Een direct front met Iran

De auteurs van het document vermoeden ook dat het Jordaanse leger zou kunnen deelnemen aan de aanval van Iran. Dat lijkt echter zeer onwaarschijnlijk omdat Jordanië de militaire middelen niet heeft om een bedreiging te vormen voor de IDF. Wat zou kunnen is dat het Jordaanse leger wordt meegetrokken in de oorlog op het moment dat Israël in echte problemen komt. In ieder geval is er genoeg support voor actie tegen Israël in Jordanië waar de bevolking bijna tachtig procent Palestijnse Arabieren is.

Wie kijkt naar de ontwikkelingen in Israëls campagne tegen Iran in Syrië kan niet aan de indruk ontkomen dat de auteurs van het thuisfront commando van het Israëlische leger het waarschijnlijk bij het rechte eind hebben. Vooral de laatste week van december liet een toename van de Israëlische operaties tegen Iran in Syrië zien. In feite kan men stellen dat Israël nu een direct front heeft met Iran in het door oorlog geteisterde land, zoals we zullen zien. Dat front zou de enige echte bedreiging voor Israëls voortbestaan kunnen worden wanneer Hezbollah simultaan zijn echte militaire potentieel gaat gebruiken. Tot nu toe heeft Hezbollah zich beperkt tot aanvallen op het grensgebied in Israël en sporadisch op de steden ten noorden van Haifa. Ook heeft de Libanese terreurgroep maar een beperkt deel van zijn wapens gebruikt, voornamelijk mortiergranaten, drones en korte afstandsraketten.

De levering van wapens

Iran is al jaren bezig met het opbouwen van een goed bewapende  strijdmacht in Syrië en bepaalt de gang van zaken in een aanzienlijk deel van het  Syrische grondgebied. Dit was al zo toen Qassem Soleimani de commandant was van de Quds Brigade van de Islamitische Revolutionaire Garde (IRG). Soleimani was verantwoordelijk voor de aanleg van een zogenaamde landbrug die van de grens tussen Iran en Irak naar de Syrische Golanhoogvlakte loopt. Als onderdeel van de aanleg van deze landbrug werd nabij de grensstad Al-Bukamal op de Syrische Irakese grens de Imam Ali basis gebouwd. Dit is een groot militair complex met vele ondergrondse faciliteiten. De grensovergang bij Al-Bukamal werd speciaal voor de landbrug gebouwd, en werd in 2019 geopend.

De geliquideerde Quds commandant was ook verantwoordelijk voor het overbrengen van Sjiitische milities van Afghanistan, Iran en Pakistan naar Syrië. Soleimani ontwierp tevens de ‘ring van vuur’ strategie die nu op Israël wordt losgelaten. In de tijd dat Soleimani commandant was van de Quds Brigade, werden wapens bestemd voor Hezbollah en de Sjiitische milities voornamelijk via de landbrug geleverd totdat de konvooien werden aangevallen door ISIS, of door de IAF (Israel Air Force, De Israëlische Luchtmacht). Daarna begonnen Iraanse burgerluchtvaartmaatschappijen zoals Mahan Air, dat eigendom is van de Iraanse Revolutionaire Garde, via de lucht de wapens te leveren naar de luchthavens van Damascus en Aleppo (Halab). De Israëlische reactie op deze ontwikkeling was het bombarderen van de startbanen van deze luchthavens. Deze IAF aanvallen namen in hevigheid en frequentie toe nadat de huidige oorlog begon op zeven oktober jl. Het is nu zo dat iedere keer dat de startbanen zijn gerepareerd er weer nieuwe IAF bombardementen worden uitgevoerd zodat er geen vliegtuigen kunnen landen.

Iran heeft eerder ook geprobeerd om via zee wapens te leveren aan zijn bondgenoten in Syrië en Libanon. Daartoe werd in 2019 de haven van Latakia geleased van het regime van Bashar al-Assad. Wapenleveranties via zee zijn echter riskant omdat de reis vanuit Iran lang is en schepen zich relatief langzaam bewegen.

Vanwege de Israëlische superioriteit in de lucht en op inlichtingengebied begon Iran later om raketten en andere wapens gedemonteerd te leveren. Zo werd bijvoorbeeld al in 2019 ontdekt dat Iran GPS kits, om simpele raketten om te bouwen naar geleide wapens, smokkelde via koffers op burgervliegtuigen. Hezbollah gebruikte deze kits om een gedeelte van zijn voorraad van 14.000 Zelzal 2 raketten om te bouwen.

