De verwijdering tussen de Israëlische regering van Premier Benjamin Netanyahu en de Democratische Partij begon pas echt toen Donald J. Trump President van de Verenigde Staten werd.

Incident

De speciale relatie die de twee leiders ontwikkelden en de daarop volgende maatregelen die Trump nam tegen de Palestijnse Autoriteit (PA) waren een doorn in het oog van vele Democraten, inclusief Joe Biden. Biden was vicepresident onder Barack Obama en beleefde in die functie al een incident met Netanyahu. Tijdens een bezoek van Biden aan Netanyahu in Israël werd de bouw van een paar honderd huizen in de wijk Ramat Shlomo in Oost-Jeruzalem aangekondigd. Dat werd door Biden als een belediging aan het adres van de regering Obama opgevat.

Het wekt daarom geen verwondering dat het bijna een maand duurde voordat Biden een belletje pleegde met Jeruzalem. Zelfs Obama belde de Israëlische premier op zijn eerste werkdag in het Witte Huis.

Bidens pro-Palestijnse maatregelen

Wat Biden wél meteen deed was het opheffen van de meeste maatregelen die Trump tegen de PA nam. Hij hervatte de financiering van de PA en UNRWA. UNRWA is de VN-organisatie die hulp biedt aan Palestijnse vluchtelingen van 1948 en al hun nakomelingen.

Trump stopte de hulp aan UNRWA nadat bekend werd dat in schoolboeken van de organisatie haat tegen Israël werd aangewakkerd en het bestaan van Israёl zelfs werd ontkend. Een andere maatregel die Biden nam was dat hij aankondigde dat de VS weer lid zouden worden van de UNHRC. Dit is is een VN-organisatie die zich zogenaamd bezighoudt met mensenrechten, maar in werkelijkheid een orgaan is dat Israël onophoudelijk afkraakt en dat wordt gedomineerd door dictatoriale staten.

Het enige positieve signaal dat Biden stuurde naar Israёl tot nu toe, was dat hij aangaf niet van plan te zijn om de Amerikaanse ambassade weer te verhuizen naar Tel Aviv en dat hij Jeruzalem erkent als de hoofdstad van Israël.

Netanyahu en de Democratische Partij

Netanyahu veroorzaakte eerder grote woede onder de Democratische politici. Dat was toen hij tijdens de onderhandelingen over een nucleair verdrag met Iran naar het Congres ging en daar een toespraak hield waarin hij waarschuwde tegen dat verdrag. De toespraak was niet gecoördineerd met het Witte Huis van Obama.

Veel later, vlak voor de Amerikaanse presidentverkiezingen, vloog Netanyahu naar de VS om de zogenaamde Abraham-akkoorden te ondertekenen met de Golfstaten Bahrein en de Verenigde Arabische Emiraten. Tijdens dat bezoek verzuimde de Israëlische leider om een afspraak te regelen met de Democaratiische kandidaat (Biden), zoals gebruikelijk is wanneer een buitenlandse leider in de VS is vlak voor de presidentverkiezingen.

Democratische politici zeggen nu dat zowel Trump als Netanyahu de relaties tussen Israёl en de VS tot een persoonlijke relatie maakten en de Democraten uitsloten. De relaties tussen Israël en de VS waren altijd gebaseerd op het principe van tweeledigheid. Dat wil zeggen dat Israël er voor waakte om niet te kiezen voor relaties met slechts één van de twee politieke partijen in de VS.

Obama's rol

De Obama-jaren hebben ook een belangrijke bijdrage geleverd aan de verwijdering tussen Israël en de Democratische partij. Obama wordt in Israël gezien als de meest vijandige Amerikaanse president in de geschiedenis van de Joodse staat. Netanyahu werd door Obama voortdurend onder druk gezet om consessies te doen aan de PA. Aan het einde van zijn termijn liet Obama zijn VN-ambassadeur voor een anti-Israёlische resolutie in de Veiligheidsraad van de VN stemmen. Dit was nog nooit gebeurd en het zette veel kwaad bloed bij vooral rechts in Israёl.

Democratische inmenging in Israëlische verkiezingen

Democratische politici vertelden de Israëlische media dat zij hopen dat Netanyahu uit het zadel wordt gewipt na de komende Israëlische verkiezingen op 22 maart aanstaande. Zij gingen zelfs zo ver om aan te geven dat zij hopen dat Yair Lapid, de leider van Yesh Atid, een centrum-linkse partij, premier van Israёl zal worden. Dat geeft aan dat deze Democratische politici weinig begrijpen van de politieke situatie in Israёl. 

Ten eerste vindt een grote meerderheid van de Israёlische bevolking Lapid ongeschikt voor het premierschap. De voormalige talkshow-presentator mislukte volledig als minister van Financiёn en wordt door velen gezien als een lichtgewicht in de Israëlische politiek. Bovendien ligt zijn partij Yesh Atid in de peilingen ver achter op Likoed-parij van Netanyahu. Lapid onderhoudt echter uitstekende relaties met de Democratische Partij en spreekt vloeiend Engels.

Overigens bevestigden dezelfde Democratische politici ook dat Biden een constructieve houding ten opzichte van Israёl zal aanenemen, mocht Netanyahu opnieuw de verkiezingen winnen.

Bemiddeling door Israëlische president

President Rivlin van Israël probeert nu te bemiddelen tussen de Democratische Partij en de Israëlische regering. Rivlin wordt door Democratische politici gezien als onpartijdig en heeft eerder bemiddeld tussen de Israëlische regering en de Democratische Partij.

Een bijkomend probleem is echter dat de regerende Amerikaanse partij langzaam wordt overgenomen door radicaal-linkse elementen die fel anti-Israël zijn. Voormalig Democratisch presidentskandidaat senator Bernie Sanders, een Jood, is één van hen. Andere voorbeelden zijn Ilhan Omar and Rashida Tlaib, twee moslims die in het Congres zitten.