Ontmoeting in Duitsland

Vorige week vond er een ontmoeting plaats in Duitsland tussen de Israёlische minister van Buitenlandse Zaken, Gabi Ashkenazi, en zijn collega van de Verenigde Arabische Emiraten (VAE), Abdullah Bin Zayed. De twee ministers ontmoetten elkaar samen met Heiko Maas, de Duitse Minister van Buitenlandse Zaken, en bezochten het Holocaustmonument in Berlijn.

Het was de eerste ontmoeting op hoog niveau sinds Israёl en de VAE een vredesakkoord sloten en de symboliek van Bin Zayeds bezoek aan het Holocaustmonument was dat de VAE het Israёlische narratief ‘nooit weer’ nu erkent en de noodzaak van een Joodse staat in het Midden-Oosten accepteert.

Het feit dat Duitsland de ontmoeting tussen Ashkenazi en Bin Zayed faciliteerde was een klap in het gezicht van de Palestijnse leiders, die stug doorgaan in hun afwijzing van de toenadering tussen Israёl en sommige Arabische landen. Duitsland is een leidende natie in de EU en stond altijd aan de kant van de Palestijnse Arabieren, net zoals de meeste EU-lidstaten.

Saoedi-Arabië

In dit opzicht is het ook belangrijk te vermelden dat Saoedi-Arabiё nu ook een andere houding lijkt aan te nemen ten opzichte van de Palestijnse Arabieren.

Vorige week gaf prins Bandar, een belangrijk lid van het Saoedische Koningshuis, een interview. Hij sprak over de scherpe kritiek die Palestijnse leiders uitten na de plechtigheid in het Witte Huis in Washington, waar de vredesakkoorden tussen Israёl, de VAE en Bahrein werden ondertekend.

De prins toonde zich geschokt over wat deze twee Palestijnse leiders hadden gezegd na de ondertekening van de vredesakkoorden en noemde de kritiek geheel onacceptabel. “De woorden ‘verraad’ en ‘een mes in de rug van de Palestijnse nationale zaak’ die deze leiders uitten zijn meer van toepassing op de interne Palestijnse machtsstrijd”, zei prins Bandar.

Geen vrede met Palestijnse Arabieren

Prins Bandar bevestigde dat er voor het leiderschap in Saoedi-Arabië geen verandering is in de ingenomen positie dat de Palestijnse Arabieren hun eigen staat verdienen. Hij onderschreef wel de Israëlische positie dat de Palestijnse Arabieren nooit een kans missen om een mogelijkheid voor vrede met Israël te bereiken om zeep te helpen.

Hij gaf als voorbeeld de collaboratie van de eerste Palestijnse leider Haj Amin al-Husseini met Adolf Hitler voor de oprichting van de staat Israёl en de collaboratie tussen voormalig PLO leider Yasser Arafat met de Irakese dictator Saddam Hoessein tijdens de eerste Golfoorlog in 1991.

Tijd voor de waarheid

De Saoedische leider riep daarna de talloze pogingen in herinnering om Palestijnse eenheid te bereiken. Deze pogingen kwamen nadat Hamas op een gewelddadige wijze een eind maakte aan het PA-bestuur over Gaza en zei dat de Palestijnse leiders elkaar keer op keer in de rug staken.

Prins Bandar zei daarna dat het tijd was om de waarheid te zeggen over het Palestijnse leiderschap. Zij hebben maximale steun gekregen van Arabische landen zoals Egypte en Saoedi-Arabiё, maar het Palestijnse volk heeft daar nooit van. Nu hebben zowel Hamas als de PA een verbond gesloten met de vijand van de Golfstaten, namelijk met Iran.

De prins ging daarna verder met het opnoemen van een lange lijst van strategische blunders die de Palestijnse leiders en Arabische leiders maakten in het conflict met Israёl. Bijvoorbeeld het oproepen van de Palestijnse bevolking om te vluchten uit hun huizen voordat de Onafhankelijksoorlog in 1948 begon.

Bandar onthulde ook dat Yasser Arafat hem had verteld dat tijdens de onderhandelingen over een definitief vredesakkoord in 2000 op Camp David de toenmalige Syrische President Hafez al-Assad had gedreigd om de Palestijnse leider te vermoorden wanneer hij de voorstellen voor vrede zou accepteren.

Kritiek op het Palestijnse leiderschap

Hij zei echter ook dat Arafat regelmatig loog over de stand van zaken in de onderhandelingen over een vredesakkoord op Camp David. De toenmalige Amerikaanse President Bill Clinton had dit bevestigd. Clinton vertelde Bandar ook dat hij erin was geslaagd om de Israёlische premier Ehoed Barak te overtuigen dat hij de voorstellen voor vrede met de Palestijnse Arabieren moest accepteren.

Prins Bandar was niet de enige in de Arabische wereld die hevige kritiek uitte op het Palestijnse leiderschap. Duizenden Arabieren gebruikten de sociale media om hun frustratie te uitten over het Palestijnse leiderschap.

De PA-leiders proberen nu de schade in de betrekkingen met de Arabische Golfstaten te beperken door niet op de voorgrond te treden. Ze roepen Palestijnse burgers op om geen vlaggen meer te verbranden van de VAE en Bahrein.

Een anonieme PA-functionaris vertelde een verslaggever van The Jerusalem Post dat er sprake is van een ongekende crisis in de Palestijnse relaties met sommige Arabische landen. Ook vertelde hij dat het taboe op het schrijven van negatieve artikelen over de Palestijnse leiders en positieve over Israёl nu doorbroken is.

Mohammed bin Salman

Andere Palestijnse commentatoren zeggen dat het PA-leiderschap nu zeer voorzichtig is in het uiten van kritiek op vooral Saoedi- Arabiё, omdat dit zou kunnen eindigen in normalisatie in de betrekkingen met Israёl. Het is algemeen bekend dat kroonprins Mohammed bin Salman een ander standpunt inneemt over de kwestie van normalisatie in de betrekkingen met Israёl dan zijn vader, koning Salman. Bin Salman is echter de de facto leider van Saoedi-Arabiё, omdat zijn vader naar verluidt medische problemen heeft en amper in staat is om te werken.

Wanneer Bin Salman inderdaad de betrekking met Israёl zal normaliseren zal dit de doodsteek zijn voor de relaties tussen de Palestijnse Arabieren met de rest van de Arabische wereld. In dat geval zullen Turkije en Iran de rol overnemen van de Arabische landen en zal het conflict met Israёl gevaarlijk kunnen escaleren.