Sluiten

Zoeken.

Israël en de oneindige oorlog tegen terreur

Door Yochanan Visser - 

22 mei 2023

IDF Gaza

Israëlische tanks aan de grens met Gaza. Foto: Flash90

Het is nu meer dan een week geleden sinds de escalatie tussen Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) en het Israëlische leger (IDF) eindigde in een staakt-het-vuren. Het is nu echter nog steeds niet rustig in het grensgebied met Gaza. Hamas heeft blijkbaar besloten om terug te grijpen op oude wapens tegen Israël en organiseert weer betogingen langs de grens van Gaza. De relschoppers daar gooien Molotovcocktails naar IDF-soldaten en steken autobanden in brand om giftige rookwolken te veroorzaken.

Dan is er de nog altijd gespannen situatie in Judea en Samaria. Iedere dag vinden er daar gewelddadige incidenten plaats, zoals schietaanslagen. De IDF gaat echter onverstoorbaar door met operatie “Golfbreker”, die in april 2022 begon na een reeks terreuraanslagen in Israëlische steden. Deze operatie is erop gericht om de groei van Hamas en PIJ in Judea en Samaria in te dammen.

Dreigementen

Hamas uitte ondertussen loze dreigementen om tijdens Jeruzalemdag, de jaarlijkse herdenking van de hereniging van Jeruzalem in de Zesdaagse Oorlog van 1967, opnieuw met raketbeschietingen te beginnen. De terreurorganisatie in Gaza voerde de druk op Israël weer op voorafgaande aan de feestelijke mars van het centrum van Jeruzalem naar de Tempelberg in de Oude Stad.

De terreurgroep waarschuwde opnieuw tegen “ontheiliging” van de Al-Aqsa moskee. Ook eiste Hamas “compensatie” van Israël, omdat ze niet deelnamen aan de recente escalatie in Gaza. Men wilde dat Israël de beperkingen op Gaza voor het grootste deel zou opheffen en eiste ook meer werkvergunningen voor de Arabieren in de zuidelijke enclave. Uiteraard willigde de regering in Jeruzalem deze eisen niet in, omdat dat het de terreurorganisaties in Gaza alsnog een overwinning zou geven.

Actie in Gaza

Voordat we kijken naar de situatie in Judea en Samaria, nog een aantal opmerkingen over operatie Magen VeChetz (Schild en Pijl). De IDF kwam tijdens die operatie voor het eerst in ruim tien jaar preventief in actie tegen een terreurbeweging. De geplande liquidatie van drie PIJ-commandanten nam nauwelijks een minuut in beslag, zo bleek uit nieuw gepubliceerde gegevens. Deze openingszet van de Israëlische luchtmacht zorgde ervoor dat de PIJ-top opnieuw van zijn belangrijkste militaire leiders werd beroofd. Hetzelfde gebeurde in augustus 2022, toen de IDF ook de top van PIJ liquideerde.

De aanvallen op de gebouwen waar de drie PIJ-commandanten zich schuilhielden, getuigden van een grondige voorbereiding. De Israëlische luchtmacht gebruikte kleine geleide raketten, waarmee slechts de appartementen van de PIJ commandanten werden verwoest, maar de rest van het gebouw niet. Daarna werden binnen korte tijd twaalf strategische belangrijke doelen vernietigd. Daaronder waren wapenopslagplaatsen en een ondergrondse raketfabriek.

Het preventieve karakter van de eerste verrassingsaanval op de PIJ-top en de serie precisieaanvallen die daarop volgden, zou voor herstel van Israëls afschrikkingskracht moeten gaan zorgen. De vraag is echter of dat is gelukt.

Fanatiek

Wie de hele situatie volgt, ziet dat de Palestijnse terreurorganisaties die Israël bedreigen, steeds fanatieker worden. Dit fanatisme wordt niet alleen gevoed door ongebreidelde haat tegen de Joodse staat, maar ook door de uitzichtloze situatie die zowel Hamas, PIJ en de Palestijnse Autoriteit hebben gecreëerd in de gebieden die zij controleren. In Gaza is bijvoorbeeld bijna de helft van de werkende bevolking werkloos en moet zien rond te komen van een maandelijks gift van honderd euro die door de Arabische Golfstaat Qatar wordt uitgekeerd.

