Malka Shamir

Malka zet zich al jaren in voor de Israëlische gemeenschap, onder andere als docent Engels voor kansarme meisjes uit de Bedoeïengemeenschap in het zuiden van Israël, waardoor zij een grotere kans maken op een beter leven. Voor Malka zijn de jonge vrouwen haar rozen, zij zorgt dat ze bloeien.

Voor mij is haar onderscheiding extra bijzonder, want Malka staat uitgebreid in mijn boek Over Grenzen. Ik bezocht haar school in het zuiden en sprak met haar. Malka is geboren in Nederland en een dochter van oorlogsoverlevenden. Op vijftienjarige leeftijd immigreerde zij naar Israël en vestigde zich in het zuiden van het land, in Omer, waar zij vier kinderen kreeg en inmiddels ook vele kleinkinderen heeft.

Inzet voor Bedoeïenenmeisjes

Malka is een gepassioneerde vrouw. Het was prachtig om haar aan het werk te zien. Hier een paar regels uit mijn boek:

Iedere vrijdag komen honderdtwintig jonge Bedoeïenenvrouwen, in de leeftijd van zestien tot achttien jaar, samen om te leren. Het is een project van Stichting Alnuhud, die een driejarig programma verzorgt, waarbij de jonge Bedoeïenendochters worden voorbereid op een hogere opleiding na hun middelbare school. De lessen en de begeleiding helpen ze een balans te vinden in de twee werelden waarin ze leven: de traditionele Bedoeïenencultuur en een modern bestaan. Dat gaat niet van de ene op de andere dag.

‘Steeds meer Bedoeïenenmeisjes volgen hogere opleidingen, wat ten goede komt aan hun gemeenschap,’ aldus Malka. ‘De jonge vrouwen leiden een allesbehalve eenvoudig bestaan. Aan de ene kant zitten ze gevangen in een web van vetes, traditionele regels en het autoritaire gezag van vaders en echtgenoten. Aan de andere kant willen ze leren, waardoor ze te maken krijgen met andere waarden en normen, en andere culturen leren kennen.

Bedoeïenenvrouwen mogen hun dorp officieel niet uit, tenzij onder begeleiding of in groepjes met elkaar. In samenspraak met hun families worden de jonge vrouwen iedere week door een bus opgehaald en weer thuisgebracht. Dat de stichting dit voor elkaar heeft gekregen, is een grote stap vooruit. Vaak is het de eerste keer dat ze buiten hun dorp komen …’

‘Hun verantwoordelijkheidsgevoel tegenover hun familie, de stam en traditie is enorm, daarom willen ze, na het afronden van hun opleiding, ook altijd weer terug naar hun dorp of stad,’ vertelt Malka me. ‘Het werk dat we doen, gaat veel verder dan alleen lessen geven. We vormen een brug tussen verschillende culturen en religies …. ’

Malka maakt het verschil. Vrijwel anoniem. Vrijwillig. Zij zorgt voor die rimpel in de grote vijver. Haar inzet geeft hoop voor de toekomst.

Bekijk hier de foto's!