Het theater waar het Israëlische leger nog niet actief is geweest is zeer waarschijnlijk Iran, al zijn er een paar incidenten in de Islamitische Republiek geweest die duiden op activiteiten van de Mossas. Een voorbeeld hiervan is een recente cyberaanval op het brandstofdistributiesysteem van Iran.

Mondiaal conflict?

Wanneer we nu goed kijken naar het front dat momenteel het grootste potentieel heeft om de huidige lokale oorlog te veranderen in een regionaal, of zelfs mondiaal conflict, dan is dat het Rode Zeefront.

De oorlog die Israël in Gaza voert krijgt weliswaar de meeste internationale aandacht, maar is in feite een puur lokaal conflict met slechts een kleine potentie om uit te groeien tot iets veel groters. Hamas heeft weliswaar gedreigd om het conflict uit te breiden naar andere landen door middel van terreuraanslagen op Joodse doelen en liquidaties van Israëli’s, maar heeft de middelen niet om te doen wat de Ansar Allah-militie (Houthi's) in Jemen heeft gedaan of nog kan doen.

Daarbij gaat het niet alleen om de wapens die Ansar Allah tot zijn beschikking heeft, maar meer om de mogelijkheden die de Jemenitische militie heeft om met zijn acties een groot conflict uit te lokken.

Wapenarsenaal van Ansar Allah

Laten we eerst eens kijken naar het wapenarsenaal dat Ansar Allah ('Partizanen voor Allah') dank zij uitgebreide hulp van Iran heeft opgebouwd. Naast honderdduizenden lichte wapens zoals automatische geweren die Iran naar Jemen smokkelde, is Ansar Allah in het bezit van langeafstandsraketten, kruisraketten, antischipraketten, antitankraketten en luchtdoelraketten. Ook bezit de Sjiitische militie een groot aantal onbemande vliegtuigen. De meeste wapens werden in onderdelen vanuit Iran naar Jemen gesmokkeld en vervolgens daar geassembleerd. Ansar Allah-strijders werden door leden van de Quds Brigade van de Iraanse Islamitische Garde (IRG) of door Hezbollah personeel getraind en hebben door de langdurige burgeroorlog in Jemen veel gevechtservaring opgedaan.

De UAV’s die Ansar Allah tot nu toe tegen Israël heeft gebruikt hebben een reikwijdte van 2000 kilometer. In het verleden schoot de Jemenitische militie al vier keer een Amerikaanse UAV uit de lucht en heeft aan de lopende band raket- en droneaanvallen op Saoedi-Arabië uitgevoerd.

Ook in de oorlogsvoering op zee heeft Ansar Allah ervaring opgedaan. In januari 2017 viel Ansar Allah met drie op afstand bestuurde kamikazeboten een Saoedisch schip aan. Ook viel de militie, die in feite opereert als een divisie van de IRG, regelmatig schepen aan met geleide raketten, net zoal men dat tot nu toe al meer dan vijftien keer deed in de Rode Zee en de Bab el-Mandabstraat.

Ook Qatar sponsort

Qatar is een andere sponsor van Ansar Allah en heeft sinds 2017, toen het uit de door Saoedi-Arabië gevormde coalitie tegen dezelfde militie stapte, een dubbelrol gespeeld in Jemen. Deze rol lijkt op wat Qatar doet met Hamas en Israël, waar Qatar aan de ene kant Hamas financieel helpt door enorme donaties te maken, en aan de andere kant voor Israël als een ‘eerlijke bemiddelaar’ fungeert in het conflict met Hamas. Het doel van deze bondgenoot van Iran is om verdeling te zaaien, en om zo Iran’s agenda voor het Midden-Oosten en wereld als geheel vooruit te helpen. Qatar leverde ook wapens aan Ansar Allah en hetzelfde geldt voor cash donaties.

We zien dat Ansar Allah de laatste tijd een belangrijke rol speelt in Irans conflict met Israël en met de Verenigde Staten. De leuzen die men tijdens parades van de militie hoort komen overeen met die van de Islamitische Revolutionaire Garde in Iran: "Dood aan Amerika en dood aan Israël en de Joden!". Het laatste hoort men overigens niet in Iran, waar de Joodse minderheid weliswaar wordt geïntimideerd maar wordt getolereerd.

Werelddominantie

De Zaydi Sjia militie in Jemen is voor de Islamitische revolutie, die wijlen ayatollah Ruhollah Khomeini op gang bracht, van specifiek belang vanwege zijn geografische locatie aan de Bab el-Mandabstraat. Khomeini maakte aan het begin van deze revolutie in Iran duidelijk dat het uiteindelijke doel werelddominantie is. Wanneer we ons realiseren dat een aanzienlijk deel van de olietoevoer (7,1 miljoen vaten per dag) naar het Westen, en een behoorlijk deel van de totale wereldhandel (30 procent van de containerhandel) per schip door de Bab el-Mandab gaat, dan is het doel van Iran duidelijk.