In Judea en Samaria is de situatie relatief wat beter, met iets meer dan 13 procent van de bevolking werkloos. Hebron en Jenin in Samaria hebben het hoogste percentage werklozen, bijna 17 procent, terwijl het minimum loon slechts 450 euro is onder de Palestijnse Autoriteit. Deze situatie is een ideale voedingsbodem voor de groei van de Palestijnse terreurorganisaties.

Hezbollah

Dan is er Hezbollah in Libanon, dat zich ook mengde in de spanningen die voorafging aan Jeruzalemdag. De Libanese terreurorganisatie dreigde ook met hernieuwde aanvallen op doelen in Israël wanneer de vlaggenmars op Jeruzalemdag zou doorgaan. Die aanvallen kwamen er uiteindelijk ook niet.

Afgelopen zondag hield Hezbollah echter voor het eerst een openlijke militaire oefening langs de grens met Israël. De troepen voerden raketten en raketwerpers met zich mee. UNIFIL, de vredesmacht van de Verenigde Naties in het grensgebied, had de oefening van Hezbollah moeten voorkomen (volgens resolutie 1701 van de Veiligheidsraad), maar bleef passief. De terreurgroep had de media uitgenodigd om de oefening te aanschouwen en maakte geen geheim van het feit dat men zich voorbereid op oorlog tegen Israel.

Psychologische oorlog

Wat doet de Israëlische regering tegen al deze bedreigingen? Naast het tonen van militaire superioriteit, zoals in Gaza het geval was, is er een psychologische oorlog aan de gang. Het doel van deze oorlog is om te laten zien dat Israël sterk is en een soevereine staat die niet met zich laat sollen.

Itamar Ben-Gvir, de Israëlische minister van Nationale Veiligheid, besloot bijvoorbeeld opnieuw om een bezoek te brengen aan het Tempelplein in Jeruzalem. Zondagmorgen vroeg ging de minister naar het Tempelplein waar hij een krachtige verklaring aflegde. “Ik ben blij om op het Tempelplein te zijn, de meest belangrijke plaats voor het volk van Israël”, zei Ben Gvir, die vervolgens Hamas waarschuwde. “Alle bedreigingen van Hamas zullen niets veranderen, wij zijn de eigenaren van Jeruzalem en van het hele land Israël”.

Het was geen toeval dat Ben-Gvirs partijgenoot Betsalel Smotrich, de minister van Financiën, op dezelfde dag opdracht gaf om fondsen te vinden voor de absorptie van 500.000 Joden in Judea en Samaria. Smotrich hief ook een verbod op voor Israëli’s om te verblijven in Noord-Samaria. Dit verbod was ingesteld in 2005, tijdens de ontmanteling van Joodse dorpen in Gaza en Noord-Samaria.

Dan was er minister van Economische Zaken, Nir Barkat, die in een interview met tv-kanaal 14 zei dat de IDF Iran moet aanvallen. De voormalige burgemeester van Jeruzalem maakte een vergelijking met wat de Verenigde Staten deden met de voormalige Sovjet-Unie, tijdens de zogenaamde Varkensbaai crisis in Cuba in 1962. Net zoals de VS de Sovjet-Unie toen verantwoordelijk hielden voor deze rakettencrisis, moet Israel nu Iran aanpakken, zei Barkat.

De bedoeling van deze acties en uitspraken is duidelijk: Israël zal zich niet laten intimideren door de terroristen en hun sponsor Iran. De vraag is echter of deze boodschap zal worden begrepen door de diverse terreurgroepen en het regime in Teheran.

visser-2

De auteur

Yochanan Visser

Yochanan Visser maakte vanuit Nederland alija naar Israël waar hij Missing Peace oprichtte, een onderzoeksjournalistiekbureau om de werkelijkheid achter de eenzijdige berichtgeving over Israël bloot te leggen. Zijn grondige research...

Doneren
Abonneren
Agenda