Maar eerst even terugblikken. Tot begin januari zijn we druk in de weer geweest met het leveren van voedselpakketten. In vier plaatsen werd ingepakt en uitgedeeld; dat maakt het allemaal veel praktischer en minder omslachtig.

We zijn net terug van een grote levering in de plaatsen Zaporozhye en Alexandria. In Alexandria brengen we nog niet zo heel lang voedselpakketten. We brachten alles naar een kantoortje, maar onze aandacht werd getrokken door een monument daar vlakbij. Het herinnert aan de 2.572 Joden die er zijn vermoord tijdens de Holocaust.

"Waar is dat dan gebeurd?", vroeg ik aan Diana. "Ergens buiten de stad, in een ravijn?". "Neen", zei ze, "hierachter die dikke muren waar nu een opslagplaats is voor groenten en een bakkerij."

Je fronst toch telkens weer je wenkbrauwen dat er op sommige Joodse massagraven tegenwoordig gewoon bedrijvigheid is. Maar wel goed dat er enkele jaren geleden een herdenkingsmonument is geplaatst, betaald door de stad.

De Joodse ouderen die leven van een armoedig pensioentje in Alexandria zullen dankbaar zijn voor hun voedselpakket van 11 kilogram. Tot begin januari waren de weersomstandigheden ons gunstig gezind: bijna geen sneeuw en temperaturen tot maar -4 graden. Wel moet je lange stukken slecht wegdek trotseren wanneer je de hoofdwegen verlaat, dus dat betekent met veel geduld stapvoets verder rijden.

De verzoeken voor nog meer leveringen van voedselpakketten bereiken ons nu vlotjes, dus we gaan een nieuwe bestelling plaatsen bij de groothandel. We laten dan zo'n 44.000 kilogram leveren in vier plaatsen. Dan kan onze hulpverlening doorgaan om Joodse ouderen in nood te voorzien van één of meerdere voedselpakketten!

We horen het telkens opnieuw: "Bedankt voor jullie voortdurende hulp! Ook in deze coronatijden blijven jullie maar steeds doorgaan en denken jullie niet aan jezelf."

De stookkosten hier zijn sinds 1 januari gestegen met maar liefst 14%. Inderdaad: het zijn drukke tijden, geen quarantaine voor ons! Ook is het goed dat we vooral lokale jongeren nu kunnen inzetten om te helpen met het inpakken van de voedselpakketten.

Niet altijd zie je lachende gezichten als de mensen een voedzaam voedselpakket ontvangen, maar we krijgen nadien wel altijd veel dankbare reacties. Ook een vers in Spreuken 14:31 sprak me erg aan:

'Wie een geringe onderdrukt, smaadt diens Maker, maar wie zich over een arme ontfermt, eert Hem.'