Zijn preken na 7 oktober zijn anders dan daarvoor. “Als we ons zo verbonden voelen met Israël dan doet dat ook iets met ons. En dat moet ook te merken zijn in de liturgie. De Duitse theoloog Friedrich Marquardt heeft ooit gezegd: ‘We kunnen geen kerk meer zijn zoals vóór de Shoah’. Die verootmoediging is ook nu nodig.”

Beleving

Volgens Poot lijkt de focus in de beleving van veel christenen te liggen op de eigen redding en een eeuwig leven in het hiernamaals. Een geloof waarbij Israël geschiedenis geworden is en Jeruzalem er niet meer toe doet. Israël is dan nog wel het volk uit de Bijbel waar je veel van kunt leren, maar het heeft weinig te maken met het huidige Israël.

“Er is een enorme vraag van kerkgangers om het Woord zó te brengen dat zij bemoedigd en getroost worden, dat zij er iets aan hebben. Daar is ook niets mis mee, maar als het daar bij blijft, loop je het gevaar dat het om jou gaat in plaats van om God. Waarom moeten we, als we de Psalmen zingen, voortdurend de link naar onszelf leggen? Waarom zingen we ze niet in de eerste plaats als liederen van God over Israël?”

Heiliging van Gods Naam

“Joden zijn helemaal niet zo bezig met hun persoonlijke redding, die is als het ware ingebed in de verlossing van Israël. Ze zijn bezig met de heiliging van Gods naam. Na 7 oktober gingen de profetische geschriften open. Je ziet nu voor je ogen gebeuren dat God Jeruzalem maakt tot een steen die alle naties moeten heffen.

Het lijkt wel of de hele wereld zich op een absurde manier aan Israël vertilt. En op een gegeven moment heb je dan door dat het in de boodschap van de Bijbel om veel meer gaat dan om persoonlijke redding. Allereerst om de heiliging van God, maar ook om de weg die God met Israël gaat, naar het aanbreken van Zijn koninkrijk. Ik denk dat we in de kerk veel meer bezig moeten zijn met de breedte van Gods heilsplannen.”

Relevantie

Die heilsplannen zijn onlosmakelijk verbonden met het Jood-zijn van Jezus, iets dat voor veel christenen geen enkele relevantie meer lijkt te hebben.

“Je kunt niet in Jezus geloven en verzwijgen dat Hij de Koning der Joden is, dat Hij degene is die te midden van Zijn volk optrekt, al voordat Hij op aarde was. Je kunt niet God eren en verzwijgen dat Hij de God van Abraham, Isaak en Jakob is en dat Hij alle beloften die Hij ooit aan Zijn volk gedaan heeft nog steeds houdt en in vervulling laat gaan. Je kunt niet in God geloven en tegelijkertijd de Olijfberg, de Tempelberg, Judea en Samaria en al die Bijbelse plaatsen zomaar overlaten aan de islam.”

Hoogmoed

Volgens Poot heeft de blindheid van de kerk ten aanzien van Israël ten diepste te maken met onze jaloezie en hoogmoed.

“Als het Koninkrijk van God gaat komen, zal de overste van de wereld alles mobiliseren wat hij kan. En hij krijgt een voet tussen de deur in de kerk door ons zand in de ogen te strooien en ons te laten vergeten dat God de God van Israël is. Dat Israël het uitverkoren volk is, dat in Jeruzalem het Koninkrijk gebouwd wordt en daar de profetieën in vervulling gaan. En wij laten dat blijkbaar heel gemakkelijk toe. Hij gebruikt onze jaloezie en onze hoogmoed, de zonde van het paradijs. ‘Ik wil groter zijn dan ik ben’.

Je ziet ook dat er in het spreken over 7 oktober zoveel leugen en absurditeit naar boven komen. Het gaat niet om de vijandschap tussen twee mensen die elkaar het bezit van land betwisten. Het gaat veel dieper. Het is de gekwetstheid van Ismaël en van Ezau, van Saul en van Haman. De bittere tranen van Ezau dat er iemand anders is door wie de zegen in de wereld komt. Wat hadden we dat graag zelf gedaan.”

Essentie

Poot hoopt dat de kerk Israël in alle nederigheid gaat liefhebben zoals God Israël liefheeft, dat zij trouw is aan Israël zoals God trouw is aan Israël.

“Israël is geen hobby voor mensen die een paar keer te veel in Israël geweest zijn. Israël heeft van meet af aan de roeping van Abraham. Israël is geen franje, het behoort tot de essentie van de heilsgeschiedenis. Het heil is uit de Joden. Dat is nog steeds zo, in die zin dat God via het spoor van Israël (en niet van het christendom) Zijn stappen zet in de richting van de komst van het Koninkrijk. Als je dat buiten beschouwing laat, dan raak je aan een andere religie. Zo scherp ligt het.”

Dit interview verscheen eerder in onze maandkrant Israël Aktueel. Klik hier om gratis abonnee te worden!