Gisteren was het Jom Jeroesjalajiem, wat ‘Jeruzalemdag’ betekent. Het is de jaarlijkse viering dat Oost-Jeruzalem en de Oude Stad sinds de Zesdaagse Oorlog van 1967 weer in Israëlische handen zijn.
Jeruzalem, onze stad van goud. Het is een mooie, ontroerende dag. Ook is het een gevoelige, zeker bij de Palestijnse en Arabische bevolking. De media liet grimmige plaatjes zien van vechtende mensen. Toch was er ook veel moois.
Symbool van vrede
Door vrijwilligers van de organisatie Tag Meir werden duizenden bloemen uitgedeeld als symbool van saamhorigheid, van een verlangen naar vrede. Gadi Gvaryahu, oprichter van Tag Meir vertelde me: “Soms zijn gewone burgers nodig om het juiste te doen. Uiteindelijk willen de meeste mensen van beide kanten niet dat extremisten hier de agenda bepalen …”
Hij richtte Tag Meir een aantal jaren geleden op als reactie op de voortdurende spiraal van geweld. Vrijwilligers van de organisaties bezoeken onder andere Joodse en Palestijnse families na een aanslag en geven seminars en lessen op scholen.
Het doel van Tag Meir is om te laten zien dat we allemaal mensen zijn. Gadi: “Wij geloven niet in wraak. Elke aanslag met als doel de ander te vernietigen, is verkeerd. Soms is het alsof we in een onophoudelijke cirkel van geweld leven. Als we elkaar leren kennen, de hand reiken, een bloem geven, wie weet is dit het begin van nieuwe cirkel … “
bekijk hieronder de foto's, klik op een foto voor een vergroting
Luister hier naar 'Jeruzalem, stad van goud'!
Refrein:
Jeroesjalajiem, stad van goud,
voor eeuwig jong, al ben je oud.
‘k Zal jou mijn leven nooit vergeten:
Jij bent van mij.
