Een vriend van mij had al weken geleden zijn vlucht naar Israël geboekt, toen bekend werd dat het misschien mogelijk zou zijn om weer te reizen naar het mooiste landje van de wereld. De afgelopen dagen waren er allerlei geruchten dat het toch niet zou doorgaan. Dit vanwege de verslechterende corona-omstandigheden in Nederland. Dat maakten de voorbereidingen voor hem wat onrustig. Maar hij hield vol en eergisteren was het dan zover.

Hij hield mij gedurende zijn hele reisdag op de hoogte:

‘… Ik kan het niet geloven. Eindelijk weer naar Israël, en dat na zo’n lange tijd...’
‘… Ik sta al een tijd te wachten bij de balie. Het is hier stampend vol. Dat is fijn, want Israël kan toeristen goed gebruiken, maar het zorgt voor een lange wachttijd voor het inchecken...’
‘… Ik ben eindelijk aan de beurt. Er moeten zoveel formuleren ingevuld en gecheckt worden, geen wonder dat het zo lang duurt. Ik miste een gezondheidsverklaring, maar toen bleek dat het computersysteem in Israël dat dit formulier aan moet leveren niet werkte. Waarschijnlijk moet ik het bij aankomst op Ben Goerion alsnog invullen…’
‘… Het is wennen, al die drukte op Schiphol. Ik ben het niet meer gewend om zoveel mensen om me heen te hebben.  Ik voel me wat mensenschuw. Ook blijft het raar om echt iedereen met een mondkapje op te zien lopen… ‘
‘… Eindelijk in het vliegtuig. Er heerst een opgewonden en opgetogen sfeer. Gelukkig hebben we geen vertraging...’

Bijna vijf uur later, vlak voor het landen op Ben Goerion, is hij weer ‘online’.

‘… Ik ben er, ongelofelijk, ik had dit de laatste dagen niet durven hopen…’

En nog geen drie kwartier later.

‘… Ik sta al buiten. Het lijkt alsof nog niet iedereen weet dat je Israël weer in kan, want het was, tegen alle verwachting in, erg rustig op het vliegveld. De paspoortcontrole ging snel en mijn koffer stond al op de band toen ik kwam aanlopen. Vervolgens moest ik, dat is een verplichting voor iedereen die het land binnenkomt, een PRC-test doen. Ook dat was een fluitje van een cent en goed geregeld. Naar mijn gezondheidsverklaring is overigens nooit gevraagd. Nu sta ik buiten op de taxi te wachten die mij naar het noorden brengt. Daar ga ik bij vrienden in quarantaine, maximaal 24 uur of tot wanneer de uitslag van de test binnen is…’

En dan, midden in de nacht, om 3 uur, piept mijn mobiele telefoon.

‘… Je zult het niet geloven, maar de testuitslag is al binnen, negatief. Dus ik ben een vrij mens en kan nu gewoon naar buiten lopen. Mijn vakantie kan beginnen…’

Belangrijk: de regels zowel in Nederland als in Israël veranderen continu. Houd daar rekening mee als u uw reis gaat boeken en blijf steeds een en ander checken.