Van soldaat naar officier

In de jaren dertig diende Yoffe in de Special Night Squad, een Joodse eenheid onder leiding van de christelijk-zionistische Britse generaal Orde Charles Wingate. Onder het bevel van deze opstandige Brit voerde de eenheid gewaagde operaties uit tijdens het vallen van de avond om de acties van Arabische opstandelingen te dwarsbomen.

Yoffe speelde een belangrijke rol in veel van Israëls oorlogen. Na de Onafhankelijkheidsoorlog waarin hij bataljonscommandant op de Golanhoogten was, leidde hij jarenlang een officiersschool. Tijdens de zesdaagse oorlog voerde hij het bevel over vier brigades aan het Egyptische front. Hij en zijn soldaten trokken gewaagd door terrein dat zo zwaar was dat het niet eens door de Egyptenaren werd bewaakt omdat ze dachten dat tanks hier onmogelijk konden oversteken. Door Avrahams moed en durf werden de Egyptenaren verhinderd om versterkingen op te roepen en binnen slechts zes dagen won Israël een oorlog die het aanzien van de geschiedenis veranderde.

Van officier naar archeoloog

Net als Yigal Yadin, de tweede stafchef van Israël, had ook Yoffe een hartstochtelijke interesse in archeologie. Nadat Yadin beroemde opgravingen had uitgevoerd in Masada, deden de twee mannen mee aan archeologische opgravingen in een grot in de woestijn van Judea. Daar ontdekten ze de legendarische Bar Kochva-brief, een van de belangrijkste vondsten voor het bestuderen van het land Israël van de tweede eeuw.

Na tientallen jaren gevochten te hebben, legde Yoffe zijn wapens neer en werd hij directeur-generaal van de autoriteit voor natuurreservaten. Een nieuwe missie vervulde hem met evenveel doel als welke militaire strijd dan ook. Krachtig begon hij de wereld af te speuren naar het zeldzame damhert in de hoop er een paar naar Israël te brengen.

Op zoek naar het damhert

Sinds de stichting van de staat heeft Israël er gretig naar gestreefd inheemse dieren en dieren die in de Bijbel genoemd worden naar het land terug te brengen. Successen zijn onder meer de struisvogel, de oryx en de vale gier. Wat betreft de identificatie van het damhert als het authentieke Bijbelse hert, waren er onder geleerden twee meningen gebaseerd op de Septuaginta en de Vulgaat-vertalingen van de Hebreeuwse Bijbel. De meest populaire mening geloofde dat dit het echte Bijbelse hert was, terwijl de minderheidsopvatting het tegendeel beweerde. Yoffe was een van degenen die dit standpunt deelden, en hij wilde ook werkelijk actie ondernemen.

Hij vond het damhert in Iran.

Het is nu veertig jaar geleden, toen Israël op goede voet stond met het toenmalige Perzië, dat Yoffe contact opnam met de broer van de sjah met de vraag om twee damherten te kopen. In ruil daarvoor bood hij de Perzische edelman de kans om op de grote steenbok in de Negevwoestijn in Israël te jagen.

De tijd drong. Dit gebeurde namelijk allemaal op de vooravond van de Islamitische revolutie en in het geval van een staatsgreep zouden banden met Israël onmogelijk zijn. Het was op het nippertje dat Yoffe erin slaagde om de damherten te redden, ze naar Israël te brengen en ze in het wild vrij te laten op de berg Karmel. Later werden zes jongen geboren en vrijgelaten om door de valleien rond de bergen van Jeruzalem te zwerven. Toen in de jaren negentig brand uitbrak op de berg Karmel waardoor hectares bomen en wilde dieren verwoest werden, drongen de damherten zich opeen op een open plek waardoor ze het overleefden.

Als nieuwsgierig archeoloog, dappere krijger en een man die buiten de kaders dacht, bracht Yoffe een opmerkelijke bijdrage aan zijn land. Men kan alleen maar hopen dat Yoffe ergens in de toekomst tevreden zal zijn dat het Bijbelse damhert na millennia weer door zijn land trekt.