"Als je op een plek als Scripps bent, ben je helemaal alleen," vertelde Dahlia Levy, een junior student psychologie aan de Washington University in St. Louis, aan JNS. Levy, die Scripps in december 2023 verliet, deed dit "omdat ik volledig in de minderheid was en geen verschil kon maken," zei ze.

Jodenhaat op Scripps College
Volgens Levy tierde het antisemitisme op Scripps al ruim voor 7 oktober, en was Israël zo’n “taboe” onderwerp op de campus dat studenten vermeden om iets te dragen dat hun connectie met de Joodse staat zou suggereren. De anti-zionistische groepen Students for Justice in Palestine en Jewish Voice for Peace waren actief op de campus, voegde ze toe.

Na 7 oktober huilde Levy een uur lang tijdens gesprekken met de administratie van Scripps, waarin ze vroeg of het personeel kon zorgen voor de veiligheid van Joodse studenten. Ze kreeg te horen dat de particuliere universiteit niets kon doen uit angst de vrijheid van meningsuiting te schenden. (JNS heeft Scripps om commentaar gevraagd.)

Scripps is zo klein dat je van het ene uiteinde naar het andere kunt lopen in ongeveer vijf minuten, vertelde Levy aan JNS. Dat betekende dat wanneer studenten anti-Israëlprotesten hielden in het centrum van de campus, precies tussen haar slaapzaal en de eetzaal, “ik mijn gebouw niet kon verlaten,” zei ze.

Toen Levy en medestudenten zo’n 400 posters ophingen van gijzelaars die door Hamas in de Gazastrook werden vastgehouden, op het naburige Pomona College, werden ze geconfronteerd met vijandigheid van anti-Israëlische studenten, ondanks dat hun bijeenkomst van twee uur vooraf was goedgekeurd door de universiteit. Gedurende het hele evenement werden de pro-Israëlische studenten gevolgd en geïntimideerd. Toen het evenement voorbij was, omsingelden anti-Israëlische demonstranten de Joodse studenten en schreeuwden naar hen, aldus Levy. (JNS heeft een geluidsopname bekeken die deze intimidatie bevestigt.)

Ze voegde eraan toe dat de Joodse studenten het incident meldden bij Pomona, ondanks dat het zich afspeelde in het zicht van bewakingscamera’s. "Niemand deed er iets aan," zei ze. (JNS heeft Pomona om commentaar gevraagd.) "Op de Claremont Colleges was het meest verwoestende aspect van daar zijn hoe volledig alleen we waren," vertelde Levy aan JNS. "Elke tak van elke instelling daar gaf niets om ons. We deden er gewoon niet toe."

School verzuimt Joodse studenten te beschermen
Zachary Mink, een laatstejaarsstudent aan Cal Poly, volgt zijn lessen inmiddels online in plaats van fysiek aanwezig te zijn. De reden? Aanhoudende antisemitische cyberpesterijen, intimidatie en zelfs fysieke aanvallen.

Antisemitische studenten noemden hem een "babymoordenaar," gooiden rode verf over hem heen en trokken een cirkel om de tafel waar hij zat, met het label “Zio-hoek,” vertelt hij. Hoewel schoolbestuurders getuige waren van deze intimidatie, "weigerden ze de politie in te schakelen." Mink meldde de incidenten vier keer bij de administratie, maar er werd niets ondernomen.

"Deze klacht gaat niet alleen over mijn ervaring," zegt hij. "Dit is slechts wat nog binnen de verjaringstermijn valt." (Het Amerikaanse ministerie van Onderwijs behandelt klachten binnen 180 dagen na het incident, maar kan de termijn verlengen als er sprake is van aanhoudende incidenten.)

Volgens Mink gaven zowel schoolbestuurders als de politiechef van de universiteit in privégesprekken toe dat ze vreesden voor hun eigen veiligheid. In een reactie laat Cal Poly Humboldt weten: "De universiteit bekijkt de federale klacht en zal volledig meewerken aan elk onderzoek van het Office of Civil Rights. Haat of discriminatie in welke vorm dan ook, inclusief antisemitisme, druist in tegen onze kernwaarden." Denise Katz-Prober, juridisch directeur bij het Brandeis Center, noemt de situatie "zeer ernstig" en vindt "de reactie van de school schandalig."

"Niet alleen hebben ze verzuimd de studenten te beschermen of het vijandige klimaat te verbeteren, maar in sommige gevallen werd hen zelfs geadviseerd hun Joodse identiteit te verbergen of een openbare ruimte te verlaten waar ze werden lastiggevallen," zegt Katz-Prober. "Dit is niet alleen een juridische nalatigheid, maar ook moreel verwerpelijk."

"We voelden ons omsingeld en alleen"
Yuval Loewenberg, een eerstejaarsstudent aan Cal Poly, ervoer antisemitisme tijdens Soekot—ongeveer een jaar na de Hamas-aanslagen van 7 oktober 2023.

Op 9 oktober 2023 vernielden anti-Israëlische demonstranten de soeka van de universiteit en schreven ze “Free Palestine” en scheldwoorden op de wanden. Een jaar later, in oktober 2024, tekenden demonstranten opnieuw antisemitische boodschappen, waaronder vergelijkingen tussen het Israëlische leger en de Ku Klux Klan, op de soeka van Cal Poly. "Demonstranten omsingelden ons en schreeuwden naar ons," vertelt Loewenberg. "Zelfs al was ik met andere Joodse studenten, ik voelde me compleet alleen."

Hij zag dat schoolbestuurders in de buurt stonden, maar ze grepen niet in. Tijdens een vergadering hoorde hij zelfs een administrator zeggen dat de school zou "wachten tot er iets gebeurde" voordat ze actie zouden ondernemen. "Moet het eerst gewelddadig worden voordat de universiteit ingrijpt?" vraagt hij zich af.

"Het meest hartverscheurende van alles"
Een huidige student van Scripps College, die anoniem wil blijven, zegt dat de zwijgzaamheid van de schooladministratie en hun gebrek aan bescherming "het meest hartverscheurende van alles" is.

"Er is me verteld dat het bijwonen van Joodse culturele evenementen immoreel is en dat ik mijn Davidsster niet trots zou moeten dragen," zegt ze. "Zelfs een ‘Bring Them Home Now’-dogtag dragen, waarin wordt opgeroepen om de gijzelaars in Gaza vrij te laten, wordt als verkeerd bestempeld. Ik had nooit gedacht dat het vragen om mensen terug te laten keren naar hun families als controversieel kon worden gezien," voegt ze eraan toe.

"Geen enkel kind zou zich zorgen moeten maken over haat op school"
De ouders van een 12-jarig meisje, dat wordt genoemd in de klacht tegen Etiwanda Intermediate School, vertellen JNS dat hun dochter herhaaldelijk werd mishandeld en gewurgd omdat ze Joods is.

"We hebben onze kinderen altijd geleerd over antisemitisme, maar wanneer het je eigen kind overkomt op een plek die veilig zou moeten zijn, is de schok onbeschrijfelijk," zeggen ze. "Wat het extra pijnlijk maakt, is dat de school geen verantwoordelijkheid neemt. We spreken ons uit om onze dochter en ons gezin te helpen helen," vervolgen ze. "We willen echte actie en verantwoordelijkheid van het schooldistrict, zodat onze dochter—en alle andere studenten—zich geen zorgen hoeven te maken over haat op school."