Het Europese parlement bemoeide zich vorige week weer met de Palestijnse kwestie en kwam tot de conclusie dat de inkomende nieuwe Israëlische regering zijn toewijding aan de zogenaamde tweestatenoplossing voor het Palestijns Israëlische conflict moet herbevestigen. Het heropstarten van het vredesproces, dat al sinds 2008 feitelijk dood is, moet verder gebeuren onder leiding van een Europese diplomaat, vindt een meerderheid van Europese parlementariërs.

Het was voor het eerst sinds 2017 dat de Europese Unie een resolutie aannam waarin “niet aflatende steun voor een oplossing van het conflict via directe onderhandelingen en gebaseerd op de lijnen van 1967” werd bevestigd. De resolutie sprak verder over “twee soevereine democratische staten die naast elkaar in vrede en gegarandeerde veiligheid” zouden moeten leven. Ook zouden de beide staten Jeruzalem als hoofdstad moeten krijgen en de internationale wetten moeten respecteren, volgens de resolutie van het Europese parlement.

SGP parlementariër ziet het anders

Bert-Jan Ruissen is een SGP parlementariër in het Europese parlement en vicevoorzitter van de interparlementaire commissie voor EU-relaties met Israël. Hij was het duidelijk oneens met de resolutie. Ruissen zei “dat het niet aan de EU is om aan Israël en de Palestijnen de uitkomst van hun noodzakelijke vredesonderhandelingen te dicteren”. Volgens de SGP parlementariër zou de uitkomst van eventuele vredesonderhandelingen niet noodzakelijk de zogenaamde tweestatenoplossing moeten zijn. De EU “zou er beter aan doen om zich te richten op het bevorderen van een klimaat waarin opnieuw ruimte zou worden gecreëerd voor conversatie”, verklaarde Ruissen.

Wanneer we nu naar de huidige situatie op de grond in Israël kijken, dan zullen we zien dat de EU-parlementariërs die voor de resolutie stemden, geheel buiten de werkelijkheid lijken te staan.

Terreurgolf en de Ribat voor Allah

Ten eerste is er al sinds maart sprake van een terreurgolf van Palestijnse zijde die gevoed wordt door het idee dat Israël uiteindelijk zal instorten, wellicht niet op militair gebied maar in de zin van standvastigheid en het hooghouden van het publieke moreel. In reactie op deze huidige terreurgolf hebben het Israëlische leger, de grenspolitie en de binnenlandse geheime dienst Shin Beth de operatie ‘Golfbreker’ gelanceerd tegen de Palestijnse terreurgroepen. Er is sprake van een zogenaamd lage intensiteit conflict waarbij bijna dagelijks doden vallen te betreuren. De EU benadering getuigt nog altijd van een geloof in de zogenaamde land voor vrede formule. Helaas is deze formule al lang achterhaald zoals ook bleek uit de gebeurtenissen in Gaza na de volledige Israëlische terugtrekking uit het gebied dat in 1967 werd veroverd op Egypte tijdens de Zesdaagse Oorlog. Het conflict tussen de Palestijnse Arabieren en Israël is een religieuze oorlog, een zogenaamde ‘Ribat voor Allah’, de verdediging van Islam door middel van Jihad dat in deze context ‘heilige oorlog’ betekent. Dit is ook door Arabische waarnemers en leden van het Palestijnse leiderschap bevestigd.