De meervoudige frontenoorlog

Nu de lang geanticipeerde meervoudige frontenoorlog is begonnen, probeert de IAF om ieder wapentransport vanuit Iran te voorkomen. Ook werden er acties uitgevoerd die tot doel leken te hebben om de commandostructuur van de Quds Brigade te ontregelen via liquidaties. De luchtaanval op de luchthaven van Damascus vorige week donderdag had een tweeledig doel. Ten eerste het vernietigen van de startbaan, en ten tweede het liquideren van commandanten van de Iraanse Revolutionaire Garde en van de door Iran gesponsorde milities in Syrië. De elf commandanten waren voor een vergadering in Damascus toen zij door Israëlische gevechtsvliegtuigen werden gedood met raketten. In dezelfde week werd de Quds commandant, verantwoordelijk voor de levering van wapens aan Hezbollah en de milities in Syria, tijdens een IAF aanval gedood. De Quds commandant Sayyed Razi Mousavi werd op een boerderij nabij Damascus beschoten met raketten. Zijn dood leidde tot een reeks van bedreigingen door leden van het regime van Ayatollah Ali Khamenei die beloofden dat Israël een “zware prijs” zou gaan betalen voor de liquidatie van de topcommandant. Mousavi was het hoofd van unit 2150 van de Quds Brigade en deze unit is belast met logistieke taken, zoals het verdelen van wapens en het onderbrengen van families van Quds commandanten.

Afgelopen zaterdag voerde de IAF opnieuw luchtaanvallen uit op Iraanse Revolutionaire Garde doelen in Syrië,  dit keer op de Imam Ali basis in Al-Bukamal in oost Syrië. Er zou ook een konvooi met militieleden zijn aangevallen en een wapendepot dat recentelijk was gevuld met raketten. Bij de aanval kwamen negentien soldaten van de op Iraanse Revolutionaire Garde om. Eerder hadden Amerikaanse gevechtsvliegtuigen in hetzelfde gebied een aanval uitgevoerd waarbij vier Hezbollah terroristen werden gedood. Dat was opmerkelijk want de Amerikanen zijn tot nu toe zeer terughoudend geweest bij hun reacties op de aanvallen van door Iran gesteunde milities in Syrië en Irak. In december alleen werden er dertig aanvallen uitgevoerd op Amerikaanse troepen in Iran en Syrië.

De preventieve maatregelen van Israël

Het lijkt er dus sterk op dat Israël preventieve maatregelen heeft genomen om de voorbereidingen van Iran op het openen van een massief front in Syrië te frustreren. Iran, op zijn beurt, voert de druk op Israël voornamelijk op via de nieuw gevormde terroristische organisatie ‘Het Islamitische Verzet in Irak’. Deze verzameling milities die voorheen opereerde binnen de Hashd al-Sha’abi paramilitaire tak van het Irakese leger was verantwoordelijk voor drie drone aanvallen op Israël in december. Op 31 december werden er verder opnieuw twee onbemande kamikaze vliegtuigen naar Israël gevlogen. Eén van de twee vliegtuigen ontplofte in een open veld nabij de stad Katzrin op de Golan Hoogvlakte en de andere werd door de IAF onderschept boven Jordanië. De aanval met de drones werd gevolgd  door raketaanvallen op de Golan Hoogvlakte op zondagavond en maandagnacht. In totaal werden er zeven raketten afgeschoten op de Golan vanuit Syrië. De IDF beantwoordde deze raketaanvallen onmiddellijk met artillerievuur op de plaatsen waarvandaan de raketten waren gelanceerd. De IAF voerde verder luchtaanvallen uit op doelen van het Syrische leger. Ook werden er pamfletten uitgestrooid boven het grensgebied in Syrië waarin het Syrische leger werd gewezen op de verantwoordelijkheid voor iedere agressie tegen Israël. In de nacht van maandag op dinsdag bombardeerde de IAF verder opnieuw doelen nabij Damascus. Nadere informatie over deze aanval ontbreekt momenteel. De meeste IAF activiteiten boven het noorden van Israël voltrekken zich nu boven de Golan Hoogvlakte, een andere teken dat het leger zich bewust is van de toenemende dreiging vanuit Syrië.

Dan is er de Verenigde Staten die zich tegelijkertijd meer bewust lijken te worden van het regionale karakter van de huidige oorlog en het gevaar dat Iran vormt voor de Amerikanen en de vrije wereld. Zowel in Syrië, Irak maar ook aan het Rode Zee front zijn de Amerikanen nu meer assertief en aarzelen ze niet langer om hun militaire kracht te gebruiken. In de Rode Zee werden op 31 december 10 Ansar Allah terroristen gedood door Amerikaanse oorlogsschepen tijdens een aanval met vier speedboten op een containerschip van de Deense maatschappij Maersk. Tegelijkertijd bereidden de Amerikanen samen met het Britse leger offensieve acties voor tegen Ansar Allah op het grondgebied van Jemen. Een Brits oorlogsschip kwam al in actie tegen de Ansar Allah agressie en de Britse Minister van Defensie dreigde op zondag met directe militaire actie tegen Ansar Allah in Yemen. Ansar Allah toonde zich echter niet geïntimideerd en viel op dinsdagochtend vroeg een Amerikaanse oorlogsschip aan in de Rode Zee met kruisraketten. De projectielen misten echter hun doel. Ook hier ontbreekt gedetailleerde informatie. Ansar Allah zelf is gestopt met het posten van updates over zijn eigen acties op de website van de terreurorganisatie.

De oorlog tegen Israël die begon met een aanval van Hamas op zeven oktober 2023, lijkt nu dus aan het uitgroeien tot een conflict tussen Iran en de vrije wereld.