Het afsluiten van de Rode Zee bij deze nauwe waterweg heeft niet alleen economische gevolgen voor Israël, Egypte en Jordanië, maar voor de hele wereld. Bab el-Mandab (of Mandeb) betekent 'de poort van rouwen' of 'de poort van tranen'. Momenteel doet de waterweg zijn naam eer aan door de aanvallen die Ansar Allah op vrachtschepen en tankers uitvoert.

Aanvallen op schepen

Tot nu toe heeft Ansar Allah sinds het begin van zijn interventie in de oorlog tussen Hamas en Israël tien schepen aangevallen in de Bab el-Mandab straat. De aanvallen dwongen eerst Israëlische schepen om een omweg via Kaap de Goede Hoop in Zuid Afrika te maken, en daarna tal van andere scheepvaartmaatschappijen.

Deze ernstige escalatie dwong de Verenigde Staten uiteindelijk om maatregelen te nemen, en dit resulteerde vorige week in de oprichting van een internationale maritieme coalitie onder de naam Guardian of Prosperity (beschermer van de welvaart). De coalitie telt, naar verluidt twintig landen, maar bijna de helft daarvan wil niet officieel bekend maken dat men deelneemt aan de actie tegen Ansar Allah en Iran. De reden hiervoor is dat men niet wil worden gezien als partij in het conflict tussen Israël en de Iraanse zogenaamde verzetsas.

De oprichting van de coalitie zorgde klaarblijkelijk voor een koersverandering bij Ansar Allah dat bang was dat de Amerikaanse marine directe aanvallen zou gaan uitvoeren op de militie. De Amerikanen hebben nu maar liefst negen oorlogsschepen in de Rode Zee. Eén daarvan is de USS Dwight Eisenhower, een vliegdekschip dat pal onder de kust van Jemen in de Bab al-Mandab straat gestationeerd is. De USS Mason en USS Carney, twee zogenaamde Arleigh Burke ‘destroyers’ (vernietigers), zijn tot nu toe in staat gebleken om enkele Ansar Allah acties tegen schepen te voorkomen. De twee Amerikaanse oorlogsschepen spelen ook een belangrijke rol bij de verdediging van Israël tegen Ansar Allah drone- en raketaanvallen. Door de acties van de Carney en Mason mislukte het overgrote deel van de aanvallen van de Jemenitische militie op Israël.

Een andere reden voor de afname van Ansar Allah-aanvallen op het scheepvaart verkeer in de Rode Zee was het feit dat vrijwel alle schepen in de Rode Zee hun AIS tracking systeem hadden uitgezet. Op deze wijze werden Iran, dat een spionageschip heeft in de Rode Zee, en Ansar Allah als het ware ‘blind’ gemaakt. Iran begon vervolgens zelf schepen aan te vallen met drones in de Indische oceaan. Tot tweemaal toe werd een schip voor de kust van India geraakt door een Iraanse drone.

Afgelopen dinsdag leek Ansar Allah echter zijn aanvallen op schepen in de Rode Zee te hebben hervat. Een raket uit Jemen trof het schip MSC United dat op weg was naar Karachi in Pakistan.

Dezelfde dag werden er ook tal van drones en drie ballistische raketten op Israël afgevuurd vanuit Jemen. Bijna alle projectielen werden door de Carney en Mason uit de lucht geschoten, en twee drones door de Egyptische marine.

Duidelijke keuze

De wereldgemeenschap zal nu een duidelijke keuze moeten maken en zich moeten realiseren dat de crisis in de Rode Zee meer is dan Ansar Allah tegen Israël. Het gaat hier duidelijk om een poging van Iran om zijn agenda van werelddominantie vooruit te brengen. Tot nu toe lijkt het er echter op dat landen zoals Canada, dat drie officieren voor de staf van de coalitie bij droeg of Duitsland dat tot nu toe niets heeft bijgedragen, hun vingers niet willen branden aan het zich gestaag uitbreidende echte Midden-Oosten conflict.

Iran, dat deze week opnieuw werd betrapt door het Internationaal Atoomagentschap op het uitbreiden van zijn hoog verrijkt uraniumarsenaal, is tot nu toe niet de wacht aangezegd door de internationale gemeenschap. Het wachten is dus op de volgende provocatie van de Islamitische Republiek.