Sluiten

Zoeken.

Het regent water en raketten in Israël

Door Joanne Nihom - 

22 januari 2021

F210120TN104

Heftige regenval in Israël zorgt voor overstromingen. Foto: Tomer Neuberg/Flash90

De afgelopen twee jaar was er sprake van een bovengemiddelde regenval in Israël. De hydrologische dienst kondigde al aan dat het land de laatste dertig jaar niet zo’n enorme regenval heeft meegemaakt.

Heftige regenval

Door de coronacrisis zou je bijna vergeten dat er ook nog andere belangrijke dingen in Israël gebeuren. Het land ging de afgelopen dagen gebukt onder een gigantische hoeveelheid regen. Paden in ons dorp veranderden in krachtige rivieren. De buien waren af en toe zo hard en hevig dat de grond het niet meer aan kon. Maar, en dat is het bijzondere in dit land, na twee dagen en nachten hevige regen, was de hemel plotseling weer blauw en zorgde een nog bleek zonnetje voor aangenaam weer.

Het meer van Galilea steeg afgelopen week met 3,5 centimeter. Voor het grote oppervlak van het meer een enorme hoeveelheid. Op de Hermon in het uiterste noorden van het land ligt al een paar dagen sneeuw, niet ongewoon in deze tijd van het jaar. Het is dan ook een favoriet skioord, maar vanwege de coronacrisis, excuses dat het woord toch nog even valt, is het afgesloten voor bezoekers.

Na twee dagen en nachten hevige regen was de hemel plotseling weer blauw en zorgde een nog bleek zonnetje voor aangenaam weer.

Gaza

Maar niet alleen het weer is in het nieuws. Langs de grens met Gaza regende het de afgelopen dagen ook, alleen geen waterdruppels, maar raketten. Soms is het dagelijks, soms wekelijks... Heel, heel soms, tijden niet. Maar de dreiging is er altijd. Voor de bevolking een continue angstfactor. Voor de kinderen die er wonen nooit een rustig moment. Want ‘het kan altijd gebeuren’.

In 2006 met de Tweede Libanon oorlog, woonde ik net een half jaar in het noorden van Israël. De grens met Libanon kan ik bij helder weer zien, vanuit het dorp waar ik woon. Voor mij was dit de eerste keer dat ik zo’n bedreiging meemaakte. Het afgaan van sirenes, rennen voor mijn leven naar de schuilkelder…

Dit is inmiddels vijftien jaar geleden. Nog steeds krijg ik van sommige geluiden een angstreactie. Ik schrik, voel het in mijn lichaam en realiseer me pas een paar minuten later dat het een vliegtuig, een vogel of iets anders onschuldigs was. Een trauma dat misschien wel nooit overgaat.

Steeds als ik de verhalen hoor en lees van de bewoners aan de grens met Gaza moet ik aan die tijd in 2006 terugdenken. Moge het voor de bewoners op een dag ook een herinnering worden. Het wordt zo langzamerhand tijd.

joannenihom-cirkel

De auteur

Joanne Nihom

Onze journaliste Joanne Nihom woont al enige jaren in Israël. “Israël is voor mij thuiskomen, onderdeel zijn van een ongelofelijke uitdaging. Israël is voor mij het land, de zee, de...

Doneren
Abonneren
Agenda