De nieuwe regering en zijn beleid

De timing van de EU resolutie is veelzeggend en heeft direct te maken met de zorg in Europa en de Verenigde Staten over de vorming van een rechts religieuze regering in Israël. Deze regering zal Benjamin Netanyahu opnieuw aan de macht brengen maar deze keer met exclusief religieuze partners. De belangrijkste daarvan is de Religieus Zionistische Partij van Betsalel Smotrich en Itamar Ben Gvir die 14 zetels won bij de Knesset verkiezing op 1 november jl. Deze partij heeft bedongen dat het portefeuilles krijgt die invloed zullen hebben op de interne nationale veiligheid in Israël en op kwesties die te maken hebben met Israël’s aanwezigheid in Judea en Samaria. Smotrich en Ben Gvir zijn voor het annexeren van deze gebieden in het hartland van de Joodse staat. Formateur Netanyahu heeft echter al aangegeven dat hij verantwoordelijk blijft voor het totale regeringsbeleid.  De leider van de Likoed partij heeft eerder bewezen dat hij kijkt naar de internationale houding ten opzichte van annexatie van delen van Judea en Samaria. Toen de regering van Donald Trump indertijd een geheel andere benadering ten opzichte van het conflict met de Palestijnse Arabieren adopteerde, bleef Netanyahu voorzichtig in zijn acties richting het implementeren van Israëlische soevereiniteit over delen van Judea en Samaria alsmede de Jordaanvallei.

Geen nieuw vredesproces

Onder de aankomende regering zullen er echter zeer waarschijnlijk geen nieuwe vredesprocessen met het huidige Palestijnse leiderschap worden gelanceerd. Ook is het duidelijk dat voor de nieuwe regering de zogenaamde tweestatenoplossing geen optie is. Netanyahu heeft al laten doorschemeren dat hij een terugkeer naar de zogenaamde ‘Trump doctrine’ wil. Onder deze doctrine werd succesvol geprobeerd om Arabische staten zover te krijgen om vrede met Israël te sluiten zonder de aloude link naar de Palestijnse kwestie. Nu zal Netanyahu vooral proberen om vooral Saoedi-Arabië binnen de zogenaamde Abraham akkoorden te krijgen. Daartoe riep de huidige kabinetsformateur de Amerikaanse regering al op om zijn relaties met het olierijke koninkrijk te herzien en te verbeteren. Onder Netanyahu zal opnieuw de zogenaamde economische vrede met de Palestijnse Arabieren voorop staan. Dit wil zeggen geen grandioze processen over vrede maar het stap voor stap verbeteren van de levenscondities van de Palestijnse Arabieren.

Wat willen de Palestijnse Arabieren

Of dat zal inderdaad zal lukken hangt voor een groot deel af van wat de Palestijnse Arabieren zelf doen. Tot nu toe is er geen sprake van het matigen van de houding tegenover Israël of het idee van onderhandelingen met de Joodse staat. Integendeel een meerderheid van het Palestijnse publiek wil dat er meer terroristische activiteit komt en dat er nieuwe terreurgroepen zoals ‘de Leeuwenkuil’ worden opgericht. De Leeuwenkuil was verantwoordelijk voor een flink aantal schietaanslagen in vooral Samaria over de laatste periode. Een grootscheepse militaire actie door elite eenheden van de IDF leek in November een einde te hebben gemaakt aan de activiteiten van de nieuwe terreurorganisatie. Vorige week bleek echter dat Leeuwenkuil, dat zijn hoofdkwartier in de stad Nablus (het Bijbelse Shechem) heeft, zich heeft hergroepeerd. Een vijftigtal zwaarbewapende leden van de organisatie hield een militaire parade in de ‘kasbah’ van Shechem, en kondigde aan dat de strijd tegen Israël onverminderd zal doorgaan.

Meer dan tweederde, 72 procent, van de Palestijnse Arabieren wil de vorming van deze nieuwe terreurgroepen zien. Zevenentachtig procent van hen zijn fel tegen de arrestatie van deze terroristen door de Palestijnse Autoriteit, zoals dat eerder gebeurde met leden van de Leeuwenkuil.

Dan is er verder nieuws voor de EU-parlementariërs over de door hen gewenste hernieuwde onderhandelingen over de tweestatenoplossing. Slechts 22 procent van de Palestijnse Arabieren zijn voor hernieuwde onderhandelingen met Israël over de vorming van de door de EU gewenste twee staten. Negenenzestig procent van de Palestijnse Arabieren zijn verder van mening dat de tweestatenoplossing passé is. Dit zijn de resultaten van een nieuw opinieonderzoek van het Palestinian Center for Policy and Survey Research (PSR) dat vorige week dinsdag werd gepubliceerd.

Het lijkt er dus op dat het nieuwe EU vredesinitiatief een doodgeboren kind is.