Sluiten

Zoeken.

"Desmond Tutu was de meest invloedrijke antisemiet van onze tijd"

Door Alan Dershowitz - 

4 januari 2022

Desmond_Tutu_At_NMRE_2009_-_pic_2

De Zuid-Afrikaanse bisschop Desmond Tutu overleed in december 2021. Foto: Ahouska/Wikimedia Commons

In een tijd waarin de standbeelden van goede mensen die slechte dingen hebben gedaan worden neergehaald, moet de wereld rekening houden met de gemengde erfenis van bisschop Desmond Tutu, zelfs in de onmiddellijke nasleep van zijn dood.

Tutu heeft veel goeds gedaan in de strijd tegen de apartheid, maar hij heeft ook een lange geschiedenis van lelijke haat jegens het Joodse volk, de Joodse godsdienst en de Joodse staat. Hij geloofde niet alleen in antisemitisme, hij bevorderde en legitimeerde actief Jodenhaat onder zijn vele volgelingen en bewonderaars over de hele wereld.

Hij heeft het lijden van de slachtoffers van de Holocaust geminimaliseerd. Hij heeft de Joden (niet Israëli’s) aangevallen als ‘te machtig en eng’. Hij heeft zich beroepen op klassieke antisemitische stereotypen over ‘Joodse arrogantie, macht en geld’. Hij heeft Joden een eigenaardig volk genoemd en heeft hen beschuldigd van het veroorzaken van veel wereldproblemen.

Tutu's goede daden mogen hem er niet van weerhouden verantwoording af te leggen voor zijn lange geschiedenis van anti-Joodse onverdraagzaamheid.

Eigen woorden

Laat het verslag voor zichzelf spreken, zodat de geschiedenis Tutu kan beoordelen op basis van zijn eigen woorden. Dit zijn woorden die hij vaak heeft herhaald en die anderen herhalen, omdat Tutu een rolmodel is voor veel mensen over de hele wereld. Hier zijn enkele van Tutu's hatelijke woorden, zorgvuldig gedocumenteerd in een petitie door prominente Zuid-Afrikanen. Ze willen hem beëindigen als ‘beschermheer’ van de twee Zuid-Afrikaanse Holocaust Centra. Dit omdat hij zijn status bij deze mooie instellingen gebruikte als legitimatie voor zijn anti-Joodse retoriek. Ik heb de slechte woorden van Tutu in het verleden gepubliceerd, maar ze verdienen herpublicatie nu hij over de hele wereld wordt geprezen.

Tutu minimaliseerde het lijden van degenen die in de Holocaust werden vermoord door te beweren dat de gaskamers voor een ‘nettere dood’ zorgden dan de Apartheid. Hij klaagde over ‘het Joodse monopolie op de Holocaust’ en eiste dat slachtoffers van de Holocaust de nazi’s moesten vergeven. Dit terwijl hij weigerde het Joodse volk te vergeven voor ‘het vervolgen van anderen’.

Tutu eiste dat slachtoffers van de Holocaust de nazi's moesten vergeven.

Tutu verklaarde dat het zionisme "zeer veel parallellen vertoont met racisme". Hiermee herhaalde hij de beruchte en in diskrediet gebrachte resolutie "Zionisme is gelijk aan racisme". Deze resolutie werd door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties aangenomen en vervolgens ingetrokken. Hij beschuldigde de Joden van Israël ervan "dingen te doen die zelfs Apartheid Zuid-Afrika niet had gedaan". Hij zei dat "de Joden dachten dat zij het monopolie op God hadden: Jezus was boos dat ze andere mensen konden buitensluiten." Hij impliceerde dat Israël op een dag zou kunnen overwegen om "genocide te plegen en alle Palestijnen uit te roeien."

Hij klaagde dat Amerikanen "bang zijn... om te zeggen dat verkeerd verkeerd is, omdat de Joodse lobby machtig is - zeer machtig." Hij beschuldigde Joden - niet Israëli's - van het tonen van "een arrogantie van macht, omdat Joden een machtige lobby zijn in dit land en de steun van allerlei mensen zoekt."

Vergelijkingen

Hij vergeleek Israël met het Duitsland van Hitler, de Sovjet-Unie van Stalin en Apartheid Zuid-Afrika. Hij zei daarbij dat ook zij ooit zeer machtig waren, maar dat zij in het stof hebben gebeten, net als het ‘onrechtvaardige’ Israël. Tutu ontkende dat Israël een beschaafde democratie is en noemde Israël - een van de meest open democratieën ter wereld - een natie die zich schuldig maakt aan "censuur van haar media". Hij drong er bij de Kaapstad Opera op aan om te weigeren George Gershwin's Porgy and Bess in Tel Aviv uit te voeren. Vervolgens riep hij op tot een totale culturele boycot van Joods Israël, terwijl hij artiesten aanmoedigde om de meest repressieve regimes ter wereld te bezoeken.

Hij beweerde dat zijn God aan de kant van de Palestijnen staat, die hij vergelijkt met de Israëlieten die in Egypte in slavernij leefden. Hij heeft geprobeerd uit te leggen, zo niet te rechtvaardigen, hoe Israëlische acties rechtstreeks leiden tot zelfmoordaanslagen en andere vormen van terrorisme.

Tutu riep op tot een totale culturele boycot van Joods Israël, terwijl hij artiesten aanmoedigde om de meest repressieve regimes ter wereld te bezoeken.

Hij heeft veel luider gesproken over de onvolkomenheden van Israël dan over de genociden in Rwanda, Darfur en Cambodja. Terwijl hij Israël aanvalt voor zijn "collectieve doodstraf" van de Palestijnen - die volgens hem erger is dan wat Apartheid Zuid-Afrika deed - riep hij zelf op tot de collectieve bestraffing van Joodse academici en bedrijven in Israël. Dit door boycots te eisen van alle Joodse (maar niet moslim of christelijke) Israëli's.

Toen hij geconfronteerd werd met zijn dubbele standaard tegen Joden, rechtvaardigde hij die op valse theologische gronden: "Of de Joden het nu leuk vinden of niet, zij zijn een eigenaardig volk. Zij kunnen nooit worden beoordeeld volgens dezelfde maatstaven die voor andere mensen worden gebruikt”. Er is een naam voor niet-Joden die Joden met twee maten meten: Het heet antisemitisme. Tutu heeft toegegeven dat hij er vaak van beschuldigd is antisemitisch te zijn, waarop hij twee antwoorden heeft gegeven: "Pech gehad," en "Mijn tandarts heet Dr. Cohen."

Veel fatsoenlijke mensen in Zuid-Afrika zijn zich bewust geworden van Tutu's onverdraagzaamheid, omdat zij die van dichtbij hebben gezien en gehoord. De rest van de wereld moet nu erkennen dat de bisschop geen heilige is. Als het op Joden aankomt, is hij een onboetvaardige zondaar. Zelfs na zijn dood moeten zijn slechte daden in overweging genomen worden bij elke eerlijke afweging van zijn beslist gemengde nalatenschap en bij elke beslissing om hem te eren met bijvoorbeeld standbeelden, vooral in een tijd van toenemend antisemitisme in de hele wereld.

Dit artikel verscheen op 30 december 2021 op de website van Israel National News.

Anonieme auteur man

De auteur

Alan Dershowitz

Doneren
Abonneren
Agenda