty International; DAWN (Democracy for the Arab World Now), een Amerikaanse NGO die arrestatiebevelen tegen Israëli’s nastreeft; B’Tselem; Human Rights Watch; en de speciale VN-rapporteur voor de mensenrechten in de Bezette Palestijnse Gebieden, Francesca Albanese, die recent door de VS is gesanctioneerd.

De IAGS werd opgericht in 1994 en omschrijft haar doel als het samenbrengen van individuen uit verschillende disciplines met het doel genocide te voorkomen.

Al eerder hebben andere wetenschappers Israël van genocide beschuldigd, met name Omer Bartov, hoogleraar Holocaust- en genocidestudies aan Brown University, in een opiniestuk in The New York Times van 15 juli.

Bartov kreeg veel kritiek van collega’s, onder wie John Spencer, hoofd van de afdeling stedelijke oorlogsvoering aan het Modern War Institute (MWI) van West Point.

“Israël heeft buitengewone stappen ondernomen om burgerslachtoffers te beperken,” zei Spencer, en noemde daarbij: waarschuwingen voorafgaand aan aanvallen, het openen van veilige doorgangen, het annuleren van missies vanwege de aanwezigheid van kinderen en het niet terugvechten onder vuur omdat er burgers gevaar liepen.

Spencer wees er ook op dat “Israël meer humanitaire hulp aan Gaza heeft geleverd dan welk leger in de geschiedenis dan ook aan een vijandige bevolking tijdens een oorlog.”

Eind juli verwierp Israëls nationale Holocaustmuseum Yad Vashem de beschuldigingen van genocide categorisch als “gevaarlijke verdraaiingen” van de historische waarheid die “de nagedachtenis van de slachtoffers onteren” van de nazi-genocide.

Yad Vashem stelt zich “krachtig te verzetten tegen het misbruik van taal die met genocide verband houdt en Holocaustbeelden voor politieke doeleinden door wie dan ook, inclusief wetenschappers en publieke figuren in Israël en daarbuiten,” aldus een woordvoerder tegenover JNS.

Israel Charny, medeoprichter van de International Association of Genocide Scholars, die op 14 december 2024 in Jeruzalem overleed, zei in februari 2024 dat Israël uit zelfverdediging handelde en dat, zelfs bij een staakt-het-vuren, “Israël duidelijk moet maken dat het bereid is om opnieuw massale vernietiging in Gaza uit te voeren in reactie op toekomstige bombardementen of invallen door Hamas.”

“Ik geloof dat Israël de oorlog zo snel mogelijk zou moeten beëindigen,” zei hij. “Maar ik zou aandringen op de voorafgaande vrijlating van de Israëlische gijzelaars, wier ontvoeringen misdaden tegen de menselijkheid vormen.”

Voor de resolutie zijn onder andere bronnen gebruikt van mensenrechtenorganisaties, zoals Amnesty International. In deze podcast gaan we dieper in op mensenrechtenorganisaties en hun strijd tegen Israël. Beluister de podcast hier. 

Deze podcast is ook te beluisteren via Spotify en Apple Podcasts.