Oorlog wordt tegenwoordig op veel fronten gevochten. Naast conventionele militaire oorlogsvoering hebben we het nu ook over handels-, cyber- en informatieoorlogen. Met een uitdijend systeem van internationaal recht staat Israël voor een nieuwe uitdaging in de vorm van ‘lawfare’, oftewel juridische oorlogsvoering.

Genocide

Zo heeft Zuid-Afrika Israël voor het Internationaal Gerechtshof gedaagd op beschuldiging van genocide. Ondertussen vervolgt het Internationaal Strafhof de Israëlische premier Benjamin Netanyahu en voormalig defensieminister Yoav Gallant wegens vermeende oorlogsmisdaden. Vorig jaar werden bij de Verenigde Naties zeventien moties aangenomen die specifiek tegen Israël waren gericht. Dit terwijl er tegen alle andere landen ter wereld – inclusief Noord-Korea, Iran, Rusland, Syrië en Myanmar – slechts zes moties een meerderheid kregen.

Advocaat Andrew Tucker noemt het misbruik van het internationaal recht tegen de enige Joodse staat een ‘existentiële bedreiging’. Om demonisering van Israël door lawfare tegen te gaan, richtte hij in 2017 The Hague Initiative for International Cooperation (thinc.) op. Dit wereldwijde netwerk van juristen biedt regeringen, ngo’s en internationale organisaties de juridische expertise die nodig is om lawfare tegen Israël te bestrijden.

Bestaansrecht Israël

Tucker benadrukt dat thinc. als doel heeft het bestaansrecht van Israël als Joodse staat te verdedigen. “We zien voortdurende aanvallen op de Joodse staat. Twintig VN-lidstaten erkennen het bestaansrecht van Israël niet eens. De afgelopen decennia kwam de oppositie niet alleen uit de islamitische wereld, maar in toenmende mate ook uit Europa.”

Via de Volkenbond legde diezelfde internationale gemeenschap in 1922 de juridische basis voor een Joods nationaal tehuis. Het recht van het Joodse volk op zelfbeschikking werd erkend, zodat Israël in 1948 als Joodse staat met de zegen van de VN onafhankelijk kon worden verklaard. Sinds de jaren 1970 is de toon ten aanzien van Israël in de VN en ook in Europa - onder invloed van Arabische, islamitische en communistische landen - veranderd.

Rol VN

In de afgelopen decennia is ook de roep om een Palestijnse staat steeds luider geworden. “Als thinc. zijn we niet tegen een tweestatenoplossing, maar dat mag niet ten koste gaan van de veiligheid van Israël. Er is te weinig besef binnen de VN van hoe geradicaliseerd de Palestijnse samenleving is. Bovendien is er geen ander land ter wereld waar de VN bepalen waar de grenzen liggen. De VN willen ook de Joodse identiteit van Israël ondermijnen, terwijl het bestaansrecht van christelijke of islamitische staten nooit in twijfel wordt getrokken.”

Meerdere landen willen tijdens de Algemene Vergadering van de VN in september een Palestijnse staat erkennen. Zij willen een einde maken aan de “Israëlische bezetting” en “de onafhankelijke en soevereine staat Palestina verwezenlijken”. Tucker ziet dit met grote bezorgdheid aan: “De VN eisen dat alle Joden uit de Oude Stad van Jeruzalem – inclusief de Tempelberg – en Judea en Samaria moeten worden verwijderd. Deze gebieden moeten judenrein worden. Dit betekent in de praktijk dat er een islamitische Palestijnse staat voor in de plaats komt, waar geen Joden meer mogen wonen en christenen tweederangsburgers zijn. Bovendien zullen alle Palestijnen een ‘recht op terugkeer’ krijgen, wat betekent dat de Joodse staat Israël zal worden geëlimineerd en vervangen door een staat met een Arabische meerderheid.”

Kanarie

Tucker ziet Israël als een kanarie in de kolenmijn in de strijd tegen het misbruik van internationaal recht. “Het is belangrijk voor Israël en de Westerse wereld dat internationaal recht correct wordt gehandhaafd. De aanval op Israël is een aanval op alle landen die gebaseerd zijn op de Joods-christelijke beschaving.”

Paria

Er zijn parallellen te trekken met de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog. “Door middel van wetgeving verklaarde het naziregime Joden inferieur. Als gevolg daarvan werden Joden steeds meer uit de maatschappij verdreven. Hetzelfde gebeurt nu met internationale afspraken tegen Israël. Net zoals Joden in Nazi-Duitsland wordt Israël een paria onder de naties. Als we als christenen naast het Joodse volk willen staan, moeten we ook achter de staat Israël staan. De staat Israël maakt fouten, maar uiteindelijk gaat het erom of het Joodse volk als volk tussen de naties mag blijven bestaan. Aangezien de internationale gerechtshoven in Den Haag zijn gevestigd, hebben Nederlandse christenen een bijzondere verantwoordelijkheid om iets te doen aan het onrecht tegen Israël.”

thinc. dient regelmatig juridische adviezen in bij de internationale rechtbanken die van invloed zijn op de uitkomst van rechtszaken. Om langdurig impact te hebben, heeft thinc. al meer dan vijfhonderd studenten opgeleid. De organisatie biedt een onlinecursus aan over Israël en internationaal recht die voor iedereen toegankelijk is.

Impact

Na een briefing van thinc. aan de Pacifische eilanden stemden alle twaalf eilandstaten vorig jaar tegen een anti-Israëlresolutie tijdens de Algemene Vergadering van de VN in New York. Tucker ziet het als een hoopvol teken dat, mede dankzij het directe werk van thinc., meer dan zes procent van de VN-lidstaten wordt overtuigd tegen een dergelijke motie te stemmen. “Steeds meer kleine landen zien het onrecht dat Israël wordt aangedaan, maar hebben vaak niet de middelen er iets aan te doen. Neem bijvoorbeeld een christelijk land als Fiji, dat thinc. om argumenten vraagt om voor Israël op te komen. De stem van zo’n klein land weegt bij de Algemene Vergadering van de VN evenveel mee als die van de grootste landen ter wereld. Zo kunnen we aanzienlijke impact hebben.”

Meer weten over of bijdragen aan het werk van thinc.? Klik dan hier om een kijkje te nemen op hun website.

Dit interview verscheen eerder in onze maandkrant Israël Aktueel. Klik hier om gratis abonnee te worden!