David Lange

Dit is ook het geval met David Lange, die in het jaar 2000 op 26-jarige leeftijd uit Australië emigreerde. Een jaar later trouwde hij met Ahava Emuna (Hebreeuws voor ‘liefde en geloof’) en binnen acht jaar was het jonge stel de trotse ouders van vijf kinderen.

David deed wat hij kon doen om de eindjes aan elkaar te knopen om zijn jonge gezin te onderhouden. Daarnaast vond hij ook tijd om zijn passie voor schrijven na te jagen. In de dagen vóór sociale media kwam hij het concept ‘bloggen’ tegen. Toen hij het uitprobeerde met een zelfgeschreven blog over het Australische cricketteam, werd hij tot zijn verbazing en verrukking goed ontvangen door enthousiastelingen.

David besefte dat hij zijn passie en talent voor schrijven kon gebruiken om een verschil te maken. Toen hij over een Hamas-terrorist schreef, trok dat de aandacht van iemand in zijn geboorteland Australië. Vanaf dat moment lag de wereld voor hem open. Israël zat midden in de Tweede Libanonoorlog. Zich bewust van de anti-Israëlische media-vooringenomenheid, begon hij realtime te bloggen over de oorlog. Hij gaf om de paar minuten updates en gaf vaak kritiek op posten van mediagiganten zoals de BBC en CNN.

En zo werd ‘Israellycool’ geboren. Een blog die de meest populaire Engelse bron over Israël werd. Vijftien jaar later heeft de website maar liefst 3 miljoen bezoekers per jaar, een uitgebreid online archief en zelfs foto’s die David verzamelde om de leugens en smaad tegen Israël te ontkrachten.

Israellycool

Vaak is David de man achter het laatste nieuws. De groten in de Israëlisch-Engelse media, zoals de Jerusalem Post en de Times of Israël, hebben zijn baanbrekende primeurs gebruikt om de verhalen over de hele wereld te verspreiden. Zijn CV is sappig: zo heeft hij de hypocrisie van Linda Sarsour blootgelegd, in de academische wereld voor wereldwijde opschudding gezorgd in door antisemitische tweets van Rutgers-professor Michael Chikindas op te graven, en tot vreugde van zijn lezers heefy hij Ahed Tamimi (de blonde, blauwogige brutale ‘Palestijnse’ tiener) de bijnaam ‘Shirley temper’ gegeven, omdat ze de kost verdiende en roem vond door Israëlische soldaten te schoppen.

Vorig jaar werd hij opgenomen in een lijst van de Jerusalem Post met de meest invloedrijke Joodse mensen in de pro-Israëlische wereld van online belangenbehartiging. Wat dit alles nog opmerkelijker maakt, is dat David deze primeurs pakte terwijl hij zijn vrouw Ahava Emuna verzorgde, die helaas in 2019 overleed na zeven jaar strijd tegen kanker.

Net als de naam en aard van zijn vrouw, leeft ook David zijn leven met geloof en liefde. Hij doet dit met vastberadenheid en zonder sentimentaliteit of medelijden te wekken. Door zijn scherpzinnigheid is hij zeer effectief. Om de lezers niet te vervreemden, houdt hij zijn eigen politieke kaarten dicht bij zijn borst. Het geeft hem de vrijheid om aan zijn doelen te werken. Zijn doel is namelijk niet om een open deur in te trappen door tegen degenen die al pro-Israël zijn te preken, of om zijn eigen frustraties met de Israëlische samenleving te uiten in een vijandige wereld. Zijn doel is eerder om de realiteit en noodzaak van een pro-Israël instelling te laten zien.

Afgezien van het aan de kaak stellen van antisemieten, richt hij zich vooral op de middenmoot, degenen die ambivalent en gelijkvormig zijn. Toch is dit meer dan een strategie. Op deze manier weet hij dat als hij één iemand van gedachten kan veranderen, hij niet alleen een leven redt, maar wellicht een hele wereld.