“Gelukkig zijn jullie wanneer ze je omwille van mij uitschelden, vervolgen en van allerlei kwaad betichten” (Matteüs 5:11). En dat hebben we gemerkt. Althans, we merkten niet altijd een gevoel van geluk, maar uitgescholden worden en van allerlei kwaad beticht worden, hebben we aan den lijve ondervonden. Veel van onze evenementen en Bijbelstudieavonden gingen gepaard met een joelende menigte met Palestijnse vlaggen en megafoons. We werden uitgescholden voor kindermoordenaars, genocideplegers en ondersteuners van apartheid. Bij één van de lezingen riep iemand ons na dat wat wij doen, nooit het evangelie van Jezus kan zijn.

Ik ben uiteraard niet in discussie gegaan – in zo’n opgehitste situatie kan je beter zwijgen. Maar het raakte mij wel hoeveel mensen vastzitten in leugens. En dat is eigenlijk niet gek, overal in de media komt hetzelfde beeld bij mensen binnen: Israël is een schurkenstaat en pleegt misdaden tegen de menselijkheid. Geen wonder dat mensen denken dat ze in actie moeten komen.

We gaan door

Maar dwars door alle leugens en weerstand gaan we door. En waarom? Omdat we geloven dat God trouw is. Hij is trouw aan Zijn beloftes en dat zien we voor onze ogen gebeuren. Al decennialang brengt Hij Zijn volk thuis. Van over de hele wereld keren Joden terug naar Israël – precies zoals de Bijbelse profetieën hebben voorzegt. En wij willen meebewegen op datgene wat God aan het doen is.

Daarin willen we niet alleen naast het Joodse volk staan, maar ook aan de kerken laten zien dat God trouw is. Dat is niet altijd makkelijk – dat hebben we de afgelopen maanden wel gezien. En juist dan komen de woorden van Jezus binnen: “Gelukkig zijn jullie wanneer ze je omwille van mij uitschelden, vervolgen en van allerlei kwaad betichten”.

Gelukkig zijn jullie

Voelt het altijd zo? Nee. Maar misschien is dat ook niet de juiste benadering. Gaat het om geluk vóélen? Is ‘geluk’ naar aardse betekenis eigenlijk niet te plat? Ik meen dat het gelukkig of zalig prijzen wat Jezus doet, niet hetzelfde is als voorspoed of gemak. Integendeel zelfs. De omstandigheden zijn helemaal niet zo ‘gelukkig’, ze zijn eerder zeer ongelukkig.

En daarin zit de boodschap; het ‘geluk’ zit hem in God. Geworteld zijn in je identiteit als kind van de Vader en daarin wandelen – hoe lastig misschien ook – is werkelijk geluk. Abraham kunnen wij ‘gelukkig prijzen’, niet omdat zijn aardse omstandigheden ideaal waren, maar omdat hij wandelt met God en God hem daarom ook Zijn vriend noemt.

Zo gaan ook wij door. Ondanks fysieke tegenslag lopen wij door. En ik meen oprecht dat wie bezig is met de dingen van God – voor ons de boodschap van Israël, voor anderen iets anders – werkelijk gelukkig te prijzen is. Ik ervaar dat zelf ook. Het is niet makkelijk, maar het is wel het juiste. Dat is geluk.